preek Mailing List: 9de zondag door het jaar

[Jurgen Gaeremyn (jurgen.gaeremyn]

Beste,

Heidi vroeg me om deze tekst van haar door te sturen...

Groetjes,
Jurgen.


9° ZONDAG DOOR HET JAAR - C -  2 juni 2013.

Beste mensen,
Iemand ze me ooit: ‘Je hoeft niet naar Griekenland of Afrika te trekken om een heel andere 
wereld tegen te komen. Ga op bezoek bij een bejaard man/vrouw en luister. Je komt in een wereld 
terecht die je nooit zag én ook nooit zal zien. Maar die wereld leeft en leeft door zomaar in 
ons midden. Een exotische reis gewoon bij de buur of in het woon-en zorgcentrum in de 
buurt.’
Vreemdelingen: wie zijn dat en wat is vreemd?
‘Ne vrimdelieng’ met een ander kleur, andere cultuur. Dat valt zo op.
Groot verschil en veel grote woorden.
Maar… de vreemdelingen onder ons…
in en binnen onze kerk?
De onzichtbare vreemden… Wie zijn dat?
degene waar we niet bij stilstaan dàt ze anders zouden kunnen denken.
Vroeger was onze wereld erg christelijk en dacht iedereen in die termen.
Dit verandert razendsnel.
Wat voor ons gewoon lijkt -totaal ingebed in ons leven-,
is voor mensen -ook van hier- vreemd.
We beseffen het zelf.
Soms stellen mensen vragen over vroegere evidenties. Deze vragen komen vaak van 
christenen.
•        Dagelijkse communie: doen ze hier dat nog?
•        Ziekenzalving: gebeurt dit nog?
In het dagelijkse leven praat je daar niet meer over  én vroeger mocht je het niet 
vergeten. Het is toch veel veranderd hé.
Vaak is er een opluchting als er een ‘ja’ op volgt.
Hoe jonger de mensen, hoe minder ze weten,
hoe belangrijk dit was én voor velen nog is.
Het is hen vreemd en zij zijn vreemden in ons geloof, in onze kerk
en toch zijn ze van hier en kennen ze onze gewoonten maar niet het geloof,
zelfs niet geloven tout court.
Vreemdelingen in de geloofswereld.
Ze kennen de taal, de gebruiken niet.
 
Soms wenden die vreemdelingen zich tot ons.
Hun vragen zijn anders, voor ons …ongekend,
soms verrassend,… verkennend,… uitdagend,…
niet uit gebrek aan respect maar uit gebrek aan kennis.
Maar vragen zijn er en ze komen ermee.
Dan kunnen we maar hopen en bidden met Koning Salomo mee:
‘Zie neer op uw volk dat hier bijeen is
en ook op de vreemdeling die niet tot uw volk behoort….
Luister vanuit de hemel en geef hem alles wat hij U vraagt.’
In navolging van Salomo bidden voor een kerk waar vreemdelingen welkom zijn,
vragen mogen stellen,
waar mensen in Uw naam elkaar de hand reiken.
Mensen zoals de honderdman die uit respect een synagoge bouwt
én toch op zijn plaats blijft. Hij was geen jood en werd het niet.
Maar hij leefde vanuit een diep respect voor de wereld en de anderen om hem 
heen.
Hij reikte een hand en Jezus nam deze aan.
Geloof en respect aan beide kanten.
Het is een droom, een diep gebed: kerken en kerkgemeenschappen
als plaatsen waar vreemdelingen, welke dan ook, thuis mogen komen,
in hun diepe levensvragen zich gedragen weten door ‘Ik zal er zijn’.
een gebouw, een gemeenschap als beeld hiervan,
een open deur, welkom aan iedereen…
Amen