Edith Stein, feest 9 augustus | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens![]() |
|
Date: Tue, 3 Aug 2010 00:41:37 -0700 (PDT) |
Edith Stein, brugfiguur
Op 9 augustus 1942 stierf Edith Stein. Ze werd vergast in
Auschwitz.
Ze deelde het lot van miljoenen Joodse mannen en
vrouwen.
Enkele dagen voordien op 2 augustus was ze opgepakt samen
met haar zus in de Karmel van Echt.
SS-officieren namen hen mee. ?Kom, we gaan voor ons volk?, zei
ze.
Een van de laatste berichten van haar is een briefje dat
ze meegegeven heeft bij een treinstilstand in Schifferstadt. Ze had er op geschreven: ?Wir fahren
nach Osten.?
Edith Stein was in 1891
geboren in een Joodse familie in Breslau, nu Wroclaw
(Polen).
Als jong meisje had ze in Hamburg in de familie van haar
zus bewust opgehouden te bidden.
Edith was eerder een introverte, maar zeer intelligente
vrouw. Ze studeerde filosofie, toen
ongewoon voor vrouwen. Ze volgde
les bij Edmund Husserl en werd diens assistente. Maar haar vrouwzijn en jood-zijn
beperkten haar wetenschappelijke carrière.
Kleine gebeurtenissen, toevallige ontmoetingen bewerkten
geleidelijk een wending in haar leven.
Tijdens de oorlog deed zij dienst bij zieken in een
lazaret.
Een contact met een echtpaar, waarvan de man sneuvelde
bij Diksmuide.
Het religieus reveil na de eerste
wereldoorlog.
Een klokje dat klept in haar buurt en bij haar vragen
oproept.
Een vrouw die in Frankfurt een kerk binnengaat om er op
een marktdag te bidden.
Een boek in een bibliotheek van haar vriendin, dit van
Teresia van Avila.
Kontakten met de abdij Beuron. De monniken noemen haar de
?matutina?. Ze is even vroeg
als de monniken in de kerk, wanneer deze er de metten bidden.
Omdat haar universitaire loopbaan in het gedrang was
gekomen, gaf ze les in de keizerstad Speyer en daarna in Münster. Daar kan ze wegens het opkomend nazisme
niet blijven. Dit belette joden
bepaalde ambten en taken uit te oefenen.
Ze houdt voordrachten. Een van deze maakt ophef. Ze spreekt in Salzburg over de rol van
de vrouw.
Ze schrijft veel: geleerde dingen, maar ook
vriendschappelijke boodschappen en groeten. Het ganse oeuvre van Edith Stein omvat
26 boekdelen. De kritische uitgave
ervan is sinds 2009 afgesloten.
Ze richt in 1933 een brief aan Pius XI. Ze voelt aan wat aan het gebeuren
is. De haat tegen het joodse volk
neemt toe en verontrust haar.
In datzelfde jaar treedt ze binnen in de Karmel van
Keulen en zal bij haar professie de naam aannemen van Teresia Benedicta a
Cruce.
Het is de weg van de contemplatie. Ze mag verder blijven werken op
wetenschappelijk gebied.
Ze blijft trouw aan de fenomenologie, maar kijkt nu meer
naar de theologie. Ze vertaalt een
werk van Thomas van Aquino over de Waarheid.
Die zoektocht grijpt haar aan. Niet te verwonderen dat ze schrijft:
?Wer die Wahrheit sucht, der sucht Gott, ob es ihm klar ist oder
nicht? ?Wie de Waarheid
zoekt, zoekt God of hem dit klaar is of niet.?
Ze denkt na, bidt, studeert en schrijft over de
Kruiswetenschap. Zware
kost.
Ze verhuist vanuit Keulen naar de Karmel in Echt. Ze leert er een mondje Nederlands. De Edith-Stichting richtte in dit
Limburgs stadje een museum in over Edith Stein. De Landricuskerk aldaar heeft een Edith
Stein altaar en twee hedendaagse glasramen over haar leven.
Waarom hoort ze bij de patronen van
Europa?
Onder de zes patronen komen Benedictus en Catherina van
Siena uit het Zuiden.
Uit Oost en Centraal Europa komen de Slavische gebroeders
Cyrillus en Methodius en Edith Stein.
Birgitta die jarenlang in Rome verbleef en daar stierf,
kwam uit het Noorden, uit Zweden.
Europa heeft nood aan brugfiguren. In de ogen van Johannes Paulus II, die
van kindsbeen af joodse vrienden had en in wiens bisdom Auschwitz lag, is Edith
Stein een bindfiguur tussen joden en christen. Maar ze is ook een struikelsteen. Zoals kardinaal Lustiger ooit zei -
daarbij ook aan zichzelf denkend - was gedoopt worden geen verlaten of zich
afkeren maar verbinden en verrijken.
Ze legt een band tussen geloof en rede, een thema waar
paus Benedictus XVI, Papa Theologicus, steeds op
hamert.
Edith Stein is in haar leven en door haar levensloop de
lijdende mens nabij. Het kruis
wijkt niet van haar en zij vindt dat God het rouwkleed van haar schouders niet
wegneemt. Vergast als jodin stierf
zij met de naam Edith Stein, Schwester Teresia Benedicta a
Cruce.
Paus Johannes Paulus heeft haar in het jaar 1987 te
Keulen zalig verklaard en twaalf jaar later in 1998 verklaarde hij haar heilig
op het Sint Pietersplein. ?Het
heil komt uit de joden?, zei Jezus tot de Samaritaanse (Joh. 4,22).
Edith Stein zou schutsvrouw en patroon kunnen zijn van
mensen, die op volwassen leeftijd zich laten dopen en voor Christus kiezen.
© katholisch.de
In Keulen staat dicht bij het Maternushaus
(Priesterseminarie) een kunstwerk van Bert Gerresheim ter ere van Edith Stein,
dat haar levensweg symboliseert en drie fasen ervan
weergeeft.
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.