| Missiezondag 2010 | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens pccaritas.be)
|
|
| Date: Sun, 17 Oct 2010 04:50:17 -0700 (PDT) | |
De Heer heeft mij kracht gegeven (2 Tim.
4,17)
De twee pastorale brieven
aan Timoteüs brengen ons tijdens de oktobermaand in contact met de grote
missionaris Paulus en diens geliefde medewerker Timoteüs, eerste bisschop van
Efese. We voelen er een
missionaire
kerk met haar problemen bij het einde van de eerste eeuw.
De kerk is missionair. Wie Jezus als de Christus mocht
ontmoeten, houdt dit niet voor zichzelf.
Hij volgt het voorbeeld van Andreas, die de Messias had ontmoet en zich
haastte deze vreugde met zijn broer te delen (Joh. 1,40). We zijn verbonden met mensen die vroeger
of nu, hier of elders voor Christus en zijn evangelie hebben gekozen. Ouders, opvoeders, jeugdbewegingen,
vrienden, ze weefden aan ons bestaan en brachten geloofsdraden in ons weefsel.
De kerk leeft bij de
wonderbare uitwisseling van gaven tussen volkeren. De ICM-zusters kozen dit jaar de
Indische zuster Saveria als algemene overste. Wanneer Indische zusters van de
congregatie ons land bezoeken, houden ze niet alleen halt in De Jacht (Heverlee)
maar gaan naar Roeselare, de geboortestad van Marie-Louise De Meester
(1857-1928). Deze stichtte in 1897
de congregatie in Zuid-India. Ze vond haar roeping dankzij Vlaamse karmelieten,
die daar werkten.
Kardinaal Toppo,
aartsbisschop van Ranchi, vertelt bij elk contact met ons land over zijn band
met de H. Hartparochie van Izegem, die bijgedragen heeft voor zijn studies. Hij is vooral dankbaar voor de
West-Vlaming Constant Lievens (1856-1893) en diens inzet voor het volk van
Chotanagpur.
De Zusters van Liefde van
Jezus en Maria (Gent) waren bij de eerste om als missionaris naar Kongo te
trekken. Vanaf 2005 leidt de
Indische Zuster Valsala met een internationaal team de congregatie die jong is
in Afrika en Azië.
De brief aan Timoteüs wijst
op het onschatbaar belang van de Schrift (2 Tim. 16-17). We zijn nooit te oud om haar te
ontdekken. De verbondenheid met de
Schrift en onze bronnen komt de vernieuwing van de kerk ten goede. Wij groeien in geloof als we
God ontmoeten in zijn Woord.
?Spreek Heer, ik luister.?
Omgaan met de Schrift vraagt geduld,
studie en gebed. De Schrift voedt
de innerlijkheid, maar onderbouwt tevens de gemeenschap. Ze helpt tot een rechtschapen en
deugdzaam leven.
Bij de herdenking op 13
juni van 50 jaar Democratische Republiek Kongo en de oprichting van de
kerkelijke hiërarchie aldaar waren er conferenties over de invloed van de
katholieke kerk en over deze van allerlei religieuze bewegingen. In het debat kwamen veel bedenkingen
over het eenzijdig gebruik van de bijbel.
Bart Demyttenaere vertelt in zijn boek De stoel van
Petrus. Achter de schermen
van het Vaticaan over zijn gesprek met de Franse kardinaal Tauran. Deze was betrokken bij de
interreligieuze dialoog tussen christenen en moslims. Gevraagd naar de toekomst van de kerk,
antwoordt kardinaal Tauran: ?In de eerste plaats moeten gelovigen opnieuw de
moed opbrengen om ronduit en zonder schaamte voor hun christelijke identiteit
uit te komen. Indien bijvoorbeeld
een leraar een betere leraar zou zijn omdat hij christelijk is, zou de
wereld er na verloop van tijd heel anders uitzien. Verder is het belangrijk dat christenen
biddende mensen zijn en dat ze als blije mensen in hun kerken samenkomen. Ten slotte moeten ze de christelijke
naastenliefde durven propageren. De
kerk is geen machtskerk meer. De
enige macht waarover de kerk beschikt is de macht van het hart. Het is aan christenen om in deze harde
wereld te getuigen van de zachtheid van het evangelie. Het falen van andere mensen moeten ze
met milde ogen bekijken. Met andersdenkenden moeten ze omgaan als broeders in
plaats van rivalen.?
De éénakter KVS Missie, geschreven door David van Reybrouck en gespeeld door Bruno Vanden Broecke is een sterk verhaal over de inzet van een missionaris en over trouw een leven lang aan een eens gemaakte keuze. Het leven valt niet in te delen in een reeks van afgesloten hoofdstukken.
Wie verkondigt, verkondigt
niet zichzelf. Hij is als een
estafetteloper, die de fakkel doorgeeft.
Getuigen is niet de ander
aftuigen. Het is geenszins zichzelf
proclameren en promoveren. De kerk
heeft meer behoefte aan heiligen en getuigen dan aan leraars (Paus Paulus
VI).
?De kerkgemeenschap is
er om te getuigen van Gods liefde.
God wil dat ze het licht van zijn gelaat over de wereld laat schijnen en
daarom het evangelie van Jezus verkondigt.
Maar dat kan ze maar, wanneer ze zelf doordrongen is van Christus en zijn
evangelie. Alleen een begeesterde
kerkgemeenschap spreekt aan en ontwikkelt een middelpuntvliedende kracht die
anderen raakt? (P. Van Puyenbroeck in L.Van Looy,
BinnensteBuiten).
Het groot geduld, waar de
brief aan Timoteüs op zinspeelt, vergt veel voor wie geen enkel resultaat ziet
van zijn inzet. Er is pijn
bij mensen die
verkondigd hebben en er niet in geslaagd zijn het geloof door te geven. De schrijver van de brief aan Timoteüs
laat Paulus terugblikken op zijn eigen inzet voor de verkondiging en hem zeggen:
?Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof
behouden? (2 Tim. 4,7).
Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.