preek Mailing List: preek bij de 19e zondag door het jaar

[Dehondt, Miguel (Miguel.Dehondt]

 

Lieve mensen,

“Wees waakzaam”, een duidelijke oproep. Al weet ik niet of het beeld dat Jezus daarbij gebruikt ons vandaag nog veel zegt. Jezus nodigt ons uit om onze lampen brandend te houden als dienaars voor hun heer zodat die veilig kan thuiskomen en een open deur aantreft.

Een scène uit de middeleeuwen ? ’t Is alleszins niet iets wat we dagelijks tegenkomen.

“Waken bij het bed van iemand”, daar zijn we meer mee vertrouwd. En al wie het al eens heeft meegemaakt, die zal beamen dat waken een heel intens gebeuren is...ook al gebeurt er niet zoveel. Zelden wordt er meer op details gelet, dan tijdens het waken: “kijk hij beweegt... zijn ademhaling verandert…dat is toch afzien hoor (waarbij je de vraag kunt stellen over wie dat gaat; ‘vergrootglaskijken’ vaak dus, waarbij men zijn eigen angsten op diegene in het bed projecteert.)…bekommerd, bezorgd zijn ten voeten uit, mag toch ? Wie zichzelf voortdurend in de hoogste alarmfase zet, weet hoe vermoeiend waken kan zijn. Ik bewonder mensen om hun geduld, overgave, uithouding. Liefde, zorg dragen halen het mooiste in een mens boven.  ‘Moet’ je bij iemand waken ? Mensen ervaren dat niet zo, en voor wie het ervaart als een moeten, doet het vaak niet of niet lang, behalve als het om een ‘heilig’ moeten gaat, zo’n onweerstaanbare dwang waar alles voor moet wijken…velen willen zeker bij het laatste moment zijn, en sommige stervenden wachten tot ze alleen zijn, alles heeft zijn reden zeker ?

Voor wie of voor wat mag men ons altijd vragen om een nachtje wakker te blijven, te waken ? Zeker voor wie/wat kostbaar of broos breekbaar is;  zeker voor iets dat ongelooflijk de moeite waard is, voor niets te missen…vul zelf maar in.

Misschien heeft ons gelovig bezigzijn vandaag de dag wel iets van waken: in het bekommerd en bezorgd zijn om elkaar, in het tijd maken, ja, alle tijd hebben voor elkaar; in het wegnemen van elkaars angsten, in het licht brandend houden tegen alle duisternis in, in donkere tijden. 

Dat “licht brandend houden” is een mooi beeld dat we eigenlijk op verschillende manieren kunnen actualiseren. Hoe kunnen wij bijvoorbeeld een licht zijn voor onze medemens, voor onze omgeving, in onze tijd ? Voor wie breng jij een beetje licht of hou jij voor iemand het lampje brandend ? Misschien doen wij dat meer dan wij beseffen. Ik zie het vaak gebeuren dat mensen in een moeilijke, laat ons zeggen donkere, periode in hun leven niet opgeven juist omdat er iemand is die als een licht is in de duisternis. Zij die het vuur brandend houden hebben allerlei namen en gezichten: ze kunnen een partner zijn of geliefde zijn, een kind, kleinkinderen maar ook vrienden, zorgverleners, bijbelfiguren, heiligen van lang geleden en zelfs tv-sterren, zangers, helden uit boeken en dieren waar mensen zich aan optrekken. Het is soms raar aan wie mensen courage putten en de zin om door te doen. Laten we eraan denken elke keer onze vuurhaard tot een waakvlammetje is gekrompen en ons de moed in de schoenen zit: dat we vaak voor anderen een licht in de duisternis zijn, een vuurtoren op een woelige zee. Hou dus maar je lampje brandend, blaas het niet uit, bescherm het voor de wind en ga op zoek naar diegene die ook in jouw leven het licht brandend houdt of heeft gehouden. Want houden we niet onbewust voor elkaar het licht brandend ? Voeden we het ook niet bij elkaar ? Vonken hebben altijd de neiging om over te springen…

Dank je dus voor het licht in jouw ogen toen ik alleen maar goesting had om de mijne te sluiten om niet meer te zien. Dank om mijn weg te verlichten toen ik verloren liep in mijn eigen leven. Dank om licht te brengen in de duisternis toen ik angstig en ontredderd even niet meer wist hoe het nu verder moest na het slechte nieuws dat alle hoop wegzoog.

Dank je wel om geduldig en telkens opnieuw het vlammetje van mijn geloof weer aan te steken met het jouwe totdat het mijne weer krachtig genoeg was en vol vuur.

Dank voor het licht aan jouw deur. Ik was vervreemd, ontheemd, op de vlucht, niet welkom bij de meesten maar jij opende gastvrij jouw hart en stelde geen vragen: we hebben samen de Heer ontmoet. Waakzaamheid, het is zoveel meer zien, omdat je kijkt met je hart.

 

Attachment: 16-08-06 19e zondag door het jaar.docx
Description: 16-08-06 19e zondag door het jaar.docx