- Eerste lezing: Amos 7, 12-15
- Evangelie: Marcus 6, 7-13
Zusters en broeders,
Je ondervindt wellicht ook dat we in drukke tijden leven. Alles moet altijd sneller en sneller gaan. Of je jong bent of oud speelt daarbij geen
rol, want de maatschappelijke verwachtingen en eisen gelden voor iedereen: er moet gepresteerd worden en het moet opbrengen. Maar gaat die druk niet
ten koste van het normale leven? Velen hebben immers geen tijd meer voor zichzelf, voor hun gezin of familie, en ook ontspanning is niet zomaar
ontspanning, nee, ook hier moet gepresteerd worden. Dus moet er snel en ver gefietst worden, moeten er zware gewichten worden opgelicht, moet er elke
dag gezwommen worden en nog zoveel meer, want er zijn honderden manieren om je te ontspannen. Maar in veel gevallen is het geen ontspanning, want er
moet gepresteerd worden. Kortom, presteren lijkt wel een verslaving.
Tegelijk is er een heel andere verslaving, namelijk de gsm, smartphone, iPhone, iPad en nog zoveel andere dingetjes waar zoveel mensen zozeer aan
gehecht zijn dat ze geen aandacht meer hebben voor de werkelijkheid om zich heen. Je ziet het op de trein, in de bus, in het restaurant, thuis bij je
kinderen en kleinkinderen … iedereen is bezig met zijn dingetje en heeft geen aandacht voor de ander, en de communicatie speelt zich zo goed
als volledig af op Facebook, Instagram, Twitter, Snapchat, YouTube, Linkedin en nog zoveel andere social media die voor velen vaak het enige
contact zijn met de wereld om hen heen.
Het gevolg van beide verslavingen is een immense eenzaamheid. Meer dan vijftig procent van onze landgenoten voelt zich vaak of altijd eenzaam, en
daardoor ook ongelukkig. Men heeft altijd gedacht dat eenzaamheid een ouderenprobleem was, maar de werkelijkheid is anders: vooral jongeren en
volwassenen voelen zich eenzaam, en dat is vaak het gevolg van geen of een slechte relatie, wat dan weer vaak het gevolg is van het drukke leven en de
verslaving aan de eigen hobby’s en de social media. Maar eenzaamheid kan ook het gevolg zijn van een oud zeer, namelijk armoede. Wie echt arm
is, kan immers aan niets deelnemen, kan nergens naartoe gaan en nooit eens op reis gaan. Armen zijn dus alleen op zichzelf aangewezen. De voorbije
jaren dook nog een nieuwe eenzaamheidsfactor op, namelijk corona en de vele veiligheidsmaatregelen die daarop volgden. Mensen mochten elkaar niet eens
meer bezoeken. Velen stierven zelfs zonder afscheid te kunnen nemen van hun geliefden.
In die wereld van drukte, van prestatie en drang, van eenzaamheid en ongeluksgevoel zendt Jezus ons uit. En nu denk je misschien: Wij zijn geen
apostelen, wij worden dus niet uitgezonden. Maar dan denk je fout, want wat voor de apostelen geldt, geldt ook voor ons. Ook wij worden dus
uitgezonden om te getuigen van Gods liefde, om te luisteren naar het geluk, maar ook naar de pijn van onze medemensen, om te helpen wie in nood is. De
apostelen mochten bij hun zending geen geld, geen voedsel, geen reiszak, geen dubbele kleding meenemen, en ze moesten ook nergens te lang blijven
hangen, nee, ze moesten hun tocht verder zetten om te getuigen van Gods liefde, om duivels uit de drijven en zieken te zalven. Dus moeten ook wij niet
pronken met geld en bezit, en moeten we er zeker niet op uit zijn indruk te maken door over onszelf te praten. Wat we wel moeten doen is oprechte en
bezorgde aandacht hebben voor onze medemensen in deze moeilijke tijden, duivels van eenzaamheid uitdrijven, zieken bezoeken en luisteren naar hun
verhalen van pijn en verdriet. En liefde en vrede uitstralen, zoals Jezus dat deed.
Zusters en broeders, stel je voor dat ik op het einde van de viering zeg dat je twee aan twee uitgezonden wordt. Misschien zouden velen onder u
zogezegd niet eens gehoord hebben wat ik zeg, en zouden anderen zich afvragen: Wat moet ik me daarbij voorstellen? Het antwoord is: je moet luisteren
naar je medemensen, en als het nodig is getuigen dat ze niet ongelukkig moeten zijn, want dat ze er niet alleen voor staan, omdat God er ook voor hen
is in moeilijke dagen. Ook in deze tijd van druk, druk, druk, van eenzaamheid, corona, ongemakken en armoede is God aanwezig, en Hij is er voor alle
mensen, want allen zijn ze zijn geliefde kinderen. Die Blijde Boodschap mogen we uitdragen. Amen
Download dit document
homilie.net)
