vijfde zondag door het jaar C | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens![]() |
|
Date: Fri, 29 Jan 2010 00:47:43 -0800 (PST) |
?Vaar naar het diepe? (Lc. 5,4)
Er zou maar een minuutje in je leven anders moeten
geweest zijn en gans je leven had een ander verloop gehad. Wie van ons kan precies op voorhand
bepalen hoe minuut na minuut de dag zal verlopen? Veel hangt af van toevallige
ontmoetingen. Er waren wellicht nog
andere bootjes op het meer dan dit van Petrus en zijn
associés.
Jezus had op iemand anders beroep kunnen doen om in diens
bootje te stappen en van daaruit zijn onderricht te geven. Waarom juist dit van Simon? Lucas schrijft: ?hij zag.? Hij wijst hiermee al op het gezag van
Jezus. De blik van Jezus is reeds
een stap naar een roeping. Zijn
blik is een uitnodiging. Het
ontmoetingsverhaal van Jezus met Petrus is een goed model om te tonen hoe Jezus
roept. Hij roept midden in het
leven en doorheen veel verrassingen.
De boottocht van Jezus en de wonderbare visangst in het
evangelie van Lucas hebben gelijkenissen met dat van Johannes (Joh. 21,
4-7). Bij Johannes is het na
Pasen. Bij Lucas lang vóór
Pasen. In de opbouw van zijn
evangelie zou Lucas het moeilijk hebben gehad om dit verhaal na Pasen te
plaatsen. Het meer ligt immers in
Galilea. Lucas concentreert zijn
evangelie op Jeruzalem. Hij laat
daarom de Verrezene niet naar Galilea terugkeren, wat bij Johannes wel
doet.
De kerkganger is al lang vertrouwd met dit verhaal ?
eertijds gelezen op de vierde zondag na Pinksteren ?en heeft er enkele zinnen
uit overgehouden. Om te beginnen:
?Op uw woord.? De
priesterleraar uit de toenmalige zesde Latijnse gaf het mee in de klas. Hij schreef het als weekleuze op het
bord of het kwam als dagleuze in het schrift van de leerlingen. ?Op uw woord?, wat een vertrouwen
vanwege de ervaren visser Petrus ten overstaan van die Jezus, die toen nog niet
zo bekende profeet en alleszins geen visser. Volgens Petrus is de nacht de beste tijd
om te vissen en niet overdag. Als
je al uren bezig bent, hou je op en je wacht op de volgende dag. Brengt het woord van Jezus bij Petrus
een spanning teweeg tussen zijn deskundigheid en zijn geloof?
Het gegeven en beloonde
vertrouwen, de gelukte visvangst namelijk, brengt bij Petrus een ommekeer. Hij is gegrepen door huiver en voelt
zich klein tegenover Jezus.
?Ga weg van mij?.
Het gaat bij Petrus niet zozeer om een morele reactie over het besef van
zijn zonden, maar om een religieuze.
Het is voor hem als de braamboservaring van Mozes. God is de heilige en de nabije, immanent
en transcendent. Zijn mysterie
fascineert, trekt aan en roept afstand op.
?Mysterium
tremendum et fascinosum?.
De
liturgie biedt een prachtig tweeluik over Gods heiligheid. Ze neemt ons langs de roepingenverhalen
van Jesaja en Petrus mee om Gods heiligheid te bezingen in het eucharistisch
dankgebed.
?Vaar in het diepte; Duc in
altum.? Een ander
krachtig woord uit dit evangelie.
Bij moeilijkheden zijn we geneigd ons op de vlakte te houden. Dit woord van Jezus wordt graag gebruikt
in de roepingenpastoraal. Johannes
Paulus II gaf het mee als titel voor het pastoraal programma dat hij na het
jubileum bij het derde millennium aan de kerk voorstelde (Heilige Jaar 2000,
Apostolische brief Novo millennium ineunte). Er zijn echter geen magische pastorale
methoden en middelen. Vermoeidheid
en ontgoocheling om het pastoraal labeur blijven voelbaar. We hebben al zoveel geprobeerd, zoveel
blauwdrukken ontworpen, zoveel gedaan.
Toch mogen we niet blijven steken in burn-out. Mislukkingen zijn geen reden om op te
geven. Hoe kunnen we situaties
anders aanpakken? In welke mate
durven we dit?
Er is nog werk voor
mensenvissers. ?Voortaan zult
gij mensen vangen.? Dat is het
laatste woord uit het ontmoetingsverhaal van Jezus en Petrus. Dit beeld is niet zo goed geschikt Jezus wil geen mensen vangen. Een vis vangen, dat was hem doden. Jezus wil leven geven. Mensen vangen, dit betekent niet hen van
hun vrijheid beroven, maar hen ontmoeten in hun noden en verlangens naar leven
en perspectief geven. De weg om
diepte te vinden is geen zondagswandeling, maar een inspannende bergtocht,
schrijft een Zwitsers theoloog in een brochure over roepingen. ?Het is de kernopdracht van de kerk
de mens naar de diepte van zijn eigen leven te leiden, hem te brengen bij het
mysterie van zijn leven. Hem de
liefdesgeschiedenis laten ontdekken van God met elk afzonderlijk als uniek
wezen. Naast de diaconie is een
engagement nodig voor spiritualiteit en inwijding in het mysterie. Mensen zijn zozeer met prestatie begaan,
dat zij hun diepe waarde vanuit God niet meer zien.? (Auf
dem Wort. Berufung in neuem
Licht,
Schweizerische Kirchenzeitung, 03.04.2008). Het is een geschenk met mensen te mogen
werken. Wij blijven geroepen om
naar diep water te varen.
?Wees niet
bevreesd? bij de vaart naar diep water. Maak tijdens de vaart tijd voor
Jezus. "De eerste voorwaarde om
"naar diep water te varen" is dat men een intense geest van gebed kweekt,
die dagelijks gevoed wordt door te luisteren naar het Woord van God. De verbondenheid met Christus door het
gebed doet ons tevens beseffen dat Hij er ook is als dingen lijken te mislukken,
als onvermoeibare inspanningen vruchteloos lijken, zoals ook de apostelen zelf
overkwam, toen zij na een nacht zwoegen uitriepen: "Meester, we hebben niets
gevangen" (vgl. Lc. 5,5). Juist
op dit soort momenten moet je je hart openstellen voor de overvloed van genade,
om het woord van de Verlosser zijn volle werkingskracht te geven: "Duc in
altum!". Wie zijn hart
opent voor Christus, zal niet alleen het mysterie van zijn eigen bestaan
begrijpen, maar ook dat van zijn roeping? (Boodschap Johannes Paulus WJD
2001).
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
-
vijfde zondag door het jaar C Antoine Rubbens, January 29 2010
- Vijfde zondag door het jaar C Bie Boon, February 1 2010
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.