vierde zondag door het jaar A | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens![]() |
|
Date: Sat, 22 Jan 2011 04:47:23 -0800 (PST) |
Roemen op de Heer (1 Kor. 1,31)
De Korintiërs lijken hoog van de toren te blazen. Zij vergeten daarbij de fouten en de
verdeeldheid die binnen hun gemeenschap bestaan. Zij schijnen zich te laten vangen door
degenen die hun heil in geleerdheid en wijsheid zoeken of door mensen, die
vooral kracht en macht willen zien en die wonderen zoeken.
Paulus reageert daarop met over de zin en betekenis van
kleinheid en zwakheid te spreken.
Hij vindt zwakheid in zijn eigen persoon; hij ziet ze in de gemeente van
Korinte. Hij vindt zelfs dat
zwakheid hoort bij de kernboodschap over Christus. Christenen pakken niet uit met een
succesverhaal. Ze preken een
gekruisigde Christus. Daaraan namen
zowel Joden als Grieken aanstoot.
Dit is het ook. Grieken
hielden van de schone, goede mens.
Kijk naar hun beeldhouwwerken: sterke schone mensen zoals de atletische
Apollo, de schone Venus, de krachtige discuswerper. Jezus had tijdens zijn leven tegenstand
gevoeld, zelfs in eigen kring, als hij liet horen dat de Mensenzoon veel zou
moeten lijden. Christenen zijn zo
gemakkelijk met de afbeelding van het kruis omgegaan dat zij de weerstand die
het kruisbeeld oproept niet erkennen.
Ze hebben het kruis misbruikt en met het kruis oorlog
gevoerd.
Iemand op zijn/haar geringe afkomst wijzen is
delicaat. Paulus maant de
Korintiërs tot bescheidenheid. Wat
hij zegt over de christenen van Korinte, dat er onder hen niet te veel geleerden
zijn, machtigen en mensen van hoge afkomst, dat geldt trouwens voor de meeste
gemeenten van zijn tijd. Al kwamen
mensen van de Hoge raad, zoals Nicodemus, Jezus opzoeken en al waren er
Farizeeërs bij wie hij aan huis ging en al kende hij tollenaars zoals Zacheüs
met een goede job en enkele vrouwen met invloed, toch waren de meeste die naar
Jezus toekwamen bescheiden mensen.
Hij heeft zijn Vader geprezen omdat kleinen en eenvoudigen ontvankelijker
waren voor zijn boodschap (Lc. 10,21).
Van zichzelf weet Paulus al te goed dat hij niet perfect
is. Hij is fier over zijn
zelfstandigheid, dat hij een beroep heeft en een stiel kan uitoefenen. Hij bewijst in zijn apostolaat dat hij
over eigenschappen bezit en veel kan doorstaan. Hij kan echter niet alles, zoals niemand
trouwens. Hij zegt van zichzelf dat
hij geen goed redenaar is (1 Kor. 1,17).
Hij weet dat hij niet gevrijwaard is van ziekte en tegenslag. Hij spreekt van een kwaal, die hem
hindert. Hij heeft besef van zijn
zwakheid. Paulus wijdt uit over de
zwakheid bij de verkondiging. Het
gaat bij Paulus niet om zijn eigen persoon voorop te stellen. Zijn enige zorg is Christus. Christus is Gods getuige. Hij is deelgenoot aan de menselijk
bestaan en draagt de zwakheid van mensen mee in zich. Hij is arm geweest en is gestorven op
het kruis (Fil. 2,7). Paulus houdt
eraan dit aan te onderstrepen. Dit
brengt de christen tot een houding van deemoed en dankbaarheid. Wij moeten niet roemen op eigen kracht,
maar enkel roemen in Jezus. ?Een
wetenschap van het kruis kun je alleen verwerven wanneer je het kruis grondig
aan den lijve ervaart? (Edith Stein).
?Wat voor de wereld dwaas is, heeft God
uitverkoren.? Voor Paulus is
dit als een regel van de goddelijke pedagogie. De liturgie gebruikt deze tekst van
Paulus in het misformulier van een aantal heiligen, o.a. op het feest van
Bernadette Soubirous (19 februari).
Dit meisje kon niet uitpakken met geleerdheid, want ze had die niet. Haar zwakke gezondheid en de armoede bij
haar thuis verhinderden school te lopen.
Zij wist echter dat haar een boodschap was toevertrouwd en trotseerde de
moeilijkheden en de tegenkantingen om deze te brengen bij wie ze moesten horen,
ondermeer bij pastoor Peyremaele, die niet bijzonder opgezet was dat dit kleine
ongeletterd kind daarmee bij hem kwam.
Bij de Vlaamse Bijbelstichting verschenen Brieven van Bernadette uit
Lourdes en Nevers. Ze werden
vertaald en becommentarieerd door Patrick Chatellon Counet, Nederlands
exegeet. Nadat Bernadette leerde
lezen en schrijven, verstuurde ze vanuit het klooster meerdere brieven. Ze heeft een eenvoudige stijl, brengt
een rustige inhoud, leeft mee met wie haar schrijft en neemt ten opzichte van
haar familie haar opdracht waar van oudste van het
gezin.
Een verwijzing naar wat zwak is, dit is geen pleidooi om
domheid te cultiveren. Gods zaak is
daarmee niet gediend. Een priester
haalde een onvoldoende bij de concursus, - dit was een examen voor toekomstige
pastoors. Hij troostte zich vlug
met de uitspraak: ?beter een levende ezel dan een dood paard.?
Paulus denkt niet alleen aan
zwakheid, maar ook aan zonde in de kerk van Korinte. Paulus leed aan de kerk van zijn
tijd. In alle tijden hebben mensen
aan haar geleden. Het is een wonder
hoe doorheen een kerk van zondaars de boodschap van Jezus niet ten onder
gaat. Niet zonder humor schreef
Sylvester: ?Gelukkig kan onze kerk veel
verdragen. Zij heeft zelfs de dood
van haar stichter overleefd.?
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.