preek Mailing List: tweede zondag veertigdagentijd A

[Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens]

Lijden voor het evangelie (2 Tim. 1,8)

 

Hoe voelt zich de vriend van een gevangene?  Is hij zelf bedreigd omdat hij diens overtuiging deelt en zich inzet voor dezelfde taak?  Hoe stond Timoteüs tegenover Paulus?  Deze was zijn mentor.  Hij had Timoteüs een verantwoordelijkheid toevertrouwd in de kerkgemeente van Efese.  Nu was Paulus in Rome omwille van zijn geloof in Jezus als een gevaarlijk man gevangen gezet en beperkt in zijn vrijheid.

 

“Schaam u niet en neem je deel in mijn lijden” (2 Tim. 1,8).  Dit is de boodschap die Timoteüs vanuit Rome krijgt.  Paulus had herhaaldelijk aan de lijve ondervonden dat de verkondiging van het evangelie riskant was.  Toch pakt hij niet opvallend uit met zijn successen en tegenkantingen.  Hij wist dat die er waren.  Hij verdraagt het leed als apostel van Christus.  “Scio cui credidi.  Ik weet in wie ik mijn vertrouwen heb gesteld” (2 Tim. 1,12).  Paulus volgt niet de leuze van het Brits vorstenhuis: “never complain, never explain.”

 

De kerk van Efese kent moeizame dagen.  Deze brief aan Timoteüs heeft grote actualiteitswaarde voor de kerken in de eenentwintigste eeuw.

 

Lijden voor het evangelie.  Het is van alle tijden.  Het lijden is met het evangelie verbonden.  De eerste die dit ondervond was Jezus zelf.  Hij heeft zijn leerlingen gewaarschuwd voor de vervolgingen.  Als ze mij hebben vervolgd, zullen ze ook u vervolgen.  De dienaar is niet meer dan zijn meester.  “Allen die vroom zijn en in eenheid met Christus Jezus willen leven, zullen worden vervolgd” (2 Tim. 3,12).  Voor Jezus kiezen is volgens de evangelisten en alle Nieuwtestamentische schrijvers riskant.  Als ze Jezus beben vervolgd, waarom zouden ze zijn volgelingen boven schot houden?  Bij de priesterwijding zei de moeder van Giovanni Bosco tot haar zoon: “Priester worden is beginnen te lijden”.  Een pastorale taak brengt voor mannen en vrouwen die zich inzetten een dosis lijden mee.  Pastoraal werk houdt uiterraad contact in met mensen.  Een vreugde en een kruis.  Wie met mensen spreekt, naar hen luistert, hoort vlug een wonde die hen tekent.  Veel pastoraal werk gebeurt in de gezondheidszorg bij zieken, die worstelen met de vraag naar het waarom,.  Je staat vaak onmachtig bij de pijn van psychiatrische patiënten, alleen in hun donkere tunnel van depressie 

 

Lijden voor het evangelie, dit is uitgebeeld in de lange rij van martelaren.  Ze groeit steeds maar aan.  Ze begon met Stephanus, gestenigd in Jeruzalem.  Ze bevat de namen van Mgr. Romero uit San Salvador en Mgr Gerardi uit Guatemala.  Ze wordt voorgezet met deze van vervolgde christenen in het Nabije Ooste, in enkele Indische deelstaten, in Pakistan, in Egypte. 

 

Lijden om het evangelie, het kan komen wegens het cynisme en het subtiel misprijzen voor wie christen is en verbonden leeft met de kerk en de boodschap, die ze verkondigt. 

 

“Door zo vele lieve kleinen, wordt gij Jezus niet bemind.”  Dit lied uit de tijd van priester Poppe vertolkt zijn vurige wens dat velen Jezus mogen kennen en de pijn dat dit niet lukt.  Lijden om het evangelie, we voelen het aan, als we weinig resultaat merken en onze inzet niet veel bereikt.  Je zaait, maar ziet geen oogst.  Je vervult je taak en denkt dat niemand je nodig heeft.  Dat je met dingen bezig zijt, waar mensen zich niet om bekommeren.  Ik zit in de trein en wandel nadien door de straat.  Ik denk aan een homilie.  Dit neemt tijd in beslag.  Hoe velen van de mensen die ik zie in de trein en op straat zijn bezig met de dingen die ik hen zou willen bijbrengen?  Misschien moet ik met hen, die onbekende, durven spreken, beluisteren wat hen bezig houdt, wat hun vreugde en hun leed is.  Door hen beter te kennen en te begrijpen, kan het evangelie hen en ons meer zeggen.

 

Het pastoraal lijden heeft wat te maken hebben met eigen tekorten, onze behoudsgezindheid, onze roekeloosheid, onze weigering ons te bevragen.  Wij moeten niet te vlug een vermanende vinger uit steken naar anderen en daarbij vergeten op eigen borst te kloppen.

 

Het lijden om het evangelie is aanwezig door fouten en door het kwaad van voorgangers en in eigen rang.  Wie staat, let op dat hij niet valt, schreef Paulus.  De omvang van de pedofilieschandalen blijft velen pijn doen.  Mensen hebben er bij geweend en konden er hun slaap niet bij vinden. “Mijn vergrijp is mij steeds voor mijn ogen”, bidt de psalmist.  Slachtoffers dragen de littekens van wat hen is aangedaan. Dit blijft hen pijnigen.

 

Lijden om het evangelie, het kan ontstaan door mensen met wie ik samenwerk, een verschil van opties en aanpak, de vorming van groepen en partijen en een verlies aan zorg om het geheel.  Schikkingen van hogerhand komen onpraktisch zijn voor wie dagelijks tussen de mensen staat.  En de mensen op de vloer voelen zich onbegrepen. 

 

Paulus gaf niet op.  Hij verwacht van Timoteüs diezelfde trouw.  Hij wankelt niet in zijn geloof dat Jezus de Redder is en achter zijn evangelie blijft staan, dat hij heeft toevertrouwd aan zwakke mensen.  Christus Jezus, de getrouwe laat zijn kerk niet in de steek.  De pericope op deze twee vastenzondag is voorafgegaan door een aansporing: “Houd het vuur brandend van de gave die God u schonk.  God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid” (2 Tim. 1,7).

 

Antoine Rubbens

 

---

  Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal

---

---

Aandacht :

 

De informatie in dit bericht of in de bijlagen ervan is enkel bedoeld voor de persoon of de entiteit tot wie het bericht is gericht, en kan vertrouwelijke of persoonlijke zaken bevatten. Het bekijken, doorzenden, verspreiden of ander gebruik van, of het actie ondernemen vertrouwend of gebaseerd op deze informatie door andere personen of entiteiten dan diegene voor wie ze bestemd was, is verboden. Als u dit bericht verkeerdelijk hebt ontvangen, gelieve dan de afzender te contacteren en het bericht van eender welk systeem te verwijderen, alsook eventuele kopies ervan.

---