preek Mailing List: 1 zondag Veertigdagentijd B

[Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens]

Ik zet mijn boog in de wolken (Gen 9,13)

 

Zie je een regenboog, hou even stil.  Het duurt niet lang dit prisma van kleuren. Het is een boog zonder pijl, hij doodt niemand, hij is teken van hoop.

 

Buiten Israël bestond de opvatting dat, wanneer de toorn van de godheid bedaard was, deze zijn (regen-) boog op de wolken legde en zijn pijlen - de bliksemschichten - opborg (R. Syx, Homiletische Suggesties, ICLZ).

 

De regenboog is een geschenk voor Noë, die zorg droeg voor de schepping.  Gaia zou nu protesteren bij de afvaart van zijn schip en onderzoeken of de dieren goed zijn verzorgd.  Ze zullen toch niet nalaten Noë te feliciteren om diens zorg voor biodiversiteit. 

 

Waar volgens de bijbelse vertellers het bouwen van de ark en het verzamelen van de dieren vlot verliep -zo vermoeden - we althans, dan zou dit nu, gezien de huidige resem van voorschriften, niet meer het geval zijn.  Wie googlet, vindt het verhaal van de ark van Noë op zijn Belgisch.

 

Op wereldvlak worden andere middelen ingezet om planten op te bergen en ze voor de toekomst te bewaren.  Een ijskelder ligt verscholen in een berg van Longyearbyen Spitzberg) op 1.000 km van de Noordpool.  Daar zullen ze de zaden beschermen van de voornaamste teelten, die bedreigd zijn door oorlogen, natuurcatastrofen, klimaatveranderingen.  Het is er, zoals José Manuel Barroso zei bij de inhuldiging, een ‘vervroren tuin van Eden’.

 

Is het met een ecologische bedoeling dat de liturgie ons aanspreekt bij het begin van de veertigdagentijd?  Paus Benedictus stelde zijn vredesboodschap 2010 helemaal onder het thema: “Wil je vrede bereiken, bescherm de schepping.”  De gaven van de schepping zijn niet onuitputtelijk.  Het tekort aan noodzakelijke goederen zoals drinkbaar water kan gewapende conflicten uitlokken. 

 

Voor de schepping zorgen, dit betekent dat wij verbonden zijn met de natuur, tussen de generaties door en met God, Schepper en Oorsprong.  In zijn encycliek Caritas in Vertitate wijst paus Benedictus herhaaldelijk op onze verantwoordelijkheid in solidariteit en soberheid voor de schepping. 

 

De angst om de wereld die vergaat zit erin van bij het begin van de mensheid.  In Mesopotamië zijn de oudste sporen van schrift.  Daar ontstonden heel vroeg verhalen over het ontstaan van de wereld.  Zij zijn beïnvloed door de angst van het water en het gevaar erin verzwolgen te worden.  Die oude verhalen zijn overgenomen in de bijbel en worden er bewerkt in een nieuw perspectief.  Dit steunt op het vertrouwen in God, die de schepper is van al wat bestaat.  Het gaat in de bijbelse verhalen over de oergeschiedenis niet over oorzakelijke verbanden, maar over verhoudingen.  De laatste redactie dateert van na het einde van het koningschap in Judea.  Ondanks de mislukking van het koningschap en de ellende van zijn volk gelooft de schrijver dat God zijn trouw niet opgeeft.

 

De bijbelse mens drukt in die verhalen zijn angsten uit, maar tevens zijn vertrouwen in God.  Die verhalen raken ons doordat het gaat over ons diepste zijn.  Wij zijn geschapen als mensen met verantwoordelijkheid om op te bouwen en tevens met de mogelijkheid om te vernietigen.  Wij mogen leven onder Gods zegen ondanks en doorheen ons falen.  De ark is presentie van God als Hij in zijn schepping ver weg lijkt te zijn.  De HEER sluit de deur achter Noë (Gen. 7,16).  Deed hij dit langs de binnenkant of de buitenkant van de ark?

 

Het verhaal van de zondvloed hoort in de bijbel bij ons denken en spreken over God.  Het stelt de vraag naar het samengaan van een God van leven met het bestaan van dood en vernietiging.  Het verhaal van Noë en de zondvloed toont de ommekeer van God.  God die kan vernietigen, verdelgen en straffen bekeert zichzelf tot een God die zegent.

 

Het verhaal van Noë lijkt op een nieuw scheppingsverhaal, waarin  de HEER de mens en de ganse schepping zegent.  God zegent de mens, van wie hij weet dat er zo veel kwaad in steekt (Gen. 6,13;8,21). 

 

‘Après nous le déluge’, een onverantwoordelijke uitspraak van wie zich niet bekommert om de gevolgen van zijn handelen op de komende geslachten.  Wij mogen de verantwoordelijkheid niet afschuiven op wie na ons komt.  De bijbel voorspelt hier op aarde geen paradijs.  Toch zegt hij dat de zondvloed achter ons ligt. 

 

Het verhaal van Noë brengt ons dichter bij de God van het verbond.  De oudtestamentische lezingen voor de zondagen in de veertigdagentijd cirkelen rond de verbondsgedachte.  Het verbond is er de centrale as.. 

 

En als je een regenboog ziet, hou dan even halt.  We hebben al lang een wetenschappelijke uitleg voor het fenomeen en we weten dat de wetenschapper niet spreekt over kleuren maar over golven.  Toch kunnen we verwonderd blijven bij dit teken.  Hou even stil; dank en prijs de HEER met alle schepselen.  Verheug je over Gods glimlach over het land (ZJ 771).  Stap verder mee in de grote beweging van vrede, gerechtigheid en behoud van de schepping

 

met vriendelijke groet,

 

Antoine Rubbens

aalmoezenier

PC Caritas

Caritasstraat 76

9090 Melle

tel. 09 210 68 57

 

 

 

---

  Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal

---

---

Aandacht :

 

De informatie in dit bericht of in de bijlagen ervan is enkel bedoeld voor de persoon of de entiteit tot wie het bericht is gericht, en kan vertrouwelijke of persoonlijke zaken bevatten. Het bekijken, doorzenden, verspreiden of ander gebruik van, of het actie ondernemen vertrouwend of gebaseerd op deze informatie door andere personen of entiteiten dan diegene voor wie ze bestemd was, is verboden. Als u dit bericht verkeerdelijk hebt ontvangen, gelieve dan de afzender te contacteren en het bericht van eender welk systeem te verwijderen, alsook eventuele kopies ervan.

---