| vierde zondag veertigdagentijd B | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens pccaritas.be)
|
|
| Date: Sat, 10 Mar 2012 00:59:52 -0800 (PST) | |
|
Ze haalden de stadsmuur van Jeruzalem neer (2 Kron.
36,19) De lessen in de gewijde geschiedenis gaven
de indruk dat Israël het enige land ter wereld was. In feite was het omgeven
door grote rijken en werd het meegesleurd in volksverhuizingen, politieke verwikkelingen
en militaire veroveringen. Het land was daarbij zelf getekend door innerlijke
spanningen. Laten wij even onderdompelen in een brok
geschiedenis van Israel. Het rijk van Salomo werd na diens dood (ca 931
a.c.n.) opgedeeld in twee delen: het Noordrijk en het Zuidrijk. Het Noordrijk
onderging de invallen van Assyrië met koning Salmanassar en later deze van
Tiglatpileser. Het werd aan hem schatplichtig. Wanneer in 741 Pekach koning
werd van Israël, vormde deze met Resin, de koning van Damascus een
anti-Assyrische coalitie, waarin hij Achaz, de koning van Juda wou betrekken.
Het viel slecht uit en Tiglatpileser versloeg Pekach. Een deel van de
Israëlitische bevolking werd gedeporteerd. In 722 werd de hoofdstad Samaria
veroverd en werden opnieuw een aantal Israëlieten in ballingschap meegevoerd.
Dit was het definitief einde van het Noordrijk Israël. Ondertussen was het Zuidrijk een vrijwillige vazalstraat van Assyrië
geworden. Koning Hizkia, opvolger van koning Achaz, wou dit van zijn land
afschudden en waagde zich zelfs aan gebiedsuitbreiding. De profeet Jesaja
raadde hem eerder een neutraliteitspolitiek aan. Tegen het advies van de
profeet zocht de koning aansluiting bij Egypte. De Assyrische koning nam dit
niet en voerde strijd tegen Juda, dat daardoor gebied moest inleveren. Juda
moest tientallen jaren lang aanvaarden vazal te blijven van Assyrië. Maar ook Assyrië bleef niet oppermachtig. Het werd voorbijgestreefd
door de macht van Babylonië. In die cruciale periode begon de profeet Jeremia
zijn optreden. Dit wordt in het jaar 626 gesitueerd. We zijn ten tijde van de
jonge koning Josia in de jaren 640 – 609 voor Christus. Deze zorgde voor
een religieuze herleving in Juda. De cultus werd uitgezuiverd van vreemde cultussymbolen.
Politiek had Egypte ondertussen meer invloed gekregen over Juda en wou
er de lakens uitdelen. De Egyptische farao bepaalde wie in Juda koning zou
worden. Hij stelde in Juda Jojakim aan tot koning, die elf jaar als vazal van
Egypte regeerde (609-598). Het Assyrische rijk verschraalde meer en meer en
Egypte en Babylonië stonden met getrokken zwaard tegenover elkaar. In 605
behaalde het Babylonische leger van koning Nebukadnessar een grote overwinning
op Egypte. Juda werd vazal van Babel. De koning Jojakim verzette zich
daartegen. De profeet waarschuwde voor een nakende verwoesting van Juda door
Babylon. In 598 belegerde Nebukadnessar Jeruzalem. De opvolger van Jojakim,
zijn zoon Jechonja, werd samen met de bovenste laag van de Judese maatschappij
naar Babylonië in ballingschap gevoerd. Nebukadnessar stelde in Jeruzalem
Sedekia als nieuw koning aan, maar deze had weinig invloed. In het land
groeide een anti-Babylonische tendens en er werd onderhandeld met Edom, Ammon,
Moab en Fenicië. Jeremia deelt die anti-Babylonische gevoelens niet. Volgens
hem zou de ballingschap niet spoedig eindigen. Hij gaf aan de ballingen de
raad in Babel huizen te bouwen en rekening te houden met een lang verblijf
aldaar (Jer. 29, 5-7.1.-11). Na een opstand in Juda in 589 begon Nebukadnessar aan een nieuw beleg
van Jeruzalem. In 587 of 586 werd heel Jeruzalem – de tempel incluis
– verwoest en de muren gesloopt. 823 mensen werden uit Jeruzalem naar
Babel verbannen. Alleen de armste mochten in de stad blijven wonen (Jer.
