preek Mailing List: bij de tweede zondag in de advent

[Mieke De Jonghe (mdejonghe]

         inleiding op het vergevingsmoment

 

Als we straks Jesaja horen, gaan we denken:

"Hoe wist die profeet van zo lang geleden waar wij vandaag van dromen?"

Het kan ook dat we denken:

"Waarom is dat nog altijd een droom, een vooruitzicht?

Wanneer wordt het werkelijkheid?"

 

Ten eerste: zijn ons oog en vooral ons hart ingesteld

om het vele goede te zien?

Ten tweede: komen wij voorbij het dromen ook tot echte inzet?

Met andere woorden: luisteren we ook naar Johannes de Doper,

of denken we dat Jesaja's visioen vanzelf werkelijkheid wordt?

Of een derde houding:

vragen we aan de Heer dat Hij ons in zijn barmhartigheid blijft aansporen

om zijn nieuwe wereld waar te maken.

 

In deze tijd van uitkijken en verwachten,

laten we een tweede kaarsje branden, met een flikkerend vlammetje

dat ons wakker houdt en oproept om te doen waartoe we geroepen zijn.

 

         bezinning na de communie

 

In de woorddienst hebben we niet mis te verstane woorden gehoord

van twee bijzondere profeten:

ooit wordt het heel goed,     maar daaraan moeten we zelf ook meewerken.

In de eucharistie mogen we telkens ervaren hoe Jezus dicht bij ons komt

én op ons rekent om de hemel op aarde te laten openbreken.

Straks krijgen we de zegen - nooit zonder zending! -

en ontvangen we de kracht daartoe.

Het slotmoment van onze eucharistievieringen mag dan wel kort zijn,

met het 'amen' dat wij uitspreken, engageren we ons ten volle!