vierde zondag Advent C | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens![]() |
|
Date: Thu, 10 Dec 2009 04:36:07 -0800 (PST) |
?Gij zijt gezegend? (Lc. 1, 42)
Vrouwen spelen een beslissende rol in het evangelie van
Lucas. Daarover een aantal citaten
van W.R. van der Zee, Vandaag gebeurt het. Voortdurend spreekt in het evangelie van
Lucas een vrouw het juiste woord en maakt ze het juiste
gebaar.
?Twee vrouwen staan als profetessen aan het begin van
Lucas? verhaal: Maria en Elisabet heten ze. Eén vrouw is het die midden in het
evangelie tegen alle misverstanden en weerstand in, Jezus huldigt met haar
kostbare mirre: zij maakt van hem een gezalfde. En drie vrouwen zijn het die aan het
einde de gang naar het graf maken
en de eerste getuigen van de opstanding worden.
Lucas schroomt niet om ze te
tekenen in scherp contrast met de mannen.
Zie het Paasverhaal. Op het
moment dat de vrouwen zich woorden herinneren en Jezus opnieuw voor hen gaat
leven, komen de mannen niet veel verder dan: ach, onzin, vrouwenpraat. En zie het eerste hoofdstuk. Een man en een vrouw horen beiden een
belofte van Hogerhand. Zacharias de
priester en het meisje Maria, maar hij zwijgt als het graf en zij spreekt
woorden van vertrouwen.
Wat er in Lucas 1 aan geloof is, leeft in
vrouwenharten.
Inbraak in een wereldgeschiedenis die voornamelijk
mannengeschiedenis is. Van mannen
die wereldrijken stichtten en ze weer vernietigden, die oorlogen voerden en
volkeren onderwierpen, die het buskruit uitvonden en ook nog atoomwapens, die
kerken bestuurden en dogma?s formuleerden, die mannentaal uitriepen tot de
hoogste wijsheid en het eerste Paasnieuws denigrerend afdeden als vrouwenpraat,
die als hanen door de wereld lopen, alle veren uitzetten en luidkeels victorie
kraaien.
Het is of daar in Lucas 1 de
spot mee gedreven wordt. Want in
die hele geschiedenis van mannen, met prestatie en prestige, met policy en
planning geschiedt het zonder dat er een man aan te pas komt. Hij staat buiten spel en speelt hooguit
een rol die hij de vrouw heeft toegedacht: terzijde, op de achtergrond,
zwijgend. En straks met Pasen gaat
het al net zo. De mannen lijken nog
wat verdwaasd voor zich uit als de vrouwen allang wakker zijn geworden, opgewekt
uit de slaap van de doodse dromen.
Het grote gebeuren van Lucas 1 en 2 is een vrouwenzaak? (Op. cit., p.
14-15).
Kort vóór kerstmis ontmoeten we in de liturgie Maria en
Elisabeth. Op 31 mei, het feest van
de visitatie, keren ze samen terug.
Met schilders en glazeniers kijken we naar dit teder tafereel van die
oude vrouw en het jonge meisje. In
deze ontmoeting putten mensen kracht om op hun beurt goed nieuws uit te dragen,
huppelend over de bergen. Zoals
Maria willen ze dienstbaar zijn..
?Twee aanstaande moeders, maar hoe verschillend in hun
situatie. Die vrouw wier gezicht
rijpte in verdriet en teleurstelling én dat jonge nog zo breekbare meisje. Beiden in blijde verwachting, en daarin
helemaal samen. Maar bij de één
kwam het begin te laat (ze droeg de smaad van een onvruchtbare) en bij de ander
komt het veel te vroeg (zij draagt de smaad van een ongehuwde)? (Op.
cit., p. 19).
In deze ontmoeting is het Magnificat geboren. Geen slaaplied over een status-quo, maar
een lied over een nieuwe aanvang en een om te keren wereld. In Latijns-Amerika zaten gelovigen
gevangen omdat ze dit lied te goed kenden en dictators daarbij vreesden voor hun
eigen stabiliteit.
Maria zingt nadat Elisabeth haar heeft geprezen als een
door God gezegende vrouw.
Zegenen is Gods glans erkennen, die in een mens aanwezig is. Lucas heeft in het kindsheidevangelie
oog voor zulke glans. Elisabeth en
Zacharias, beide spreken woorden vol zegen; Elisabeth over Maria en haar kind,
Zacharias over Johannes, het onverwachte geschenk van God, toen niemand dacht
dat Elisabeth op haar leeftijd moeder kon worden. ?Als God mensen aanraakt, als mensen hun oren voor Hem
openzetten, dan komen de tongen los, niet om te kletsen, maar om te zegenen?
(Op. cit., p. 26). Zo zal
Simeon de kleine Jezus en zijn ouders zegenen bij de opdracht in de
tempel.
Zegen, dat is groeikracht. De eerste Duitse oecumenische Kirchentag
kreeg in 2003 als thema mee: Segen sein. De tweede oecumenische Kirchentag in mei
2010 te München gaat op dit elan verder onder het thema Damit ihr Hoffnung
habt. Als hoopvolle christen
zegen zijn in deze wereld.
?Iemand zegenen is iemand zo toespreken of zo
behandelen dat hij/zij eraan groeit, dat hij/zij groter wordt? (Ib.). Wat is eigenlijk zegenen? Een rabbijn gaf volgend antwoord:
?Als mijn zoon gestolen heeft, kan ik twee dingen doen. Ik kan hem zeggen: jij bent een dief,
jij deugt niet. Dan vervloek ik
hem. Ik kan ook mijn hand op zijn
hoofd leggen en zeggen: jij bent geen dief hé, jij steelt niet meer. Dan zegen ik hem en dan voel ik hem
groeien onder mijn handen? (Op. cit., p.
26).
Gezegende mensen trekken andere mee. Gezegende mensen zijn een visitekaartje
voor God.
Wees gegroet Maria, vol van genade. De Heer is met u. Gezegend zijt gij onder alle vrouwen en
gezegend is de vrucht van uw lichaam Jezus.
Antoine Rubbens
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.