preek 23 zondag C jaar | <– Date –> <– Thread –> |
From: Jan Lerouge (janlerouge![]() |
|
Date: Thu, 1 Sep 2016 00:24:39 -0700 (PDT) |
Preek 23e zondag 3 en 4 september 2016
Zusters en broeders Vandaag zou ik het even willen hebben over menselijke dromen en verwachtingen, streefdoelen als je wil. Er zijn op zijn minst twee soorten dromen. Soms dromen mensen van heroïsche prestaties, daden waar iedereen bewonderend naar opkijkt. En dan zijn het zaken waar een normaal mens nooit aan denkt, en er schouderophalend het hoofd bij schudt. Zo kun je er van dromen de Mont Blanc te beklimmen, of een wereldberoemd kunstschilder te worden of de grootste villa van Tielt en omstreken te bouwen. Onmogelijk is het allemaal niet. Maar het wordt wel een grote uitdaging. Je gaat er best vooraf eens rustig bij zitten en het zal een zware voorbereiding, een volgehouden inspanning vragen.
Daarnaast zijn er idealen die toch veel meer dichtbij liggen, die veel gemakkelijker te realiseren zijn. Je kunt er van dromen ooit een eigen huisje te bezitten, zonder dat het een kast van een villa hoeft te zijn. Je kunt er van dromen lessen te volgen aan de kunstacademie, zonder dat je straks de grote ster hoeft te worden. Deze doelen liggen al veel gemakkelijker, ze zijn beter te realiseren. Je kunt ze gemakkelijker waar maken. Wellicht passen ze beter bij de meeste van ons.
Veronderstel eventjes dat het je droom of bedoeling is leerling van Jezus te worden. Waar hoort dat thuis? Hoort dat thuis bij de eerste groep van bijna onmogelijke te vervullen dromen, of hoort dat thuis bij de tweede groep: de haalbare doelstellingen?
Laat ons niet te vlug en te zelfzeker denken dat leerling van Jezus worden een gemakkelijke zaak is. Het evangelie van vandaag zet ons met de twee voeten op de grond. Jezus gebruikt krasse beelden: leerling van Jezus willen worden, het is alsof je een toren wil bouwen of als een koning die tegen een andere koning ten oorlog wil gaan. In een arm land als Palestina toen waren torens grote uitzonderingen. Een toren willen bouwen was een enorme uitdaging, een levensvervullende opdracht, niet voor de massa en zeker niet voor iedereen weggelegd. En als koning ten strijde willen trekken, je zou inderdaad toch wel eens nadenken. Jezus vergelijkt leerling willen worden met dergelijke grote ondernemingen. Onmogelijk is het niet, maar het vergt wel zeer veel. En het slotvers van het evangelie van vandaag is daar ook zeer duidelijk in. Jezus zegt: ' Niemand van u kan mijn leerling zijn als hij zich niet losmaakt van al wat hij bezit.'
Is dat wel mogelijk in onze wereld? Is dit nog wel menselijk: zich losmaken van alles wat we bezitten? Ons losmaken van alles wat we bezitten, wie kan en durft dat aan?
Telkens opnieuw zijn er mensen die de stap zetten. Af en toe zijn er mensen die een spoor trekken in de geschiedenis, een spoor dat mensen inspireert tot op vandaag. Zo koos Vincentius a Paolo in de XVIIe eeuw radicaal voor een leven dienstbaar aan de armen en zieken en galeislaven. En in het recente verleden liet dokter Jan Vermeire een rijke loopbaan als dokter in Brussel achter om zich te richten naar de armsten van de samenleving. Daartoe richtte hij Poverello op. Zo radicaal kiezen voor de marginale medemens lijkt ons echter vaak onmogelijk.
Maar mensen kunnen ook kleinere waardevolle stappen zetten. In 1833 liet Frederic Ozanam zich inspireren door Vincentius en stichtte de eerste Vincentiusbeweging. Tot op vandaag zetten mensen zich in voor de Vincentiusverening ook in onze stad. Twee keer per maand verzorgen ze een voedselbedeling voor de kansarmen. In Tielt zijn er ongeveer 30 vrijwilligers die meewerken. Het aantal mensen dat die vrijwilligers bereiken neemt nog steeds toe. Zo worden er nu 190 alleenstaanden en gezinnen door de Tieltse Vincentiusvereniging geholpen. Andere mensen werken mee met Poverello, daar kan men voor het bedrag van 1 euro een warme maaltijd krijgen. En recentelijk is in Schuiferskapelle de ponyboerderij geopend, waar men vooral een jonger publiek wil bereiken. Er zijn geen beroepskrachten. Alles draait op de inzet van een tiental medewerkers.
En dat is een spoor om leerling van Jezus te zijn dat vele mensen wel kunnen volgen. In vele bewegingen en verenigingen is het nieuwe werkjaar net opgestart op staat het op stapel. In onze zeer versnipperde wereld is er meer dan ooit nood aan mensen die zich inzetten voor hun omgeving, voor hun buurt, voor medemensen. Ook onze katholieke en christelijke bewegingen kunnen nieuwe leden en vrijwilligers goed gebruiken.
Onze wereld heeft meer dan ooit christenen nodig, mensen die de droom van Jezus willen waarmaken, mensen die er mee hun schouders willen onder zetten, elk met zijn of haar eigen talenten. Laten we proberen om dit ideaal dit werkjaar wat meer werkelijkheid te laten worden. Amen. |
Attachment:
C 23 2016.doc
Description: MS-Word document
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.