preek Mailing List: bij Pinksteren

[Mieke De Jonghe (mdejonghe]

 

         inleiding

 

Willen wij de taal verstaan waarin mede-gelovigen tot ons spreken?

Vinden wij een taal waarin we zelf verstaanbaar zeggen wat ons bezielt?

Durven we verwonderd zijn, verbaasd om wat we rondom ons horen?

Durven we toe te geven dat ons eigen spreken over ons geloof

soms aarzelend of onsamenhangend is?

 

Heer, geef ons dag na dag uw Geest

die ons hart laat luisteren naar U en ons duidelijk laat spreken over U.

 

         bezinning

 

Aan jou, aan mij, aan hem of haar aan je zij,

aan elk van ons heel persoonlijk wordt de Geest geschonken.

Dat is iets heel anders dan dat Hij over de groep als geheel zou komen

en we er elk ons deel zouden moeten van bemachtigen.

Neen, de Geest is er voor elk van ons en zonder onderscheid ten volle.

 

Net dàt te weten, dat we allen op dezelfde wijze worden toegerust,

roept ons samen en maakt ons tot groep.

Zo is het met de leerlingen ook gebeurd:

nadat ze binnenskamers elk apart

de Geest hadden over zich hadden weten komen,

zijn ze in groep naar buiten getreden.

Zoiets was nog nooit gezien of gehoord en iedereen wou erbij zijn.

Elk apart waren ze veranderd

en samen zouden ze het dienstwerk van Jezus verderzetten.

Elk met hun eigen accent, maar samen in één zelfde zending:

in zorgende omgang met de medemens

Jezus laten voortleven onder ons.

Dan wordt het waar wat wij zingen:

'Zal heeft Hij ons verlaten, Hij laat ons nooit alleen.'

 

Tot die grote groep leerlingen behoren ook wij vandaag

omdat elk van ons ten volle de Geest heeft ontvangen.

Zo'n rijke gave mogen we niet onbenut laten.

 

 

2017-2018 - B - Pinksteren

Virusvrij. www.avast.com