Bij zondag B - Pasen 4 - de Goede Herder | <– Date –> <– Thread –> |
From: Mieke De Jonghe (mdejonghe![]() |
|
Date: Sat, 20 Apr 2024 02:55:39 -0700 (PDT) |
![]() inleiding op het vergevingsmoment
Als je de omvang van kuddes ziet, zou je denken dat een herder wel genoeg heeft aan de zorg voor zijn eigen kudde, maar Jezus geeft aan zijn Herder-zijn een extra uitdaging: ‘Ik heb ook nog andere schapen, die niet uit deze schaapskooi komen.’
Zorgen voor mensen die weinig zorg behoeven, voor mensen bij wie we eensgezindheid voelen, dat lukt nog wel.
Ons ook aangesproken weten om oog en hart te hebben voor wie nergens kunnen of willen bijhoren, maar toch een herder zoeken, dat vraagt extra moed. Omdat die ons soms ontbreekt, vragen we: Heer, ontferm U over ons.
bezinning
Hoe een goede herder zich hoort te gedragen, weet ik vooral uit de Bijbel wat tussen de jaarlijks weerkerende lezingen over de Goede Herder heb ik zelden een echte kudde met een echte herder tegengekomen. Of hoogstens in een wedstrijd gezien op de Engelse tv.
Bewonderenswaardig hoe man en hond en kudde op elkaar afgestemd zijn en geoefend zijn in communicatie.
De hond speelt het puur technisch, maar bij de schaapshoeder speelt het hart mee! Het besef dat een kudde je is toevertrouwd, stuwt je om ze als een geheel samen te houden, en ook om elk dier apart weg te houden van gevaren.
Wij vormen Gods kudde, en daarbinnen worden we persoonlijk opgeroepen om zelf ook herder te zijn voor wie met ons gaan.
Telkens wanneer we bidden voor roepingen mogen we er niet aan voorbijgaan dat we niet enkel bidden om meer gewijden, maar vooral om toegewijden.
Bidden we dan ook voor mekaar en voor onszelf. |
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.