preek Mailing List: preek bij de 13e zondag door het jaar A

[Dehondt, Miguel (Miguel.Dehondt]

Lieve mensen,

Gastvrijheid associëren we spontaan met vakantie. ’t Is er trouwens de tijd van het jaar voor. Hele volksverhuizingen zullen er weer plaatsgrijpen naar idyllische vakantiebestemmingen. De meesten hopen op schoon warm weer, veel zon en weinig regen, een zoveel mogelijk sterrenverblijf om er zalig niets te doen en uitgebreid verwend te worden. Maar is dat gastvrijheid ? Op plaatsen van massatoerisme is de vakantieganger een melkkoe, die je zo goed mogelijk moet proberen te melken. Klant is koning en is bereid om voor de diensten uitgebreid te betalen. ’t Is maar één keer vakantie; de rest van het jaar wordt dan weer sparen.

Ik denk met heimwee terug aan mijn vakanties in Tirol in Oostenrijk. We waren steevast gelogeerd bij een echtpaar die van gastfreundlichkeit (let op: zeg niet gastfreiheit) een erezaak maakten. Wanneer we na een urenlange rit uit België aankwamen stonden ze ons altijd op te wachten met een schnaps en een hartelijke glimlach. Thuiskomen. Tijdens het verblijf waren ze discreet aanwezig maar ik heb ooit meegemaakt dat we te lang wegbleven en ze ons ongerust met de jeep kwamen tegemoet gereden in de bergen. Ja, gelukkig bestaat het dus nog gastvrijheid. Misschien daarom het succes van bed and breakfast als reactie op het onpersoonlijke, commerciële van een hotelverblijf. Totdat ook hieruit de ziel en het idealisme verdwijnt. Maar gelukkig zijn er nog altijd mensen die gastvrijheid hoog in het vaandel voeren en cultiveren. Er is niet zo legendarisch als oosterse gastvrijheid. De Bijbel staat vol met staaltjes daarvan. Denken we maar aan het verhaal van de drie vreemden die op het heetst van de dag door Abraham als echte koningen worden ontvangen. Het is onnavolgbaar gevisualiseerd in de gekende icoon van Roeblev. Vandaag horen we het mooie verhaal van dat koppel dat een kamertje bouwt op hun huis voor de profeet die regelmatig langskomt. Hij weet, als ik in de buurt ben, mag ik daar altijd aankloppen. Ik ben er welkom, heb daar een thuis, mag er op krachten en op verhaal komen. Kennen jullie zulke plaatsen, zulke huizen ? Koester ze maar, want ’t is daar dat je echte vrienden wonen !

Wat is het geheim van gastvrijheid ? Om te beginnen wijst het op een zekere openheid. Men staat open voor het nieuwe, het andere, het vreemde. Zij hebben iets te bieden dat een verrijking kan zijn. Uiteraard getuigt dat van veel vertrouwen van de gastheer in de gast. Voor ’t zelfde haal je een vijand op je dak die je leegrooft. Ik heb me dikwijls afgevraagd vanwaar die openheid komt. Is zich afsluiten geen natuurlijker reflex ? Nieuwsgierigheid zit ons allen ingebakken en blijkbaar biedt openheid meer voordelen voor de soort om te overleven dan geslotenheid. Ander bloed is beter dan inteelt. Het is dus beter het nieuwe te omhelzen dan het af te weren. Hoe contradictorisch lijkt dat als we onze huidige tijdsgeest daarop leggen. Wij sluiten overal ter wereld massaal onze grenzen af voor iedereen die op de vlucht is, want zoals Willem Vermandere in één van zijn liederen terecht opmerkt: we zijn bange, blanke mannen. Alleen, dat is geen weg met toekomst. Dat is geen vruchtbare weg. In de Bijbel daarentegen wordt altijd uitgenodigd tot openheid en gastvrijheid voor alles en iedereen die je pad kruist. Het is formidabel hoe ver ze daarin gaan. Waarom ? Omdat ze er vanuit gaan dat het God zou kunnen zijn die bij hen aanklopt. We horen het Jezus zeggen: “wie u opneemt, neemt Mij op”. En die vrouw in de eerste lezing zegt tegen haar man: “ik heb gemerkt dat hij die altijd bij ons aan huis komt, een heilige man Gods is.” 

Als we in een huis zoals deze zitten, dan is het omdat er eeuwenlang diep gelovige mensen waren die in hun zieke of uitgeputte medemens die aanklopte, Jezus, dus God herkenden die uitnodigde tot gastvrijheid. Zo ontstond in Leuven op gasthuisberg een huis voor zieken; hebben we in Poperinge een onze lieve vrouw gasthuis en een gasthuiskapel … Ze dachten niet: zorg voor zieken en bejaarden is een gat in de markt, we gaan daaraan verdienen en kunnen daar van leven; ’t is goed voor de tewerkstelling… Mag er altijd iets van (Bijbelse) gastvrijheid doorklinken in onze zorg voor onze medemens.

 

Attachment: 17-07-01 13e zondag door het jaar A.docx
Description: 17-07-01 13e zondag door het jaar A.docx