Overlijden Antoine Rubbens | <– Date –> <– Thread –> |
From: Jurgen Gaeremyn (jurgen![]() |
|
Date: Fri, 30 Aug 2024 23:49:44 -0700 (PDT) |
Dierbare preken-vriend,
Op 30 augustus heeft priester Antoine Rubbens zijn leven terug in
de handen van God gelegd. In Smetlede geboren in 1933, heeft hij
doorheen zijn leven en roeping als priester en als mens steeds oog
gehad voor de gekwetste mens, maar ook in de weerbaarheid en
solidariteit die in mensen aanwezig zijn. Hij liet zich
voortdurend inspireren door de mensen om hem heen.
Op onze prekensite heeft hij net geen duizend preken ingestuurd,
trouw elke week zijn inzending met ons delend. Zijn eerste
inzending dateert van 2007, waar hij opent met een overweging van
een verpleegkundige uit Maleisië tijdens een congres:
De mens fluisterde:
‘God, zeg toch iets'
En een leeuwerik zong.
Maar de mens hoorde die niet.
Daarop riep de mens:
‘God, spreek tot mij.'
En de donder rolde door de lucht.
Maar de mens luisterde niet.
Hij keek rond en zei:
‘God, laat u zien.'
En een ster straalde
Maar de mens had er geen oog voor.
De mens vroeg toen:
‘God, toon me een wonder.'
En leven werd geboren.
Maar de mens nam er geen nota van.
Hij riep in wanhoop uit:
‘God, raak me aan.'
En God kwam naar beneden.
Maar de mens schudde de vlinder van zich af en stapte verder.
God is aanwezig in duizend, duizend kleine dingen,
Ook in het elektronisch tijdvak.
Daarom stelde de mens opnieuw de vraag:
‘God laat u kennen. Ik heb u nodig.'
Een e-mail kwam met goed nieuws en veel bemoediging.
Maar de mens duwde op de toets ‘delete' en ging verder met
roepen en smeken...
Hij schrijft over grote en kleine mensen, over grote en kleine
daden van liefde en soms ook onvermogen.
In een overweging bij het feest van Sint-Franciscus, spreekt hij
over de pas gewijde paus Franciscus en zijn keuze voor deze
heilige als zijn naamdrager, maar ook over het kleine verhaal van
Riet uit het psychiatrisch centrum en Albert die in een beschutte
werkplaats leeft.
Vorige week nog, stuurde hij zijn laatste preek in. Ik wil deze
mail dan ook graag eindigen met zijn laatste worden in die
overweging:
Moge God ons raken, onze oren strelen en onze mond zodat zij
opengaan.
Zo zullen wij horen wat Hij ons influistert en tot ons zegt
doorheen het leven van zijn Zoon, die als mensenzoon en
dienstknecht onder ons heeft geleefd en ons oproept om hem te
volgen in dienst aan en zorg om medemensen, zeker voor hen die
leven met beperktheden en voor hen, die kwetsbaar door het leven
gaan.
Jurgen
Wie zijn rouw en dankbaarheid wil betuigen, kan dit hier doen:
https://rouwcentrumdemeyer.be/rouwberichten/29-augustus-2024-antoine-rubbens/
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.