preek Mailing List: vijfde paaszondag C

[Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens]

Title: Message

De deur van het geloof openen (Hnd. 14,27)

 

De eerste missiereis van Paulus en Barnabas gaat naar haar einde toe.  Het is een belangrijke, ja definitieve etappe in de kerkgeschiedenis.  Ze leidt tot de bijeenkomst in Jeruzalem, bekend als het eerste concilie.

 

 

Blijven we nog even in Klein Azië om te zien hoe de gemeente groeit en de apostelen ermee omgaan.  Vanuit het Antochië van Pisidië zijn Barnabas en Paulus naar andere steden geweest.  Ze keren terug en komen voorbij Lystra, Ikonium, Derbe en zijn alweer in Antiochië van Pisidië.  Zij hebben ondertussen een serieus aantal kilometer achter de rug en waren maanden onderweg.

  

Op al die plaatsen ontmoeten zij de leerlingen.  De berichten erover zijn goed en optimistisch.  Het valt commentatoren op dat Lucas de rangorde in het tweemanschap gewijzigd heeft.  Daar waar bij de heenreis Barnabas het eerst vernoemd werd en dan Paulus, is het bij de terugreis omgekeerd.  Wellicht wijst dat erop dat de rol van Paulus is toegenomen.  Later gaan zij bij de tweede missiereis uit mekaar en slaan ze elk een andere richting in.  Paulus zal optrekken met Silas en Barnabas met Marcus.  In het tweede gedeelte krijgt Paulus als het ware de hoofdrol toegewezen in de Handelingen.

 

Even kijken hoe ze bij de terugkeer hun rol in de door hen gestichte gemeenschappen opvatten.  Wat doen ze?  Ze consolideren.  Dit doen zij allereerst door de nieuwe gelovigen te bevestigen en te bemoedigen in hun goede gesteltenis.  Een Nederlandse psychiater Dr. Anna Terruwe heeft grote invloed gehad met wat haar bevestigingsleer werd genoemd. "Mensen die elkaars goed-zijn schouwen, laten elkaar het goede voelen".  Bevestigen, dit is niet voorspiegelen dat alles van zelf gaat.  We staan eveneens voor uitdagingen.  Paulus en Barnabas wijzen op de beproevingen en kwellingen, door de welke de gelovigen het Rijk Gods zullen binnengaan.  Dit is een tweede richtlijn voor de toekomst: een stuk evangelische werkelijkheid.  Je rolt niet vanzelf in het Rijk binnen.  Lucas had in het evangelie er al op gewezen dat het Rijk Gods reeds te midden van zijn leerlingen was.  Het is niet hier of daar.  Het is midden onder u (Lc. 17,21).  Het is er nu, in het heden met al wat dit heden aan vreugde en zorg meebrengt.  Vervolging, moet je niet zoeken.  Je zal ze ongevraagd ontmoeten.  In de Handelingen bedoelt Lucas eerder met het Rijk de thuiskomst bij de Heer. 

 

Paulus en Barnabas zorgen ervoor om in elke gemeente oudsten aan te stellen.  Ze nemen schikkingen voor hun gemeente.  Een vaste ordening is nodig en ze zoeken daarvoor leidinggevenden.  Dit zoeken gebeurt in gebed.  Ze zorgen dat de jonge christenen een geloofsgemeenschap kunnen blijven.  Wie zijn deze oudsten?  Welk is hun ambt?  Laten Paulus en Barnabas zich hier leiden door Joodse instellingen?  De oudsten, de term is een vast begrip in de reformatorische kerkorde.  In oude culturen waren oudsten effectief ouderen die om hun levenswijsheid aanzien hadden.  Bekwaamheid, verworven door studie en praktijk, heeft naderhand meer inpakt gekregen.  Voor een gemeenschap is het goed als ze open staat voor de inbreng van oud en jong.  Een gerontocratie komt haar uiteindelijk niet te goede.   Abt Benedictus had in zijn kloosterregel al voorzien dat in de gemeenschap de inbreng van de jongeren voordelig is. 

 

Je voelt dat Paulus en Barnabas hun missiereis beëindigen in vreugde.  Ze varen van Attalia terug naar hun uitvalbasis Antiochië in Syrië, de plaats van waar ze werden uitgezonden.  De kring is rond.  Er is dankbaarheid.  Paulus en Barnabas pakken niet uit met wat zij hebben gedaan, maar spreken over wat God heeft gedaan.  Ze spreken vanuit een dankbare houding tegenover Gods geest, die hen tot de zending had geroepen.  Vers 27 heeft duidelijk een Luciaanse toets.  Hij spreekt immers over de grote daden van God (Lc. 1,49; Lc. 7,16, Hnd. 2,11).  Er is iets gebeurd dat aanvankelijk niet voorzien was.  Jezus had gezegd dat ze niet naar de heidenen moesten gaan (Mt. 10,5-6). 

 

Het nieuws wordt ongetwijfeld gaarne gehoord in Antiochië maar roept toch vragen op in Jeruzalem.  Wat doe je dan?  Zoek contact.  Overleg met de betrokkenen.  Werk aan oplossingen en vertrouw dat Gods Geest zijn mensen niet in de steek laat. 

 

De lezingen uit de Handelingen op de vierde, de vijfde en zesde paaszondag ?vormen duidelijk een samenhangend geheel.  Zij behandelen een beslissende fase in de geschiedenis van de kerk.  Het is een dooddoener vast te stellen, dat de kerk zich in een crisis-situatie bevindt.  Maar er moet nog heel wat meer gebeuren voordat de beslissingen waar de kerk zich nu voor geplaatst ziet, zo ingrijpend zullen zijn als die welke in hoofdstukken 13-15 van de Handelingen worden beschreven.  Het is daarom zo belangrijk deze hoofdstukken eens te behandelen, en vooral: eens te belichten hoe de kerk in deze uiterst gewichtige beslissingen te kerk is gegaan.  Ik durf te beweren: als de kerk van nu ook maar de helft van de moed en het Godsvertrouwen, dat spreekt uit deze bladzijden, op zou kunnen brengen, dan waren de problemen al lang opgelost? (Gijs Bouwman, Met Lukas op weg, Averbode, p. 147). 

 

Deze commentaar van Gijs Bouwman bij Lucas C-jaar verscheen in 1976.  Of de problemen van toen ondertussen zijn opgelost?  Er zijn er alleszins nieuwe bijgekomen.

 

Antoine Rubbens

---

  Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal

---

---

Aandacht :

 

De informatie in dit bericht of in de bijlagen ervan is enkel bedoeld voor de persoon of de entiteit tot wie het bericht is gericht, en kan vertrouwelijke of persoonlijke zaken bevatten. Het bekijken, doorzenden, verspreiden of ander gebruik van, of het actie ondernemen vertrouwend of gebaseerd op deze informatie door andere personen of entiteiten dan diegene voor wie ze bestemd was, is verboden. Als u dit bericht verkeerdelijk hebt ontvangen, gelieve dan de afzender te contacteren en het bericht van eender welk systeem te verwijderen, alsook eventuele kopies ervan.

---