| Eerste zondag van de advent A | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens pccaritas.be)
|
|
| Date: Wed, 17 Nov 2010 09:09:21 -0800 (PST) | |
De liturgie laat gewoonlijk elke zondag Paulus aan het woord in de tweede lezing. Deze is ons iets dichter bij gekomen tijdens het jaar hem toegewijd 2008, zijnde zijn twintigste eeuwfeest als het klopt dat hij in het jaar 8 geboren is. Collationes wijdde in 2009 een gans nummer aan Paulus, wandelaar tussen twee wereld. Daarin hield Raymond Collins een pleidooi om te preken over de brieven van Paulus. Een prikkel om Paulus enkele keren te beluisteren in het leesjaar A
De dag breekt aan (Rom.
13,12)
Een derde van ons leven
slapen we. Dit is geen
tijdverlies. Het is nodig voor de
gezondheid en een goed evenwicht.
Sept
heures suffisent, huit heures nourrissent, neuf heures
pourrissent.
Elke ochtend openen we de wenkbrauwen en beginnen we aan
een nieuwe dag. De zuster in de
lagere school vertelde van een medezuster in Sint Amandsberg-Visitatie, die
tijdens de eerste wereldoorlog brandwonden had opgelopen door de val van een
Zeppelin. Haar wenkbrauwen waren
verbrand. Het was voor haar erg de
ogen niet te kunnen sluiten.
« Broeder Jakob, slaap je nog ? De klokken luiden .» Kende Paulus dit kinderliedje?
Hij roept ons op uit de slaap op te staan. Hij vraagt om een goed leven te leiden
om de Heer waardig te kunnen ontmoeten.
Paulus komt bijna elke zondag aan het woord in de liturgie.
Dit jaar, het
leesjaar A, horen we hem vaak in zijn Romeinenbrief. Deze is niet bepaald een gemakkelijke
brief. De brieven van Paulus bevat
altijd een deel met een morele oproep.
Die is niet moeilijk om te verstaan, wel moeilijker om toe te passen.
Hij vraagt om het licht boven de duisternis te verkiezen
en om ons bijgevolg te wapenen met licht.
Elke dag is het begin van een nieuw gedeelte in ons
leven.
Vanaf ons eerste geboortejaar kunnen we elke dag een
verjaardag vieren.
Advent is beseffen dat de Heer voor ons toekomst is.
?Het is een centraal punt in het christelijk geloof
dat God zich niet op afstand boven de werkelijkheid verheft, maar er zich in
Jezus definitief en intiem mee verbonden heeft. Tot en met de dood. Wij hoeven de toekomst niet te
scheppen. Gods toekomst is in onze
geschiedenis scheppend aanwezig.
Wij moeten ons daarmee verbinden.? Dit was een van de stellingen van Erik
Borgman bij zijn voordracht in Antwerpen UCSIA, 29 maart 2010. Een andere stelling van hem was:
?Gods toekomst dient zich met name aan waar het onverwachte ons leven
binnenbreekt en het op zijn kop zet.
Jezus en de Geest zijn in de verschijningsverhalen na zijn verrijzenis
inbrekers. Juist op de breukvlakken
dient zich een nieuwe werkelijkheid aan die niet om beheersende maatregelen
vraagt, maar om vertrouwen en overgave en het inzicht in ?wat te doen?
dat zich daardoor kan aandienen.?
De christen beleeft niet alleen de advent maar elke
ogenblik van het leven als momenten om alert te zijn. Dag en nacht moet een mens dit
zijn. ?Wees waakzaam want gij
weet niet op welke dag uw Heer komt? (Mt. 24, 42). Op de eerste Adventszondag 2002 vierde
de parochiekerk van Smetlede, waar ik ben gedoopt, haar 200 jarig bestaan. Mgr. Luysterman ging voor in de
viering. André, een jaar jonger dan
ik, was lector. Hij had pas de
boodschap van de waakzaamheid gelezen toen hij een beroerte kreeg en stierf
tijdens die viering.
De Mensenzoon komt op het uur waarop wij het niet
verwachten.
De Mensenzoon is aanwezig wanneer wij de werken doen
waartoe hij ons oproept.
Het vermanend deel van de
Romeinenbrief duidt een aantal van deze werken aan. Paulus vat ze al volgt samen:
?Wees elkaar
niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de gehele wet
vervuld. Want: ?Pleeg geen overspel, pleeg
geen moord, steel niet, zet uw zinnen niet op wat van een ander is? ? deze en
alle andere geboden worden samengevat in deze ene uitspraak: ?Heb uw naaste
lief als uzelf.? De liefde berokkent uw naaste geen kwaad, dus de wet vindt
zijn vervulling in de liefde? (Rom. 13, 8-10).
Paulus geeft daarmee aan met
welke draden we ons kleed moeten weven.
Het patroon is dit van de Heer Jezus. Wij zullen ons met Hem omkleden
(Ef,
4,17).
Bij een vormsel in de parochie Welden was dit eens het
thema van de viering. Er hingen
veel hemden, verschillend van snit, in het koor.
Predigtforum is de site van de
Oostenrijkse redemptoristen. Jorg
Thiemann gaf aan een van zijn homilies, die hij voor dit forum maakte, de titel
mee: Het hemd van een tevreden man.
Hij brengt het verhaal van een koning, die een zoon had die altijd
lusteloos en ontevreden op het balkon zat en zich verveelde. De jongen kon niet zeggen wat hem
scheelde. De wijzen in de omgeving
van de koning gaven aan de vader de raad op zoek te gaan naar een zeer tevreden
man en om diens hemd te verwisselen met dit van zijn eigen zoon.
De koninklijke functionarissen trokken er op uit, op zoek
naar zo een persoon. Te
vergeefs. Bij een jachtpartij stoot
de koning zelf op een blije en vrolijk zingende man in een wijngaard. Deze bekende volmondig: ?Ik ben
zonder meer tevreden; ik wil noch met paus noch met koning ruilen.? De koning smeekte hem: ?Mijn zoon is
doodziek. Hij heeft het hemd nodig
van een tevreden iemand. Ik wil jou
om het even welke prijs voor betalen?.
De man in de wijngaard antwoordde: ?Majesteit, ik heb geen
hemd!?
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.