preek Mailing List: geboorte van johannes

[Heidi Deceuninck (Heidi.Deceuninck]

de geboorte van Johannes de doper

de volwassen Johannes, de man met de kamelenharen pij,

de boetepredikant die scherp uit de hoek kon komen,

scherp en snijdend.

Een tijd geleden zat ik in de wachtzaal van de dokter en kwam ik een oude gekende tegen: huwelijk stond op springen maar de storm was gaan liggen…

Ze zei: ‘ik heb mij klein gemaakt, eigenlijk echt mezelf vernederd. Nu gaat het weer beter.’

In die moeilijke tijd herinnerde ze zich haar geloof:

en ook ik heb veel gehad aan mijn geloof, elke kerk die ik voorbij kwam…

het verhaal werd mooi en volks beëindigd met ‘ ‘k goa oet vasthoedn’

Meteen kwam Johannes tot leven:

‘Adderengebroed,

wie heeft jullie wijsgemaakt dat je veilig bent voor het komende oordeel?’ (Wie dacht een huwelijk zomaar duren zou?)

scherp en snijdend,

de bijl ligt aan de wortel van de boom …het dorre moet eruit,…

hobbelige wegen worden geëffend

Een zekerheid (wat een huwelijk toch is) die op springen staat,

zoeken waar het fout ging,

kijken wat we eraan kunnen doen

én vooral dat doen.

leuk is anders.

De paden effenen, het leven weer op de rails krijgen:

• een ziekte die je overvalt en waarmee je moet leven, ‘anders leven’,   overdaad schaadt, en wat was die overdaad?
• leven, samenleven heeft onnoemelijk veel addertjes onder het gras

het vraagt veel van mensen,..

Bekeringen of bekeerlingen, worden vaak zo groots voorgesteld,

maar gebeuren meestal in stilte,

zelfs een beetje in het geniep, met bijhorende schaamte.

Niet iedereen durft in de wachtzaal te zeggen:

‘ik heb mij vernederd en ben blij dat ik dat deed…’ Het was nodig, meer dan nodig.

Wat mij opviel dat haar geloof een belangrijke rol had gespeeld

haar ‘oude’, toch getrouwe geloof vanuit haar kindertijd.

Ze herinnerde het zich en had in jaren niet meer zo gebeden (kerk – kaarsen)

Maar niet alleen bij haar ook hier in het ziekenhuis merk je vaak het zich herinneren van het geloof.

Zacharias-momenten, (naam betekent: ‘God herinnert zich’)

mensen die met enige verwondering geloof terugvinden, herinneren

het zich herinneren, meer kan je vaak niet doen,…

en dan ‘oet vasthoedn’

hopend op een geboorte van Johannes,

hopend,

want niet elke situatie kan -zelfs met het wegkappen van dode bomen en dor hout- gered worden

toch hopend op een intense Johannes-moment,

een moment waarbij de genade van de Heer voelbaar wordt.