preek Mailing List: FW: Via e-mail verzenden: 1988-18 Thomas Jezus' wonde Kunibert Köln 0065 - kopie

[Marc Roseeuw (marc]

Beste collega,

Hierbij een paar gedachten. In de bijlage een afbeelding op de bronzenpoort van de basilica Sankt Kunibert in Keulen: Jezus neemt de hand van Thomas vast om die te leiden naar zijn opvallend grote hartewonde. Beeldhouwer Toni Zenz (°1915 +2014)

 

Zonnige groet,

 

Marc Roseeuw

 

 

 

Homilie voor de H.-Hartparochie Roeselare op 22-23 april 2017, Thomas’ ongeloof

 

Ik heb in mijn leven verschillende mensen ontmoet die mij op de man af zegden: “Die verrijzenis, dat opnieuw leven vatten van iemand die steendood was, dat fabeltje moet je mij niet meer herhalen.” Verrijzenis wordt geklasseerd bij de sinterklaasverhalen en de vliegende klokken die eieren vanuit Rome meebrengen. Fabeltjes en sprookjes voor kinderen.

Soms is dat ongeloof subtieler: “De christenen hebben het verhaal van Jezus, die herleeft, uitgevonden. Zij wilden een model maken, om te kunnen uitleggen dat élke mens verder leeft na zijn dood. Dat is een goedbedoelde manier om elkaar te troosten na de dood van een geliefde mens. Dat ‘verder leven’ beantwoordt ook aan het basisverlangen van elke mens, in alle culturen, in alle tijden om over de dood heen nog een perspectief te hebben.

Het geloof in ‘leven na de dood’ is niet vanzelfsprekend en daarom is de twijfel en het ongeloof van Thomas sympathiek. De sleutel om Thomas te begrijpen ligt in zijn naam. In het Aramees is zijn naam Thomas, in het Grieks ‘didymus’. Dat betekent ‘twijfelaar’ – tweefelaar –zweifeln (in het Duits), letterlijk ‘tweeling’.

Thomas komt sympathiek over, omdat er ook in ons een gelijkaardige houding zit. Er zijn ‘twee’ personen in ons. Wij zijn ‘tweelingen’. Wij willen vertrouwen geven aan de Heer Jezus, (anders zouden wij hier niet zitten) maar we stellen veel vragen. Wij willen wel aannemen dat de Heer verheerlijkt is, maar ‘kan dat wel? Is dat wel mogelijk? Wij hebben dat nog nooit gehoord.

Thomas kan niet opbrengen, wat hij later van anderen zal verwachten, namelijk ‘geloven op het uitspreken van een woord’: “Wij hebben de Heer gezien.”  Dat zeggen zijn collega’s apostelen. Thomas meent: “Ik” heb de Verheerlijkte niet gezien, niet aangeraakt, dus geloof ik het niet.” Thomas lijkt wél bereid te zijn om te geloven als hij ziet. Dus uit eigen ervaring zou hij wél vertrouwen schenken: maar eerst zien en betasten. Jezus komt hem tegemoet. Dit is de pointe van deze bijbelpassage: Jezus komt Thomas tegemoet door Thomas toe te laten in Zijn wonden.       Iemand toelaten ‘in je kwetsuren’, ‘in je hartzeer’, ‘in je verdriet’, ‘in je zwakheden’, ‘daar waar je schamel bent’,‘daar waar je geen HEER, geen DAME’ bent, ‘daar waar je helemaal niet te bewonderen bent’, daar waar je in de stilte en de eenzaamheid zoute tranen weent, daar waar je ‘helemaal alleen wilt zijn wilt wegkruipen en iedereen schuwt’. Daar laat Jezus Thomas toe.

In de christelijke iconografie zien wij, als een refrein terugkeren, dat Jezus de hand neemt van Thomas en die hand in zijn hartewonde legt. “Jij, Thomas, krijgt het privilege van mijn hartzeer te mogen kennen, want mijn gaaf en gewassen lichaam blijft een gekwetst lichaam.” Met andere woorden: de Heer definieert zichzelf niet als de glorieuze Verrezene, geen trompetgeschal, geen stralend witte gewaden, geen van-licht-doorstraalde-engelen, geen gedruis van een aardbeving.

Wel ‘Thomas jij mag mij kennen in mijn ware aard: de Heer die ten diepste gekwetst is en gekwetst wordt.’ De Heer die elke dag opnieuw gekruisigd wordt.

Met andere woorden: de Heer leeft verder in deze wereld: niet in de glorie. Geen bravoure of triomf. De Heer toont nu zijn ware gelaat vooral in gekwetste mensen. God gaat in mensen naar mensen, Zó heeft Hij het beslist. Dat is de ervaring van Thomas, dat is de boodschap van vandaag. De Heer blijf je herkennen in gekwetste mensen. Thomas wordt ten diepste geraakt door een Heer, die mee-lijdt met mensen.

-De Heer die naast de stervende zit,

-De Heer die meetrekt met de radeloze vluchteling,

-die waakt bij de slaaploze angstige zieke,

-die weent, samen met de vader en de moeder, om hun gestorven zoon of dochter.

-De Heer die je hand vasthoudt, zoals de geliefde bij de lijdende echtgenoot blijft in de laatste woordeloze momenten.

-De Heer die meeleeft met elke lijdende, gekwetste mens.Elke mens die ‘uit de boot’ gevallen is.

Thomas mag het échte gelaat zien van Jezus. Namelijk de Ver-heer-lijkte, de Heer, die zich buigt om heel dicht bij kleine mensen te zijn. De Heer die zich buigt tot op het laagtepunt van elke onmacht en elke mislukking.

Daar waar alles verloren en mislukt lijkt, daar waar de dood nabij is, daar geeft Hij een teken: de dood is slechts een komma in jouw bestaan. “Jij leeft verder in mijn verbondenheid, in mijn geborgenheid.

Ik leg jouw hand op mijn hart.”

Attachment: 1988-18 Thomas Jezus' wonde Kunibert Köln 0065 - kopie.JPG
Description: JPEG image

-----
No virus found in this message.
Checked by AVG - www.avg.com
Version: 2016.0.8012 / Virus Database: 4769/14340 - Release Date: 04/18/17