preek Mailing List: preek bij de 26e zondag door het jaar

[Dehondt, Miguel (Miguel.Dehondt]

Lieve mensen,

Op de radio was er deze week een interessante discussie in het kader van ‘geluk’, die enquête die men gevoerd heeft om te peilen hoe het met onze Vlaamse geestelijke gezondheid zit.  

Ik weet niet hoe het programma heet, ik hoorde er toevallig een stukje uit terwijl ik naar ziekenhuis reed. Aan mensen werd gevraagd of ze ergens spijt van hadden. Ik hoorde enkele mooie getuigenissen waarbij ik toch de indruk had dat de interviewer spijt maar niets vond. Het kwam mij over dat voor hem teveel mensen met onnodige spijt rondlopen en daardoor ongelukkig zijn. Spijt kan inderdaad ongelooflijk zwaar wegens op iemands gemoed. Wellicht beschouwde hij spijt als een soort restant uit het katholieke moraliserende tijdperk, een zwakte, een onnodige zelfkwelling. Ik dacht intussen aan het lied van Edith Piaf, non je ne regrette rien… als je dat kunt zeggen ben je toch wel geslaagd in je leven; ben je krachtig en sterk. Nu, één of andere psycholoog wekte mij uit mijn gedachtenspinsel door te wijzen op de therapeutische kracht van spijt. Daar kon ik me meer in vinden temeer omdat hij eigenlijk verwoordde al wat ik wilde zeggen rond dit Evangelie van vandaag.

Weet je, ik heb een warme sympathie voor die zoon die eerst ‘neen’ zegt maar uiteindelijk toch doet wat van hem gevraagd wordt. Het grote verschil tussen hem en zijn broer is dat hij spijt krijgt van zijn ‘neen’ en dat is de aanzet om toch maar in de wijngaard te gaan werken. 

Spijt hebben: het is tot het besef komen dat je verkeerd bent geweest; dat je tekort geschoten bent tegenover jezelf én tegenover een ander wanneer je beseft dat je iemand waarvan je houdt, hebt gekwetst. En je kunt ook tekort schieten tegenover jezelf. Je blikt terug op je leven, je maakt een levensbalans op en je hebt spijt over gemiste kansen, dingen die niet gelukt zijn of die je niet hebt kunnen realiseren. Meestal is zoiets definitief. Je kunt de klok niet meer terugdraaien.

In het voorbeeld hier heeft de zoon spijt tegenover zijn vader en eigenlijk schuilt hierin een kans tot herstel. In zijn hart hoopt (en je mag zelfs zeggen) weet hij dat zijn vader hem niet afschrijft; dat hij ondanks zijn eerste weigering van hem zal blijven houden en hem nieuwe kansen zal bieden. Als hij dan toch naar die wijngaard trekt is het niet met een gevoel van opstandigheid in de zin van “’t is van moeten maar ’t is niet met mijn volle gedacht”; en ook niet met een air van superioriteit zo van “‘k zal hier ’n keer tonen wat ik kan”. Dat is het allemaal niet; weet je, ik denk dat hij eerder dankbaar is; dankbaar omdat zijn vader hem niet laat vallen (Je moet nu ook niet meer komen…); dankbaar omdat hij mag rekenen op vergeving, op ’n nieuwe kans ondanks zijn eerste botte weigering. ’t Zal voor hem vast en zeker ook een lesje in nederigheid geweest zijn maar geen ‘vernedering’ en dat maakt hem dankbaar. En niet alleen de zoon maar ook de vader is waarschijnlijk heel dankbaar met het inzicht en de ‘bekering’ van zijn zoon. ‘k Wil maar zeggen (en zo klonk het ook deze week in dat programma op de radio): wij bekijken altijd spijt als een negatief iets maar dikwijls is het een soort katalysator om iets in beweging te brengen met een positief en goed gevoel voor beide partijen als gevolg. Soms is er een duwtje voor nodig. Sommige mensen hebben immers een soort chronisch gebrek aan spijt; beseffen te weinig of niet dat ze een ander pijn doen met uitspraken of weigering. Spijt is een kwestie van ellenbogen…

Jezus, en in zijn voetspoor de evangelist Mattheüs, willen hier de hogepriesters en oudsten een duwtje geven. Alleen voelen ze zich wellicht te trots en te zelfvoldaan om te snappen waarover het gaat. Er komt geen inkeer, geen spijt of berouw maar dan ook geen bevrijding of dankbaarheid achteraf. Spijt bekennen, het is niet gemakkelijk. Sorry, is één van de moeilijkste woorden om gezegd te krijgen. Het is jezelf klein maken, maar wie het kan is een groot mens, in de ogen van God, de barmhartige Vader, die niets kan beginnen met trotsen van hart, maar hoog verheft wie zich klein en zondig weet.

 

 

Miguel

Attachment: 17-09-30 26e zondag door het jaar A preek.docx
Description: 17-09-30 26e zondag door het jaar A preek.docx