| Octaaf van kerstmis (1 januari) | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens pccaritas.be)
|
|
| Date: Sat, 25 Dec 2010 10:38:46 -0800 (PST) | |
Gezegend is God (Ef.
1,3)
?Gelukkig
nieuwjaar.? ?Happy New Year? Hoeveel keren zal deze wens klikken bij de overgang van oud naar
nieuw? www.google.de gaf bij de
jaarovergang naar 2007 ?Happy new year 155.000.000 keer aan, dit in 0,05
seconde (Dr. Ulrich Nembach, Göttinger Predigten im
Internet).
Een ?gezegend? nieuwjaar (Ein gesegnetes neues
Jahr). We gebruiken deze formule om
onze wensen te vertolken minder dan vroeger. De liturgie zet er ons nochtans toe
aan. We krijgen daarvoor op het
feest van het moederschap van Maria (1 januari) een mooie suggestie met de
Aäron-zegen:
Moge de HEER u zegenen en u
beschermen,
moge de HEER het licht van zijn gelaat
over u doen schijnen en u genadig zijn,
moge de HEER u zijn gelaat toewenden en u
vrede geven? (Num. 6, 24.-26).
Op de eerste zondag van het
jaar (de tweede zondag naar kerstmis) richt de schrijver van de brief aan de
Efesiërs zich tot God, de bron van alle zegeningen: ?Gezegend zij de God en Vader
van onze Heer Jezus Christus, die ons in de hemelsferen, in Christus, met
talrijke geestelijke zegeningen heeft gezegend. In Christus immers heeft God, voordat de
wereld gegrondvest werd, ons vol liefde uitgekozen om voor hem heilig en zuiver
te zijn, en hij heeft ons naar zijn wil en verlangen voorbestemd om in Jezus
Christus zijn kinderen te worden, tot eer van de grootheid van Gods genade, ons
geschonken in zijn geliefde Zoon? (Ef. 1, 3-5). Deze tekst geeft aan waartoe wij
gezegend zijn. Gezegend om ten
volle Gods kinderen te zijn, zonen en dochters van het Rijk. Elke zegening is een stap in deze
groei.
Een Nederlands predikant schreef in 2007 het boek Een
hand boven je hoofd, waarin hij vraagt naar wat er gebéurt als de zegen
wordt uitgesproken en ontvangen.
?De zegen is een gebed, gedragen door een belofte én een belofte,
gedragen door een gebed. Het is
méér dan een gebed; het is ook een belofte, een toezegging van God: Hij zegent
wie het van Hem verwachten.
Enerzijds is de zegen dus niet zomaar iets, in de zin van ?misschien
helpt het?; ?baat het niet dan schaadt het niet? of ?op hoop van
zegen?. Het is meer, want
zegenen ligt onder Gods belofte.
Anderzijds is het geen automatisme? (Ds. Jacob Westland).
?Een bron van zegen zal je zijn? (Gen. 12,2). Het motto van de eerste Duitse
oecumenische Kirchentag. ?Ihr
sollt ein Segen sein?; zo sprak God tot Abraham toen hij hem wegriep uit
Chaldea. Hij richt zich daarmee tot
elk mensenkind.
Op de affiches en bij de ganse aankleding van deze
Kirchentag van 2003 in Berlijn stond het beeld van een lichtglans voorop. Het is alsof een gezegende mens een
kroontje boven het hoofd krijgt en een lichtglans uitstraalt.
Mensen zijn een zegen,
wanneer zij in hun relaties met anderen en in de situaties, waarin zij komen,
aan Gods goedheid gestalte geven.
Elke vorm van welwillende aandacht is reeds een zegen. Aan elkeen kunnen we door Gods zegen een
veelheid van goeds toewensen en bijbrengen. ?Dir
alles Gute durch Gottes Segen?, schreef Clemens onderaan zijn brief. ?God zegene en beware u?, dit
zijn zinvolle woorden en gebaren voor elke dag in het nieuwe
jaar.
Een
Duitse man nam deel aan een gespreksgroep in Taizé over ?zegenen? (Gen.
12,2). Hij was een grote wandelaar
en hij had de
Jacobsweg achter zich. Hij was zo
dankbaar voor de tekens van onderweg op de camino, zowel voor de wegaanduidingen
als voor de ontmoetingen. Hij dacht
niet alleen aan de onbekende, die ze hadden geschilderd. Hij was vol waardering voor wat mensen
voor mensen kunnen zijn, helpers om de juiste weg te wijzen.
Alix
de Saint-André schreef na
haar drie tochten naar Santiago het boek En avant, route! Pas bij haar derde tocht had de
pelgrimage haar ten volle gepakt.
?Alle zijn we pelgrims die dubbelen. Het wezen van de pelgrim is dat hij het
opnieuw doet. Wij laten iets
onderweg en willen het terug halen.
Wat? Dat is niet zo klaar,
maar het is dwingend. Een vorm van
waarheid, die wij even hebben gezien en die bij de terugkeer uitgewist is. Een manier van leven ook. De twee zijn verbonden.?
Bij haar derde tocht, die bij haar thuis begon, ging ze
de pelgrimszegen halen in haar parochiekerk. Ze was ermee opgezet dat de pastoor van
Saint-Hilaire des Grottes haar dit had voorgesteld. ?Een zegening, dat kan geen kwaad,
zei ze bij zichzelf. ?Een
pelgrim, zelfs een nietsnut, weigert geen zegening, hem met een goed hart
aangeboden. Het verplicht tot niets
en het beschermt. Het eet geen
brood. Daarbij had ik veel
waardering voor die priester. Hij
was iemand die geloofde en dat was een echte steun.? Ze liet de aloude reiszegen in haar
doordringen:
Almachtige God, gij houdt niet op uw goedheid te tonen
aan wie u bemint.
Gij laat u vinden door hen die u
zoeken.
Wees goedgunstig voor uw dienaars,
die op
pelgrimstocht trekken en voor Alix, die naar Compostella
gaat.
Leid hun weg volgens uw
belofte.
Wees voor hen een schaduw bij de hitte van de dag,
een licht in de duisternis van de nacht,
een ondersteuning bij
vermoeidheid.
Verleen dat zij gelukkig onder uw bescherming
het
einde van hun tocht bereiken.
Ze had geknield tijdens het gebed. Na het opstaan vond ze dat de zegen
tamelijk goed samenvatte wat haar bezig had gehouden tijdens de voorbereiding
van haar tocht. Het kwam overeen
met wat in haar rugzak stak: ?God, mijn kompas. God, mijn hoofddeksel. God, mijn lamp. God, mijn
donsdeken.?
Wij zijn onderweg en onbewust op zoek naar de zegen, die
aan de oorsprong ligt van ons bestaan.
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.