derde zondag Vasten C | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens![]() |
|
Date: Thu, 25 Feb 2010 00:29:09 -0800 (PST) |
Laat hem dit jaar nog staan (Lc. 13,8)
De Vasten heeft elk jaar zijn klassiek begin met de
woestijn op de eerste zondag en de Tabor op de tweede zondag van de vasten. Elk jaar eindigt de vasten op dezelfde
wijze, met dien verstande dat de kerkganger ondertussen een jaar ouder is
geworden en dat de wereld alweer geëvolueerd is. De zesde zondag van de Vasten is het
Palmzondag met het passieverhaal, verschillend per leesjaar. Op Pasen zingen we met vreugde het
alleluia want de op Goede Vrijdag gestorven Christus verrijst de derde dag. De christenen vieren de Opstanding van
de Heer en het nieuwe leven, dat hun door hem wordt geschonken.
Voor de derde, vierde en vijfde zondag van de Vasten
hebben de opstellers van het lectionarium in elk leesjaar een ander triptiek
voorzien.
In de A cyclus staat de doopliturgie voorop en reikt
Johannes de lezingen aan. Jezus
schenkt aan de Samaritaanse het levend water; aan de blindgeborene het licht en
aan Lazarus het leven. In de B
cyclus levert Johannes alweer de lezingen en bereidt hij ons voor op Pasen met
drie beelden: Jezus de nieuwe tempel, Jezus, Mensenzoon, zoals de koperen slang
op het kruis verheven.
In de C cyclus gaat de aandacht naar het boetesacrament
en vooral de bekering. We krijgen
de teksten over de onvruchtbare vijgenboom, de Verloren zoon en de overspelige
vrouw. De eerste twee teksten zijn
van Lucas, de derde komt uit het evangelie van Johannes, maar zou niet misstaan
in het Lucasevangelie.
Lucas heeft aandacht voor het gewone leven, waar echter
nu en dan ongewone dingen gebeuren.
Het zijn die dingen die in de kranten komen, die doorverteld worden en
lange tijd na het gebeuren indruk blijven maken. Het evangelie van deze derde
vastenzondag C lijkt op een samenraapsel van krantenberichten uit die
dagen. Dit is een
anachronisme. Het gaat over
voorvallen die eveneens vandaag voorkomen.
Een betonblok komt los in de Cellebroerstraat en doodt een Gentse dame,
actief in sociaal werk en verwondt haar vriendin. Bij een brand komen negen bejaarden om
in huize Triest te Melle. Twee
treinen botsten in Buizingen: 18 doden, tientallen gewonden. Op 11 september 2001 hebben terroristen
de twin towers in het World Trade Center aangevallen en vernietigd. Zelfmoordaanslagen in Pakistan,
Afghanistan en op zoveel andere plaatsen kosten het leven aan zoveel
slachtoffers.
Altijd komt de vraag naar
boven hoe kan zo iets gebeuren en botst de mens op de onoplosbare vraag naar het
waarom. Zelfs als we alle
omstandigheden kunnen verklaren, dan blijft het leed nog onopgelost. Voor Jezus zijn de twee voorvallen, de
gewelddadige dood van Galileërs door Pilatus, de achttien slachtoffers van de
omvergevallen toren reden tot waakzaamheid. Onderschat de ernst van het leven
niet. Weet dat elk moment telt en
dat elk moment het laatste kan zijn.
Dit is geen zedenpreek, maar een vaststelling, die elke dag in iemands
leven bevestigd wordt. Jezus
interpreteert de feiten. Elke tijd
is er een van heil, maar ook van val en opstanding, zo voorspelde het Simeon aan
Maria. Jezus stelt zijn toehoorders
voor de urgentie van het levensmoment.
Aan hen om de tekenen te verstaan (Lc. 12,
54-56).
Jezus voegt bij zijn commentaar een parabeltje. Hij looft het geduld van de
wijngaardenier met de vijgenboom zonder vrucht. Hierin steekt een les over de tijd. De tijd is genade, heb zorg voor de
geschonken tijd.
Het leven kan te lang
duren. « Seigneur,
pourquoi as tu fis la nuit si longue? » Het
lied over de lange nacht kan worden omgezet tot een klacht over het lange leven
dat met pijn en leed verloopt.
?Heeft de Heer mij vergeten??, krijg je bij ziekenbezoek al eens
te horen. Maar de geschonken tijd
houdt kansen in. Wij kunnen
doorheen de tijd groeien. Jacques
vertelde over zijn vader, een geëerd geëngageerd man in de financiële wereld,
veel mandaten. Hij kwam voor zijn
kinderen hard en streng over. Hij
heeft jaren mogen genieten van zijn pensioen. Hij had zijn vrouw verloren. Maar hij was in zijn oude dag een lieve
en dankbare milde man geworden. De
ons meer geschonken jaren kunnen kwaliteit toevoegen aan ons leven. ?Les jeux sont faits?, zei Sartre
en hij geloofde niet in een tweede kans.
Bekering is mogelijk op elke leeftijd. Ons leven lang moeten we ons bekeren en
groeien tot juister inzet en beter
gedrag. Sint Augustinus (+ 430) is
een voorbeeld van permanente bekering.
Hij werd in 387 op 32 jarige leeftijd gedoopt. Hij leefde met vrienden in een
contemplatieve gemeenschap, maar werd drie jaar later tot bisschop van Hippo
gekozen. In 426 gaf hij ontslag en
stelde zijn opvolger voor. Hij wou
zijn laatste jaren benutten om intenser te bidden en voortdurend de weg van de
bekering te volgen.
Joseph
Folliet (1903-1972), socioloog, journalist, groot dienaar van de armen, priester
gewijd op oudere leeftijd, bad opdat zijn levenseinde schoon zou zijn. « Seigneur,
je vous demande seulement que mon arrière saison soit
belle, afin qu'elle porte témoignage à votre beauté. »
?Heer, Gij die de seizoenen van het jaar bepaalt en deze
van het leven,
maak dat ik van alle tijden
ben.
Ik vraag U niet het
geluk,
want ik weet dat geen enkel seizoen dit schenken
kan,
zelfs de lente niet.
Ik vraag U enkel dat mijn laatste tijd schoon mag
zijn
zodat ik daarin blijf getuigen van uw goedheid.?
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.