tweede zondag van de advent C | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens![]() |
|
Date: Thu, 26 Nov 2009 09:26:02 -0800 (PST) |
Het gebeurde in het vijftiende regeringsjaar (Lc.
3,1)
Het verhaal van Jezus speelt zich niet af in de tijd dat
de dieren spraken. Het is geen
sprookje, geen ontijdelijk iets.
Jezus leefde in een welbepaalde tijd op een welbepaalde plaats.
Lucas is bekommerd om het gebeuren te dateren. Van de vier evangelisten is hij degene
die het meest politieke en religieuze autoriteiten vernoemt van bij het begin
van onze tijdrekening. Hij vernoemt
koning Herodes, keizer Augustus en de hogepriesters. Hij vermeldt later de zonen van Herodes
en de Romeinse landvoogd Pilatus en keizer Tiberius. De stad Tiberias is naar deze keizer
genoemd.
Lucas geeft het optreden van Jezus een plaats in de
wereldgeschiedenis, al had hij toen geen vermoeden dat de geboorte van Jezus het
referentie zou worden van de westerse tijdsberekening. Door zoveel regeerders te vernoemen wou
Lucas wellicht zeggen: ?wat er ook geschieden mag, God is zijn
tegen-geschiedenis begonnen. Het
lijkt of de wereld beheerst wordt door de grote machthebbers, maar het echte,
het beslissende, gebeurt niet in de machtscentra van de wereld (Rome, Moskou,
Washington of waar dan ook), maar in een uithoek rond het kind van Betlehem, dat
de man van Nazaret werd. En
voortaan zullen de grote woorden van het wereldnieuws (vrede, heil, redding,
bevrijding) op zijn activiteiten slaan.
Hij is de Heer, en dat wil zeggen; de grote wereldheerser. Niet minder? (W.R. van de Zee,
Vandaag gebeurt het. De verhalen
van Lucas 1 tot 4, ?s Gravenhage, 1985, p.
6-7).
Jezus is voor Lucas niet
plots uit de hemel gevallen. Hij is
ingeschakeld in een menselijke geschiedenis, vooral deze van het Joodse
volk. Zoals bij Matteüs krijgt
Jezus bij Lucas zijn stamboom.
Jezus is geboren uit het Joodse volk. Hij is daarin kind van de
verwachting. Al is Lucas
hoogstwaarschijnlijk een Griek, dan is hij toch vertrouwd met de boeken van het
Joodse volk. Hij kent de boeken van
Jesaja en zijn verwachtingen naar God, die zijn volk komt bezoeken en
troosten. Hij gelooft in God, die
een nieuwe weg trekt.
Jezus wordt voorafgegaan door Johannes de Doper. In het kindsheidevangelie verweeft Lucas
hun beider geschiedenis met elkaar.
Hij waardeert Johannes, maar hij weet dat deze aan Christus ondergeschikt
is. Johannes, deze profeet heeft,
bescheiden en toch kordaat, aan de boom van zelfzekerheid en zelfgerechtigheid
geschud. Johannes is een stap, die
God zelf zet om in de wereld zijn aanwezigheid te tonen.
Lucas trekt de stamboom van Jezus door tot bij Adam (een
naam die staat voor de ganse mensheid).
Het Goede Nieuws dat Johannes en Jezus brengen, strekt tot redding van de
hele mensheid. Lucas geeft een
universele betekenis aan het leven van Jezus. Zijn boodschap is ruim. Ze is bestemd voor jood en heiden, voor
alle afstammelingen van David en voor alle mensen, die uit Adam voorkomen.
Binnen
dit universalisme wijst Lucas op de voorkeur van Jezus voor de kleinen. Het kindsheidevangelie ademt de
spiritualiteit van de kleinen en de armen, van de stille ten lande.
?Niemand heeft deze wereldheerser zo nauw verbonden
met alles wat in die grote wereld gezicht noch gestalte heeft (het zwakke, het
verdwaalde, het verlorene, het mislukte) als Lucas. Ik denk dat hij zeggen wil: Gods
tegengeschiedenis is het verhaal van zijn grote reddingsactie ten bate van alles
wat, menselijkerwijze gesproken, opgegeven is. Daar hoort dat kind bij. Daar zal het, man geworden, voorgoed bij
blijven horen. Tot het einde. Lucas drukt zijn hoge romein met het
gezicht op het grote nieuws over een hoge God die afdaalt naar de kleinste
mensen in hun lage staat. En die zo
geschiedenis maakt? (Op. cit., p.7).
?Gods weg zweeft niet boven de wereld, maar is
herkenbaar aan de voetstappen die hij op aarde zette. In het beloofde land, in de heilige stad
en in die ene zoon van Israël? (Ibid.).
Hoe hoor ik nu het roepen
van Gods stem? Waar merk ik sporen
van zijn aanwezigheid? Hoe ben ik
wegbereider? Waar neem ik
oneffenheden weg en ruim ik barricades op?
Tot wie en tot hoe ver, mag en kan volgens mij, Gods redding gaan? Welke steen verleg ik in de rivier? Wat doe ik opdat de wereld iets beter
mag worden? Shia Agassi, de
Israëlo-Amerikaanse baas van Better Place en voorstander van auto?s op
elektriciteit, voelde zich ooit sterk geïnterpelleerd door een vraag van Klaus
Schwab, stichter van het Forum van Davos: ?D?ici quinze ans, qu?aurez-vous
fait pour rendre le monde meilleur ?? (Le
Monde, 16 juni 2009)
Welke
zijn de vragen die mij bezig houden en in beweging zetten om tot bekering te
komen nu in het tiende jaar van de 21° eeuw?
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.