preek Mailing List: preek B 23e zondag

[paul ghyssaert (p.ghyssaert]

23^e zondag door het jaar (B) ? 7 september 09

 

Wat wil de evangelielezing van vandaag ons zeggen? Een tweetal gedachten.

 

1. Men bracht een doofstomme bij Jezus. Dus een mens die niets hoort en niets zegt. Iemand die volkomen eenzaam is, helemaal geïsoleerd en nagenoeg geen contact heeft met mensen.

In een juistere vertaling staat er: ?Ze brachten Jezus een dove, die ?moeilijk? of ?zwaar? sprak.? Onder ?moeilijk? of ?zwaar? wordt verstaan: een pessimistische verwachting van de toekomst. Dit pessimisme zit vaak verborgen in kleine, onopvallende en onschuldige woorden, zoals bijv. het woordje ?nog?.

Blijven de medische kosten in de toekomst nog betaalbaar?

Hoe groot zal mijn pensioen nog zijn binnen tien jaar?

En wat zal ik er nog voor kunnen kopen?

Zijn mijn spaarcenten nog wel veilig?

En zal er morgen, na herstructurering of faillissement, voor mij nog werk zijn?
Wie wil zich nog engageren in parochie of vereniging?

Voor mensen die voortdurend met dit soort vragen leven is het dan ook begrijpelijk dat ze eerst aan zichzelf denken. Maar vaak kan dit gaan ten koste van belangeloze inzet.

Hiermee wil ik enkel maar aantonen dat ?doofstom? zijn, ook ik ons kan zitten. We kunnen zodanig bezig zijn met onszelf, dat we doof worden voor het verhaal van medemensen, voor de klacht van anderen of voor hun noodoproep.

 

2. Mensen brengen de dove man bij Jezus met de vraag hemde handen op te leggen. De dove man heeft het geluk dat er mensen zijn die voor hem willen spreken. Zijn spraak hindert hem om Jezus zijn persoonlijk verlangen naar genezing voor te leggen. Wat een geluk dat de dove man mensen heeft die voor hem het goede woord spreken en vragen hem de handen op te leggen. Uit hun vraag spreekt immers vertrouwen in Jezus.

Jezus gaat echter niet in op hun vraag. Dat contact van handen opleggen is hem te weinig. Hij wil binnenkomen bij die mens. Hij steekt zijn vingers in zijn oren. Hij raakt zijn tong aan. Dichterbij kan niet meer. Hij wil zeggen: Hoor je mij? Ik ben er voor jou. Ga maar open voor mij. Ik ben voor jou niet bedreigend. Ik zeg geen harde dingen tegen jou. Ik maak geen misbruik van je vertrouwen. Zeg maar wat je zo bang maakt.

Jezus doet dat niet in de kring waar Jan en Alleman bij is. Hij neemt die mens apart. Het hoeft niet uitgebazuind te worden. Het gaat er hem alleen om een gesloten mens te helpen.

En wat blijkt nu? Als deze mens aangeraakt wordt, in contact komt met iemand die hartelijk is, een warme belangstelling toont, is zijn doofheid weg en komt zijn tong los.

Honderden kinderen en jongeren gaan terug naar school. Hebben we ook oog en oor voor wat in hen leeft? Hebben we bemoedigende woorden voor hen? Er wordt wel eens gezegd dat oma?s en opa?s daarin kampioenen zijn. Het woord van de Heer: ?Effeta ? Ga open?, vertalen ze op hun eigen manier. Ze hebben oog en oor voor wat bij hun kleinkinderen leeft. Met een grote openheid leven ze de pijn en de vreugde, de hoop en het verdriet van hun kleinkinderen mee.

Als wij nu eens wat meer oog en oor zouden doen voor alle mensen die we ontmoeten, dan is er een stukje hemel op aarde te beleven.

 

Tot slot:

Het klinkt wel wat vreemd dat Jezus vraagt aan die man en aan de omstanders om te zwijgen. Waarom toch? Misschien bedoelt de evangelist eerst eens te luisteren naar Jezus zelf. Zijn woord ?Effeta ? Ga open? is voor ieder van ons bedoeld. Sluit je niet op, maar leef ? ten volle ? met een luisterend oor naar wat bij je medemensen leeft. 

 

Enkele ideeën, met hulp van Paul Chapel en homiletische suggesties

Attachment: B 23 preek Ghyssaert 09.doc
Description: MS-Word document