52,29). Er kwam daarmee voor vier eeuwen tot aan de Makkabeeënopstand in 167
v. C. een eind aan de politieke zelfstandigheid van Juda. Het was gedaan met
de dynastie van David. Het invloedrijkste deel van de bevolking was
gedeporteerd. (Hans Ausloos, Jeremia, de profeet en het boek in Jeremia,
profeet tussen hoop en wanhoop). Maar ook Babel is niet eeuwigdurend. De Meden en de Perzen traden ten
tonele en verdrongen de macht van Babel. In 539 veroverde Cyrus Babylonië.
Hij voerde een andere godsdienstpolitiek, waardoor de Joden konden terugkeren. In de boeken 1 en 2 Kronieken
reflecteert de geschiedschrijver volgens zijn eigen wijze op de geschiedenis
van Israël. Hij begint bij Adam en beëindigt zijn overzicht met het edict van
Cyrus over de terugkeer van de Joden. De schrijvers van dit dubbelboek,
behorend tot de priestergroep, leggen een sterk theologisch accent in hun
geschiedschrijving. Ze is zeer gekleurd en vooral theologisch
geïnterpreteerd. God bedient zich van de volkeren om Israël te zuiveren. Het
volk moet uit zijn geschiedenis leren dat het zich meer op God moet richten en
hem trouw dienen in de heropgebouwde tempel. Het slot van het boek Kronieken
vat het nog eens samen: God blijft getrouw aan zijn woord, zowel wanneer hij het
volk straft als wanneer het zijn barmhartigheid toont. In wel en wee gaat de
Schrift in vervulling. Houd u er aan vast. Ballingschap heeft lang geduurd. Zeventig jaar. Die ervaring heeft de
Joodse godsdienst sterk beïnvloed en heeft bijgedragen tot een
verinnerlijking. Waar is je troost en sterkte, als alles waar je meende te
mogen op steunen weg is: geen koning meer, geen tempel, geen eigen huis en land
? Maar in het vermorzeld hart groeit een nieuw vertrouwen. Herhaaldelijk zijn volkeren gedeporteerd. Na de tweede wereldoorlog
kreeg Rusland een deel van Polen en nam Polen een deel van Duitsland in en
kwamen mensen uit Schlesien in Duitsland. Het communisme heerste in de
Sovjetunie van 1917 tot bij de val van de muur in 1989. Het toen gewekte
optimisme heeft niet te lang geduurd. De benaming Babylonische gevangenisschap
is gebruikt om de lange tijd aan te duiden, waarin de pausen weg waren uit Rome
(1309-1377) en ze heel afhankelijk waren van de Franse koning. Het heeft
tussen 1378 en 1417 geleid tot een Westers schisma met een paus in Rome en een
paus in Avignon. Op een bepaald tijd waren er zelfs drie pausen. In zijn
strijd met Rome schreef Maarten Luther zijn boek De captivitate Babylonica
(Van de Babylonische gevangenschap der kerk). Hij bestempelde de kerk met
een schimpwoord uit de Apocalyps als de hoer van Babylon (Op. 17,5). Exodus en ballingschap zijn bijbelse
begrippen. Het eerste klinkt hoopvoller dan het tweede. Exodus betekent
uittocht en geeft zicht op het beloofde land. Ballingschap, hoe lang duurt
ze? Zal ze ooit eindigen? De profeten spraken van een nieuwe uittocht, die de
ballingschap zou beëindigen. De kerk is in ballingschap zolang de
wereld duurt. Wij voelen het in deze tijd heel sterk aan. Christenen die
vervolgd worden in India, Egypte, Irak. Christenen die niet meetellen of
verzwegen worden. Was het louter een vergetelheid dat een kalender van de
Europese Gemeenschap voor de scholen allerlei feesten aanhaalt, maar kerstdag
niet vermeldt? In tijden van ballingschap moeten we
geen beschuldigende vinger uitsteken naar anderen, maar kijken waarin we zelf
faalden. “Trouw aan onze roeping”, dit was het thema van de
eerste herderlijke brief van Mgr. De Kesel, bisschop van Brugge: “De Kerk maakt vandaag moeilijke
tijden door. We worden geconfronteerd met schandalen waarvan we in het
verleden wellicht onvoldoende beseft hebben hoeveel leed ze veroorzaken. Het
vertrouwen is diep geschokt. Er is het verdriet en de pijn. Er is ook de
schaamte. Zo een probleem los je natuurlijk niet zomaar op. Daarvoor bestaan
geen strategieën. We zullen elkaar de hand moeten reiken en meer dan ooit
elkaar helpen en steunen om te beantwoorden aan wat Jezus nu van ons verwacht.
