preek Mailing List: 14 zondag

[Heidi Deceuninck (Heidi.Deceuninck]

Onlangs bezocht ik iemand die heel goed omringd was door haar familie en toch in wezen eenzaam. Haar man was een hele tijd geleden gestorven en haar gezondheid ging nu achteruit. Zij zat vast in een gevoel van alleenheid. Niet bij machte haar leven te vullen. Niet iedereen kan het alleen zijn zo goed aan.

Ze is heus niet de enige persoon die eenzaam is in dit ziekenhuis.

We zijn graag de hard-werkende bevolking.

We leven graag als actieve senior en beslissen zelf over ons leven.

De meeste onder ons lukt dit en maken dan ook deel uit van deze groep.

En toch wemelt het in onze samenleving van eenzame mensen. (ziekte vd 21°E)

• Veel aandoeningen hebben gevolgen die eenzaamheid voorspellen:

Meneer, je mag niet meer met de auto rijden. Mevrouw, fietsen zit er voor u niet meer in(bittere tranen). Mensen boeten aan mobiliteit in. Ze hebben niet de vrijheid om naar mensen toe te gaan. De actieve senior verwordt tot een afhankelijk wezen.

• Of mensen die niet durven naar mensen toe te gaan omdat ze hen niet willen lastig vallen met hun leven, hun zorgen, hun eenzaamheid. De kinderen hebben zoveel werk of geen kinderen of moeilijke familiebanden.
• Of elders Jongeren door scheiding of andere omstandigheden in die in benarde situaties terechtkomen nog zoekend naar zichzelf en meteen middenin een turbulent levensverhaal.

Maw. eveneens veel mensen vallen naast die actieve boot en worden onzichtbaar.

Maar ze zijn er wel.

Mensen… zitten… te wachten… op een bezoek, op contact.

Wie gaat naar hen toe?

We zijn een maatschappij van vraag en aanbod.

Over het algemeen zijn mensen erg beleefd (ook wie zich alleen voelt):

ze stellen geen vraag maar appreciëren een aanbod ten zeerste. (<-> vraag => aanbod)

Wie hoort mensen die niet roepen, die niet vragen?

Onge-hoorde vragen, en toch hoop op vredebrengers, veel vacante betrekkingen...

Maar… weinig arbeiders…Eigenlijk is het een oproep aan iedereen van ons.

‘Makkelijk’ zou je denken en in onze actieve denkwijze: ‘daar werken we aan’.

Maar…

Pater Maertens zaliger zei me ooit: ‘Wie op bezoek gaat bij mensen, moet bereid zijn om uit vuile tassen koffie te drinken en mag wat men aanbied niet weigeren’.

Het trof mij: bereid zijn om uit vuile tassen koffie te drinken.

Baah, dat -in onze door hygiëne geobsedeerde tijden-… vuile tassen.

(Ev.) Neem niets mee, geen beurs, reiszak of schoeisel. Eet en drink wat ze u aanbieden: vuile tassen met koffie dus.

Vrede brengen is geen eenvoudig werk maar een intensieve bezigheid.

Het vraagt voorbereiding, veel voorbereiding,

zoeken naar de juiste grond-houding.

Kalmte, die vrede in je hart, kan je best vooraf opzoeken.

Tijd nemen en rust bewaren.

Je eigen zorgen, interesses thuislaten, zelfs je eigen leefregels en oordelen

Maw. zonder beurs, reiszak of schoeisel op stap gaan.

Soms kan je zelfs iets doen, maar lang niet altijd,

meestal kan je enkel gewoon luisteren: Er-Zijn

Het brengt troost, verbondenheid in overvloed. (JS)

Mss moeten we deze vakantie -elk van ons- iemand bezoeken.

Iemand die we niet verkiezen, iemand die niet belt maar wat vergeten leeft,

iemand waarvan we vrij zeker zijn dat hij/zij een bezoek wel zou appreciëren.

Op een ongehoorde vraag ingaan, de aangeboden tas koffie drinken,

luisteren naar het Leven dat graag gedeeld wordt, soms tot het zeurderige toe.

luisteren naar Leven dat mensen bezig houdt,

Leven waar iemand naar luistert.

Mss moeten we dat gewoon eens doen.

Dat zou een 65-tal (geen 72) bezoeken zijn onder het motto van onze voorganger Jezus die zei: ‘Ga en breng vrede en behoud steeds de vrede met uzelf’.

 

 

De St-Jozefskliniek heeft een nieuw adres nml: Ommegangstraat 7, 8870 Izegem.

Heidi Deceuninck Pastor t  +32 (0)51 33 41 42 e heidi.deceuninck [at] sjki.be  |  www.sjki.be Ommegangstraat 7  |  8870 Izegem
St-Jozefskliniek Izegem, Ommegangstraat 7, 8870 Izegem | E info [at] sjki.be | T + 32 (0)51 33 41 11 | F +32 (0)51 33 49 99