preek Mailing List: paaswake C

[Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens]

Title: Message

?Wat zoekt gij de levende bij de doden?? (Lc. 24,5)

 

Canvas wijdde op 26 juli 2009 een uitzending aan het schilderij ?Resurrezione?, de trots van het Toscaanse stadje Sansepolchro.  Het schilderij is een werk van Piero della Francesca.  Huxley noemde dit het meest mystieke schilderij.  Het toont ons Jezus, die opstaat uit het graf.

 

In de vroege paasochtend hebben de vrouwen die Jezus niet gezien en ze hebben hem niet gevonden.  Hun stille zaterdag was een verwerking van hun rouw.  Ze waren begaan met de welriekende kruiden waarmee ze de dode Jezus de dag daarop zouden eren.  Een nutteloos gebaar.  Het brengt immers de dode niet tot leven.  Nochtans is dit een belangrijk gebaar omdat de rouwende zo op een andere wijze met de dode en het leed omgaat.  Tot hun verrassing betekent die vroege ochtend voor de vrouwen een totale ommekeer.  Ze zoeken de dode Jezus en vinden zijn lichaam niet.  Ze krijgen te horen dat zij de verkeerde kant uitkijken.  Ze zoeken een dode.  En deze leeft.  Hij is verrezen.  Ze mogen niet naar het verleden kijken, maar zij moeten zich toch herinneren wat hij in Galilea heeft gezegd.  Herinnerend en verinnerlijkend zullen ze dichter bij hem komen.

 

De vrouwen krijgen een zending.  Dit verwondert ons niet dat Lucas dit belicht.  Hij heeft tijdens het leven van Jezus gewezen op de aanwezigheid van de vrouwen in het gezelschap van Jezus (Lc. 8,2-3).  Zij hadden gezien hoe Jezus werd gekruisigd en waar hij werd begraven.  Lucas zegt niet dat de apostelen gevlucht waren.  Maar ze waren die vroege paasochtend niet bij het graf.  Bij Marcus waren de vrouwen zo geschrokken door de boodschap van de man(nen) bij het graf, dat zij uit schrik niets hebben gezegd.  Bij Lucas zijn ze met meerderen om het bericht aan de elf te gaan vertellen.  Maar ze botsen daar op ongeloof.  Petrus gaat weliswaar kijken, maar komt niet tot geloof, al denkt hij minstens verbaasd na over hetgeen er gebeurd was.  De zwachtels waren een teken.

 

Paasvreugde er is nog niet die vroege ochtend in de tuin.  Later op de dag breekt die vreugde door (Lc. 24,32; Lc. 24,41.  Het lange verrijzenishoofdstuk bij Lucas verloopt in meerdere episoden.  Het lijkt zich toch op één en dezelfde dag in Jeruzalem en dichte omgeving af te spelen.  Het sluit af met de verheerlijking van Jezus en de terugkeer ?in grote blijdschap? van gans de groep naar Jeruzalem (Lc. 24,52-53).

 

Lucas geeft het wondermooi verhaal van Jezus met de twee leerlingen op weg naar Emmaüs.  Komen deze twee uit de groep van de 72?  Ze leggen een weg af met Jezus in kilometers en in gevoelens.  De vreemdeling brengt hen tot inzicht.  Hij zegt hun vooral hoe belangrijk de Schriften zijn om te ontdekken hoe God te werk gaat.  God is een God van levenden, die zijn gerechte niet aan de dood overlaat (Lc. 20,38).  Terug in Jeruzalem, horen de twee Emmaüsgangers dat Jezus aan Petrus is verschenen.  Het lijkt of pas vanaf dat moment de Verrijzenis officieel is (Lc. 24,34).

 

?De Heer is waarlijk verrezen.?  Die vreugde vervult onze paaswake.  Ze geldt niet alleen op Pasen maar voor elke dag.  « In tua resurrectione coeli et terra laetentur »  Wie een week in Taizé meemaakt, ervaart dat deze verloopt op het schema van een Goede Week.  In de zomer zijn meer dan drieduizend mensen - hoofdzakelijk jongeren - op de heuvel.  In de Goede Week is hun getal nog hoger.

 

Op het kerkhof bij het Romaans kerkje ligt Frère Roger begraven onder een eenvoudig kruis met wat groen, bloemen en een lampje.  Zijn graf is dicht bij een oude houten deur.  Hildegarde vond dit een treffend beeld voor Pasen: een graf bij een deur die eens zal opengaan.  Een hoopvolle blik naar de toekomst.

 

Enkele meter verder in een hoek een grote stenen plaat met daarop de namen van de moeder van Frère Roger en diens zuster Geneviève.  Beide zijn in Taizé gestorven.  Op hun graf, tussen hun beide namen, staat een lievelingszin van Frère Roger. « Le Christ ressuscité vient animer au plus intime de l?homme une fête. »

 

In 1966 gingen hoofdinspecteur Raf Windey en een aantal Oost-Vlaamse leerkrachten van EKO naar Taizé.  Ze hadden in de verzoeningskerk een korte ontmoeting met Frère Roger.  Inspecteur Windey vroeg welke boodschap Frère Roger wou meegeven aan de leerkrachten.  Dat ze de kinderen bijbrengen dat de verrezen Christus centraal staat: ?Il est le pivôt de notre vie.?

 

Pasen maakt de christenen blij. Vanuit de innerlijke vreugde van het brandend hart krijgt alles een paaskleur.  ?Een merel zingt onder mijn raam de lofzang van de ochtend.  Hij zegt dat de wereld nieuw is, dat liefde niet veroudert, dat het leven altijd opnieuw begint en dat de tederheid een onuitputtelijke bron is zoals de heldere noten die uit zijn muzikale keelholte ontspringen.  Ik wens dat de Verrijzenis in ons een nieuwe start mag zijn voor de vreugde van het overwinnend leven, voor de lach van een Liefde, die krediet geeft aan de Genade, voor het Ja dat het neen bezweert en overstijgt? (M. Zundel 1897-1975).

 

Dat de Verrezen Heer de zware stenen van ontmoediging mag wegduwen.  Dat hij kracht geeft aan het leven en in zijn kerk de lente binnenbrengt.

 

Antoine Rubbens

---

  Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal

---

---

Aandacht :

 

De informatie in dit bericht of in de bijlagen ervan is enkel bedoeld voor de persoon of de entiteit tot wie het bericht is gericht, en kan vertrouwelijke of persoonlijke zaken bevatten. Het bekijken, doorzenden, verspreiden of ander gebruik van, of het actie ondernemen vertrouwend of gebaseerd op deze informatie door andere personen of entiteiten dan diegene voor wie ze bestemd was, is verboden. Als u dit bericht verkeerdelijk hebt ontvangen, gelieve dan de afzender te contacteren en het bericht van eender welk systeem te verwijderen, alsook eventuele kopies ervan.

---