5° zondag C | <– Date –> <– Thread –> |
From: Jurgen Gaeremyn (jurgen.gaeremyn![]() |
|
Date: Mon, 1 Feb 2010 06:19:11 -0800 (PST) |
Hierbij een preek die niet aankwam, maar toch voor jullie bestemd is. Groetjes, Jurgen. (Jozef, dit hotmail adres zit niet in onze lijst... vandaar dat het niet herkend werd) -------- Originele bericht --------
Hierbij mijn homilie voor volgende zondag
Diaken Jef Kleyn
Beste vrienden, In beide lezingen van vandaag gaat
het om een roeping. In de eerste lezing zien we hoe
Jesaja werd geroepen en in het Evangelie dat we zojuist lazen dit van de eerste apostelen, Simon Petrus
op kop. Een goede luisteraar zal opgemerkt
hebben dat zowel Simon als Jesaja zich hierbij onwaardig voelden. Beiden voelen zich op het moment
van de roeping klein, onmachtig, zondig. Jesaja zien we gereinigd worden
doordat een engel, een serafijn zijn lippen bewerkt met een gloeiende
kool. Simon Petrus wordt moed ingesproken
door Jezus. âWees
niet bevreesdâ horen wij Jezus tot hem zeggen. Die ontmoeting met Jezus, met God
gooit het leven van Jesaja en het leven van die
eenvoudige vissers volledig overhoop. Als wij in ons eigen leven voor
belangrijke keuzen hebben gestaan, keuzen die gans ons leven gaan
overhoop gooien, hebben wij mogelijk zo wat
hetzelfde ervaren. Angst, het
denken dat we het niet gaan aankunnen, ons klein en nietig voelen. Enkele voorbeelden: Het gebeurt al eens regelmatig dat
sommigen afhaken juist voor dat de stap naar
het huwelijk zou worden gezet. Als we moeten beginnen op een
nieuwe werkplaats, als we belangrijke examens moeten gaan afleggen
welke bepalend zijn voor onze later loopbaan.hebben we angst, voelen we
ons klein, nietig Wel zo voelden Jesaja en deze
eenvoudige vissers zich ook. Het Evangelieverhaal van vandaag
staat zo bol van symboliek, van ervaringen die ons ook kunnen overkomen. Laten wij het daarom eens wat nader
onder de loep nemen. Wat zien wij? Wij zien Jezus optreden als
leermeester aan het meer van Gennesareth. Een menigte volgt hem. Zo ontmoet hij daar ook een hoopje
ontmoedigde vissers- hun boten liggen aan de kant, ze zijn bezig hun
netten aan het reinigen. Ze hebben een ganse nacht gezwoegd
en gewerkt voor niets. Ze zien het even niet meer zitten. Beeld U dat eens in: Hoe zou jij je voelen als je dagen
achtereen gewerkt hebt en niets verdiend. Hoe zou jij je voelen als je je
steeds inzet voor de KWB, de KAV, je parochie, het zangkoor en er kan
nooit geen bedankje af en je ziet stilaan alles achteruit gaan. Hoe zou jij je voelen als je al het
mogelijke hebt gedaan om je kinderen goed op te voeden en ze slaan
niettemin toch andere wegen in. Ontmoedigd. En je zal je op dat ogenblik
afvragen wat heb ik me nu weer aangetrokken, wat heb ik me op de hals
gehaald, in welk bootje ben ik nu gestapt. Wel zo voelden die vissers zich ook. En juist op dat moment ontmoeten ze
Jezus. Een Jezus die een boodschap preekt van
genezing en bemoediging, van vrede en geluk. Die ontmoeting spreekt hen aan, ze
worden er zodanig door gegrepen dat wanneer Jezus Simon vraagt van wal
te steken. Hij dit ook daadwerkelijk doet. Een
eerste stap in zijn roepingsproces, van wal steken. Met Jezus op weg willen gaan- zoals
onze vormelingen gisteren hun kruisje hebben
gekregen Die roeping van Simon
en de zijnen moet echter nog groeien en dan vooral in de diepte,
innerlijk. Daarom horen we Jezus zeggen tegen
Simon:â Vaar nu naar het diepeâ MAW denk eens goed na:â Waar ben
je mee bezig, wat wil je bereiken, wat zijn jouw idealen? En Jezus vervolgt: âen gooi dan je
netten uitâ Anders verwoord: â
Gooi het eens over een andere boegâ Vul je leven eens anders in, dan
zal het mogelijk vruchtbaar worden. Simon doet het en kijkt zijn leven
is plots vruchtbaar. Zijn netten zitten vol vis Merk op dat vanaf dat ogenblik
Simon Petrus wordt genoemd. Het is hier reeds een
voorafbeelding van zijn taak als kerkleider. Een taak die hij niet alleen zal
aankunnen. We zien hier de andere vissers ter hulp komen, Jacobus,
Johannes . Zij allen worden opgeroepen om
voortaan mensen te vangen. In het Grieks staat er vermeld:â Dzoogreo wat niet alleen vangen betekent
maar ook in leven houden, tot leven brengen, redden, uit het water
halen. Als je weet dat bij de Joden al het kwaad zich bevond onder het wateroppervlak
dan kan je deze symboliek nog beter begrijpen. De taak van elke volgeling van
Jezus, dus ook van ons is mensen redden van het kwaad, met andere
woorden ze richten naar het goede. Wij krijgen allen de opdracht te
trachten het goede in elke mens naar boven te halen en dit te
bevestigen, alleen zo kan de wereld beter worden. Beste vrienden, Wij weten allen dat we daar nog ver
van af zitten. Als wij rondom ons kijken, is het
precies andersom. Wij zien meer en meer de nadruk leggen op het
slechte, de slechte eigenschappen van iemand. Over het goede wordt gezwegen, dat
verkoopt immers niet Het Evangelie van vandaag roept ons
op het toch eens te proberen. Niet alleen, maar samen Samen moeten wij naar het diepe
varen en dit met Jezus . Daar moeten we het over een andere
boeg gooien, zo kunnen wij vruchtbaar in het leven staan. Trachten wij dus meer en meer
elkaar te bemoedigen en bevestigen in al het goede dat wij doen, zo kan
de wereld stilaan groeien naar zijn einddoel. Amen. |
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.