preek Mailing List: AAN SLACHTOFFERS VAN GEWELD EN MISBRUIK

[Ward Vanoverbeke (ward.vanoverbeke]

 

----- Original Message -----

From: paul beernaert

To: preken.be

Sent: Tuesday, April 19, 2011 5:51 PM

Subject: AAN SLACHTOFFERS VAN GEWELD EN MISBRUIK

Lieve medemens,

in bijlage vind je een brief die ik geschreven heb na een slapeloze nacht.

Straks verschijnt hij in onze plaatselijke editie van Kerk en Leven.

Je mag je mening kwijt bij mij.

Je mag hem doorgeven als je hier iemand een dienst kunt bewijzen.

Maar hij is bedoelt voor slachtoffers.

Ik ben zo geschokt door de gebeurtenissen van de laatste tijd

dat ik meen dat we geen struisvogelpolitiek meer mogen voeren.

We moeten ons als kerk zelfs kwetsbaar opstellen.

Dat doe je met een brief te schrijven.

Dat doe je door je open te stellen en je deur open te stellen voor slachtoffers.

Er zijn er jammer genoeg zo veel.

 

MVG, Paul.

 

 

Op aandringen van enkele collega' plaats ik hem (na enige tijfel) op de preeksite.

Zie hieronder:

 

 

AAN SLACHTOFFERS VAN GEWELD OF MISBRUIK

Ben jij een slachtoffer van fysiek geweld, moreel geweld, seksueel geweld of misbruik.

Ben jij die vrouw, die man, die jongere, dat kind, dat lijdt? Tot jou wil ik mij richten.

Weet dat je lijden niet normaal is. Uiterlijke wonden kunnen mensen goed verzorgen, maar wonden diep van binnen, die je haast niet kunt zien, zijn zeer delicate en gevaarlijke wonden. Degenen die deze wonden toebrengen zijn ziek.
Eerst en vooral wil ik je zeggen dat ik voor jou bid. Het lijkt misschien niet veel, maar ik ken je niet. Ik weet het niet of je lijdt. En toch wil ik met je verbonden zijn en dat kan ik alleen door voor jou te bidden. Als je gelooft in de kracht van het gebed, dan mag je vermoeden dat er anderen zijn die je kruis helpen dragen. Phil Bosmans verwijst naar Jezus die zegt dat je je kruis moet dragen en je er niet door mag laten verpletteren. Want het kan een weg zijn naar nieuw leven. Het kruis kan een plusteken zijn.  Het kruis kan antenne zijn. Antenne om blijde boodschap op te vangen. Daardoor worden angst en nood, pijn en duisternis niet weggenomen. Maar je doet dan tenminste niet aan verdringing. En dat is nu juist het probleem van heel veel slachtoffers: Ze verdringen. En dan gaan ze er aan kapot. Ze zijn niet meer in staat om echt te leven. Zo worden ze bang van zichzelf.

Wil jij leven? Doe dan iets met het kruis in je leven. Kijk er naar en zoek een weg naar bevrijding. De kerkgemeenschap, je geloof in Jezus Christus kan je hier bij helpen. De stap naar professionele hulp, naar politie, naar gerecht, geestelijke gezondheidszorg,  is voor velen een te hoge drempel. Het komt er niet van, want ook daar is men bang van. Zal men mij wel willen geloven? Zullen ze niet met mij lachen? Zal men mij niet nog meer kwetsen?

De kerkgemeenschap wil een tussenstap zijn, een opstapje. Dit kunnen wij doen door te luisteren. In de Colofon van dit parochieblad ?Kerk en Leven?, staan namen en gegevens van mensen uit onze federatie. Zij kunnen al het eerste aanspreekpunt zijn. We kunnen je doorverwijzen, je de weg helpen vinden. Je helpen om die eerste stap te zetten, of je nu gelovig bent of niet.  Met gelovigen kunnen we samen naar het kruis kijken; naar het kruis van Jezus Christus, om zo je eigen kruis te leren zien. In het Mattheüs evangelie zegt Jezus in het elfde Hoofdstuk vers 28: ?Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt en Ik zal u rust en verlichting schenken.?

Mensen lijden soms ook onder eigen kwaad. Mgr. De Smedt schreef ooit: ?Ze zijn een lastpost voor hun huisgenoten en hun omgeving. Ze verwekken veel verdriet door hun oneerlijkheid, voortvarendheid en nog zoveel ondeugden. Ze zijn zich daar vaak niet van bewust en geven zich daarvan geen rekenschap. ? En verder schrijft hij ook dat de bekoring van het kwaad zo diep is ingeworteld in onze leefgewoonten. Het steekt steeds weer de kop op. Overschat ik mijzelf of raak ik vlug ontmoedigd? Durf ik twijfelen aan mijn zogezegde ?goede bedoelingen?? Heb ik controle genoeg over mezelf en ben ik in staat om mij te bekeren? Het kan alleen door volharding en gebed: ?En leid ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade.? Ik ben Mgr. De Smedt dankbaar om deze woorden.

Tot slot wil ik nog één iets zeggen tot jou: Heb vertrouwen! Blijf hopen! Zoek naar positieve dingen. Ga iemand opzoeken:, een vriend of vriendin, een vertrouweling, een priester. Hoop en vertrouw erop dat de positieve ervaringen die je dan op doet, zich zullen doorzetten. Vertrouw erop dat er mensen zijn die je willen helpen. Hoop zo op nieuw leven. Het kan elk ogenblik in je leven plaatsgrijpen. Bid met Charles De Foucauld: ?God doe met mij wat Gij goed vindt, alles wat Gij met mij doen wilt, ik dank U?. Maar er is wel een voorwaarde: dan moet je God wel zijn werk laten doen in jezelf en in de mensen om je heen.

Ik wens je als vrucht van je op weg gaan: diepe innerlijke vrede in jezelf en met God. Veel goede moed!

Dit is mijn Paaswens: LEEF!

P.S.: Je kunt ook altijd anoniem bellen naar het nummer 106.

Priester Paul Beernaert, moderator van de Federatie Zwevegem St. Elooi.