preek Mailing List: 3°zondag van pasen

[Heidi Deceuninck (Heidi.Deceuninck]

Soms zijn er van die dagen die grijs beginnen, neendagen. Ik wil wel iedereen graag zien maar vandaag niet. Het is een boze dag. Op weg dwing ik mezelf een vrolijk liedje te zingen, een lied dat kleur brengt in de grijze ochtend van het bestaan: ‘Thank you for the days’ (the Kinks), ‘Il jouait le piano debout’ (France Gall), ‘Dank u voor deze nieuwe morgen’ en vanop mijn fiets krijgen de bloemen en het gras kleur. Ze zien er opvallend fris en monter uit en stemmen mij milder.

‘Simon, heb jij mij lief?’ vraagt Jezus aan Simon.

Simon verwondert zich over het vele vragen van Jezus.

Ze lijken gelijk maar dragen veel kleur in zich.

‘Heb jij Mij lief?’

Is dat mijn diepe overtuigde levenshouding?

Ja, ja en ja… tot vervelens toe ja…

Maar die houding eigen maken vraagt veel,

consequent zijn vraagt ‘offers’,

noopt vaak tot dingen niet te doen.

Het valt ons soms zwaar: de gevolgen van onze levensbeslissingen te dragen,

zeker als het leven -luchtig voorgesteld: ik-kan-alles-zelf-kiezen, ondertussen ernstige gevolgen doodzwijgend-

weer eens komt krassen op onze serieuze levensbeslissing,

die naast veel vreugde ook veel energie en inzet vraagt

zonder dat het resultaat verzekerd is.

Bittere opmerkingen onder ons zijn gekend: ‘Ik zou dat ook wel willen maar…’

Het ‘goede’ leven ziet er niet altijd zo ‘goed’/zo leuk uit.

In het evangelie horen we: ‘Nu je ouder wordt en leiding geeft,

moet je doen wat anderen graag hebben.

Zij zullen je gordel omdoen

En je de weg doen gaan die je niet wilt.’

maw. anderen bepalen en jij neemt verantwoordelijkheid, leiding.

Dit wordt zelden gezegd.

De bagage die je draagt komt niet van jezelf,

je houding, ‘leiding’ wel en hiermee moet je verder.

Gods woord volgen in niet gekende dagen, altijd onzeker,

met paden én doodlopende paden.

Tijden veranderen –en ook dat doet de tijd altijd-

maar voor elk van ons is het ‘nu’, deze voor ons ongekende tijd,

met zijn verrassende gebeurtenissen.

We kunnen kijken naar vroeger, ons laten inspireren

door ouders, grootouders, medemensen die ooit leefden.

Maar uiteindelijk moeten wij ons eigen verhaal schrijven,

vanuit ons diepe geloof, onze heilige overtuiging.

Jezus vraagt tot 3x toe aan Petrus: ‘Heb je mij lief?’

Je diepste, heiligste overtuiging trouw blijven, is een eeuwige vraag.

‘God is liefde… Heb je mij lief?’

‘Heb je je naaste lief?’

• Je partner die moe is en dat ergerlijke trekje is daar weer (en ik ben ook moe)?
• Je zoon/dochter die van iemand houdt die jij  niet kan luchten?
• Je buurman die heel anders leeft dan jij en hij wiedt zijn onkruid te laat.
• Mensen uit andere milieus die het leven totaal anders aanpakken dan jezelf.
• Andere mensen die we niet kennen maar ook onze naaste zijn?

‘Hebben wij elkander lief?’ niet eenmaal maar duizend maal per dag gevraagd.

Als het ons moeilijk wordt en de kleuren vervagen tot grijze tinten,

de wereld er boos uitziet omdat wij er boos naar kijken,

dan kunnen we mss een lied zoeken dat ons mild stemt tegenover elkaar.

Mss kunnen we onze hoopvolle liederen met elkaar delen.

En zo gaan we Phil Bosmans achterna: ‘Menslief, ik hou van je’.

 

 

Heidi Deceuninck

Ziekenhuispastor Sint-Jozefskliniek

051/334142

heidi.deceuninck [at] sjki.be