Wat gebeurd is, moet ons in elk geval bescheidener maken. We hoeven ons niet
boven de anderen te verheffen. We zijn allen mensen, broze wezens, arme
zondaars. Toch dienen we juist in dit uur, meer
dan ooit, trouw te zijn aan onze roeping. We zijn christenen, volgelingen van
Jezus. We hebben het Goede Nieuws vernomen dat God naar ons toegekomen is, dat
Hij ons zijn Zoon gegeven heeft om ons bestaan te delen. Eén van ons is Hij
geworden, een mens als wij. Zozeer heeft God ons liefgehad. Daar klopt het
hart van ons geloof: weten dat we door God gekend, aanvaard en bemind zijn. Dat is het evangelie dat we hebben
ontvangen. Het is de kostbare parel, de verborgen schat in de akker. Van dat
evangelie willen we getuigen en leven, met vallen en opstaan. Openstaan voor
Gods liefde, ze met heel ons leven beantwoorden, en elkaar liefhebben zoals Hij
ons heeft liefgehad. Korter kan de inhoud van het evangelie niet verwoord
worden, in al zijn eenvoud en radicaliteit. We hebben als Kerk in onze streken een
rijk verleden achter de rug. Tot voor kort was de samenleving bij ons hier
voor een groot deel bepaald door het christelijk geloof. Het was bijna
vanzelfsprekend dat men christen was Dat is niet meer zo. We leven meer en
meer in een samenleving waar christen zijn een keuze is. Velen van onze tijdgenoten
maken die keuze, maar lang niet meer iedereen. Dat maakt de situatie van de
Kerk minder comfortabel. Maar wel boeiend. Geloof wordt minder en minder iets
vanzelfsprekend en meer en meer een persoonlijk engagement. Wie vandaag
christen wil zijn of het wil blijven, zal er iets voor moeten doen. De Kerk maakt vandaag diepgaande
veranderingen mee. We leren heel wat loslaten. We zullen onze aandacht meer
en meer moeten richten op datgene waar het echt op aankomt: zoeken naar God,
verbonden blijven met Christus, die bij ons is in zijn Woord en Sacrament, en
elkaar helpen ontdekken wat het evangelie concreet betekent, in ons persoonlijk
leven en ook in de samenleving. In dienst van dat evangelie wil ik naar best
vermogen en met Gods genade uw herder zijn. Voor u ben ik voortaan de
bisschop. Maar met u ben ik allereerst zelf een christen, een leerling van
Jezus. Het is deze opdracht die we alleen in samen gedragen
verantwoordelijkheid kunnen volbrengen” (Jozef De Kesel, Bisschop van
Brugge; sept. 2010). met vriendelijke groet, Antoine Rubbens aalmoezenier PC Caritas Caritasstraat 76 9090 Melle tel. 09 210 68 57 Kom ons bezoeken op de
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal Aandacht :
De informatie in dit bericht of in de
bijlagen ervan is enkel bedoeld voor de persoon of de entiteit tot wie het
bericht is gericht, en kan vertrouwelijke of persoonlijke zaken bevatten. Het
bekijken, doorzenden, verspreiden of ander gebruik van, of het actie ondernemen
vertrouwend of gebaseerd op deze informatie door andere personen of entiteiten
dan diegene voor wie ze bestemd was, is verboden. Als u dit bericht
verkeerdelijk hebt ontvangen, gelieve dan de afzender te contacteren en het
bericht van eender welk systeem te verwijderen, alsook eventuele kopies
ervan.
|
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.