In de wolken | <– Date –> <– Thread –> |
From: Ward Vanoverbeke (ward.vanoverbeke![]() |
|
Date: Wed, 29 Oct 2014 13:05:02 -0700 (PDT) |
“IN DE WOLKEN”
“Ik droeg nog kleine kleren en lag languit naast
moeder in de warme hei.
De wolken dreven boven ons voorbij en moeder
vroeg wat ik in de wolken zag.”
De eerste regels van een gedicht uit lang
vervlogen tijden
van een man die intussen zelf al lang verleden
tijd is, of toch niet...
Begin november op het kerkhof, tussen honderden
graven van bekenden
en minder bekenden, spoken flarden van dit
gedicht door mijn hoofd.
Wat zie ik in die grauwe novemberhemel vol
wolken?
Zie ik het gelaat van mensen: glimlachend of
verdrietig, nederig of hooghartig,
hoopvol of depressief, gelukkig of juist diep
ongelukkig?
Zie ik de kracht van mensen: hun streven naar
gerechtigheid,
hun inzet voor anderen, hun omgaan met pijn en
lijden?
Of zie ik de liefde van mensen: zomaar graag
zien,
zomaar graag gezien worden, alsof het iets
‘heiligs’ is...
“De wolken werden woord en dreven
verder...”
Een zonnestraal breekt door de wolken heen.
Ik kijk om me heen en zie een zee van
bloemen,
in alle maten en kleuren. Ik zie een zee van
mensen,
pratend, biddend of zwijgend... En ik voel
verbondenheid over de dood heen.
“...maar ik zag dat moeder met een glimlach
weende...”
(naar Martinus Nijhoff)
* bij Allerheiligen en Allerzielen * door Anne * federatie
St.-Andries-St.-Michiels-Brugge
|
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.