preek Mailing List: preek bij de 6e Paaszondag

[Dehondt, Miguel (Miguel.Dehondt]

Met dank aan een tekst als overweging van Anne uit de federatie St.-Andries – St.-Michiels Brugge voor de aanzet en de vieringsuggesties van de Dominicanen te Schilde-Bergen.  Miguel Dehondt

 

Lieve mensen,

De verrezen Heer, die midden onder ons is, die met ons meegaat; de heilige Geest die ons helpt, inspireert en voortstuwt… het zijn allemaal omschrijvingen van dezelfde God waarin we geloven, als antwoord ook op de vraag: hoe ervaren we God in ons leven.

Maar als we onszelf weer voorbijlopen (zie tekst Anne, federatie St.-Andries-St.Michiels Brugge), koersen van hier naar ginder, doet dit, doet dat (het lijkt wel een sirene) waar is die verrezen Heer, waar is die Geest dan ? Misschien voel je Hem in een luisterend oor, in een schouderklop, in iemand die zomaar wat werk uit handen neemt.

Als je ’t gevoel hebt dat men lacht met jouw geloof, als men je voor ouderwets verslijt omdat je naar de mis gaat, waar is die goddelijke helper dan ? Voel je je niet eerder erdoor in de steek gelaten ? Maar dan word je geraakt door een beeld of een stukje tekst, gebed of lied, net alsof het precies voor jou bedoeld is en verwoordt wat je voelt of je ervaart Hem plots aanwezig in een stiltemoment die niet onhebbelijk aanvoelt maar juist deugd doet.

Ja, maar wat als het leven pijn doet, als ziekte en zorgen je pad kruisen en lijden en verdriet dagelijkse kost zijn, waar is die Levende, Verrezene dan ? Misschien toont Hij zich voor jou onverwacht in die mens die vraagt “lukt het ’n beetje ?” of ontdek je Hem plots in diegene die met je leeft of in diegene die er dag in dag uit is en zorgt voor grote en kleine dingen.

Ik kreeg ooit van iemand de opmerking: “Als ’t goed lukt dan zeg je dat de Geest heeft gewerkt. Maar als het niet lukt, waar is die Geest dan ? Was die dan afwezig ?

Het is niet wijs het ‘goed lukken’ aan een tussenkomst van God of de Geest toe te schrijven. Vroeg of laat kom je dan in de problemen. Dan zeggen de mensen: “We hebben zoveel gebeden en kijk eens, het heeft niets uitgehaald. Je mag uw God houden.”

In de voorbeelden die ik gaf gaat het niet zozeer om ‘goed lukken’ maar wat wel telkens op de één of andere manier aanwezig is, is liefde, onder de vorm van zorg, je gedragen weten, er niet alleen voor staan. Ik denk dat, als we iets over de Geest, de Verrezene, de aanwezigheid van God willen zeggen het automatisch zal uitmonden in het spreken over liefde.

Over liefde valt uiteraard heel veel te zeggen, gaande van gevoel tot zorg, en nog zoveel meer. In het licht van het spreken over de goddelijke Helper kunnen we de liefde omschrijven als een bron van energie. Zo las ik bij iemand: “Liefde is als een bron met een overvloed aan energie. Zij geeft kracht om boven jezelf uit te stijgen. Door haar worden je grenzen verlegd. Anderen en ook dé Ander kunnen bij je binnen komen. Zij raken je aan om te zien door hun ogen. Door hen worden je woorden in daden omgezet. Er komt ruimte in je vrij om nieuwe wegen te gaan, wegen van solidariteit, van vrede en geluk. Liefde voor God en mens is een onuitputtelijke bron van weldadige energie.”(Wim Holterman)

Het is mooi dat mensen dat ontdekt hebben, dat ook kunnen benoemen en daarvan leven.

“Als de liefde niet bestond”… we zouden nergens staan, en niemand zijn. Niet onze bezittingen, functies maken ons tot mens. We zijn pas mens als er liefde in ons groeit, en als we onszelf, onze medemens, de wereld en God kunnen liefhebben.

Heel dit denken is niet nieuw. Ik merk dat de evangelist Johannes daar al serieus over heeft nagedacht, getuige daarvan het lange ‘testament’ van Jezus waar we vandaag een stukje uit lezen. Het is bijna onmogelijk dat Jezus zelf deze lange tekst zo heeft uitgesproken. Men had toen niet de middelen van nu om dingen accuraat te registreren. Maar daarom is de tekst niet minder waardevol of waarheidsgetrouw. Wat we hier horen is het resultaat van jaren geloofservaring: dat Hij gestorven is en toch verder leeft; méér nog, dat ze Hem heel nabij voelen op bepaalde momenten; Ja, Hij laat hen niet in de steek maar gaat verder mee; is voor hen een steun, een hulp, een kracht, een inspiratiebron. Die ervaringen zijn zo belangrijk – het gaat om een nieuwe godservaring én benaming - dat Johannes ze als voorspelling in Jezus’ mond legt om ze extra gewicht te geven en te kaderen in de traditie: met God als de heilige Geest verwoordt men op een nieuwe manier dat Gods naam en betekenis is: “ik zal er zijn”.