derde zondag door het jaar A | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens![]() |
|
Date: Fri, 14 Jan 2011 03:05:29 -0800 (PST) |
Wees allen eensgezind (1 Kor. 1,10)
Elk leesjaar lezen we in januari teksten uit de eerste
brief van Paulus aan de Korintiërs.
Paulus is begaan met die gemeente, bedreigd door verdeeldheid. Zij beantwoordde niet aan het ideaal,
geschetst in de Handelingen van de apostelen. ?Ze bleven trouw aan het onderricht
van de apostelen, vormden met elkaar een gemeenschap, braken het brood en
wijdden zich aan het gebed? (Hnd. 2,42). Dit vers geeft het thema aan voor de
bidweek 2011.
Paulus is in Efese geïnformeerd over wat er leeft in
Korinte. Hem werden een aantal
problemen voorgelegd voor advies (1 Kor. 7,1). Aleer daarop in te gaan, verwoordt
Paulus zijn zorg om de eenheid en verstandhouding. Er was hem immers langs Chloë ter ore
gekomen dat er partijen waren in de christengemeente van Korinte en onderlinge
twisten.
Wie was Chloë?
Was ze een pastoraal werkster of leidster van een gemeente? Iemand uit Korinte die in Efese woonde
en die langs haar connecties of langs haar slaven om wist wat daar geschiedde?
De informatiebronnen van Paulus
liggen bij haar huisgenoten. Paulus
is eerlijk door zijn bron te vermelden.
Geen kwestie van anonieme aanklacht. Dit vermindert het gevoel van achterklap
en geheimdoenerij.
Transparantie. Eerlijk
zeggen wat je bekommert.
In Korinte leven christenen, die vanuit de synagoog
christen waren geworden en eveneens christenen uit het heidendom. Invloedrijke figuren zijn er voorbij
gekomen en lieten hun sporen na.
Vandaar verschillende invloeden en sympathieën. De ene beroept zich op Paulus, een
andere op Petrus, een derde op Apollos, een degelijk en onderlegd redenaar. Een ironisch gestelde vraag: ?Is er
nog een vierde partij, deze van Christus?? Deze partij zou slechts de enige mogen
zijn die bestaat. Allen zijn we
immers van Christus! (1 Kor. 3,23).
Bij de Wereldraad van Kerken zijn 340 christelijke kerken
en gemeenschappen aangesloten.
Wereldwijd beroepen duizenden denominaties zich op Christus. Gods kerk is verscheiden. Tel en bezoek de vele standen bij
religieuze happenings zoals een Kirchentag of een Katolikentag. Binnen de grote katholieke familie kan
je houden van een Karmelitaanse spiritualiteit, van een Benedictijnse, een
Dominicaanse, een Ignatiaanse of nog een andere. Je kan verder op zoek gaan in de rijke
waaier van nieuwe bewegingen.
Henri Tincq, journalist bij Le Monde, onderscheidt in zijn boek Les catholiques zeven groepen katholieken: ?les fantassins, les inspirés, les silencieux, les engagés, les observants-zappeurs, les rebelles et les traditionalistes.? Kardinaal Danneels hield het voor de Vlaamse samenleving bij drie groepen christenen. Hij ziet een kleine groep die kiest voor een duidelijke identiteit en die de kerk als een morele gemeenschap beschouwt. Een tweede groep is volgens hem omvangrijker en omvat hen die christen zijn vanuit een ?buikgevoel?. Deze mensen putten uit een christelijke bron inzake sociale moraal, verantwoordelijkheid, waardenpakket ethische reflecties al beseffen ze het zelf niet. Het zit in hun onderbewustzijn. Een derde groep zijn christenen die zich door de traditionele volksreligiositeit aangetrokken voelen. Mensen die geloven met hun voeten (Tertio 10.02.10).
De schokken van het jaar 2010 brachten grote
veranderingen teweeg in het kerkelijk landschap met zijn ontgoochelden en
ontdoopten, met verbolgen gelovigen en vrijzinnige gelovigen, met restaurateurs
en vernieuwers en met een groep van ?stillen ten lande?.
Er zijn zoveel indelingen te maken. Zij die vanuit een bevrijdingstheologie
opkomen voor sociale inzet en rechtvaardige structuren; anderen die waarden
belijden die uit het christendom voortkomen en zich distantiëren van katholieke
standpunten. Dan zijn er degene,
die als gelovige uitdrukkelijker de persoon van Jezus, zijn kruis en verrijzenis
vooropstellen.
Wat kan Paulus ons daarover nu zeggen? Hij verwijst naar de gekruisigde. Het kruis doorkruist veel van onze
wensen en voorstellingen. Het is
paradoxaal dat de boodschap van en over een gekruisigde zich kon
doorzetten. Met gans ons zijn, met
ons kunnen en talenten zijn we uitgenodigd tot inzet voor het goede. Toch bepalen wij niet de uitkomst. ?Het kruis is het fundament van
Paulus? apostolaat, zowel als van dat van anderen, en slechts wie wil delen in
het kruis kan echt apostel zijn? (P. Schmidt, In vrijheid, trouw en
hoop, p. 132).
Paulus bespeelt in de eerste hoofdstukken van zijn brief
het thema van de zwakheid en de dwaasheid van het kruis. Zo velen zijn er niet die moeten bluffen
met macht en aanzien. Paulus kent
zijn eigen zwakheid en beperking (1 Kor. 2,3-4). God gebruikt wie klein is, zwak en
gering. Hij blijft zich van kleine
mensen bedienen. Nederig en klein
kunnen zij, zoals Franciscus, Bernadette Soubirous, zuster Bakhita, de dienaars
van zijn grootheid zijn,.
Vier zondagen na elkaar
handelt Paulus over die wondere goddelijke logica, die andere maatstaven
hanteert en het zwakke aanwendt om het sterke te beschamen (1 Kor. 1,27). Wij moeten niet op onszelf roemen maar
op de Heer (1 Kor.1,31). Niet door
het eigen gelijk voorop te stellen, heffen we de spanningen op. Deemoed is een onmisbare houding in het
oecumenisch gesprek. Zij opent ons
op wat we met mekaar al delen. Het
bijzonderste hierbij is dat wij in Christus zijn gedoopt. Paulus gebruikt hier een van de twee
gangbare doopformules. Er werd
gedoopt in naam van Christus en er werd gedoopt in de naam van de Vader, de Zoon
en de Geest. Uit hen zijn wij
geboren.
Antoine
Rubbens
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.