Re: 5e zondag van de veertigdagentijd
From: Romain Debbaut (romain.debbautskynet.be)
Date: Mon, 19 Mar 2012 11:13:52 -0700 (PDT)
 

L.S.

 

Hierbij een homilie voor de vijfde zondag van de veertigdagentijd.

 

Hartelijk,

 

Romain Debbaut

 

 

 

Cyclus B         Vijfde zondag van de veertigdagentijd

 

·       Jeremia 31, 31-34

·       Johannes 12, 20-33

 

Zusters en broeders,

Vorige week vroeg een van mijn kleinkinderen aan mijn vrouw en aan mij of we
iets in haar vriendenboek wilden schrijven. Je weet: een vriendenboek en
meisjes, kinderen nog, zijn onafscheidelijk. ?s Avonds bladerden we eens in
dat boek, op twee bladzijden na was het vol, dus hadden we heel wat lectuur
over de liefste knuffel, over wat je graag eet en niet eet, over wat je
later wil worden en meer van die dingen. Allemaal geschreven door tien- en
elfjarigen. Wat ons het meeste trof was de wens van een jongen dat hij niet
meer naar zijn moeder moest gaan, maar altijd bij zijn vader mocht blijven.
En een ander kind had als diepste wens dat het weer bij zijn beide ouders
kon wonen. Wensen die recht uit het hart kwamen, en die allebei met
hetzelfde te maken hadden: een gebroken gezin.

 

Gebroken relaties: ze horen tot de pijnpunten van onze samenleving. Hoewel
er bijna de helft minder huwelijken zijn dan veertig jaar geleden, zijn er
vijf keer meer echtscheidingen, en ook de vele relaties buiten het huwelijk
zijn vaak evenmin duurzaam.  Wellicht kent ieder van ons in de familie, bij
kinderen of kleinkinderen, bij vrienden en kennissen wel zo?n relatie die op
de klippen is gelopen. Dat kan om de meest uiteenlopende redenen gebeuren,
maar de hoofdreden is dat het verbond dat bij het huwelijk of de relatie
werd gesloten alleen nog op uiterlijkheden steunt: een huis, of een zaak, of
de kinderen, of nog iets anders. Maar de innerlijke band die bestaat uit
liefde, wederzijds respect en trouw, is verbroken, en dus gaan de partners
uit elkaar. 

 

Precies over trouw gaat de eerste lezing. God wil een nieuw verbond sluiten
met zijn volk. Niet dat Hij het oude verbond wil opzeggen. Wat nieuw is, is
dat Hij het in de harten van de mensen wil griffen. Het mag dus niet op
uiterlijkheid steunen, want dan heeft het geen fundament en wordt het
verbroken, zoals zo dikwijls gebeurd is onder de voorvaderen. Die ontrouw
wil God vermijden door de wet in het binnenste van zijn volk te leggen. Dan
zal dat volk trouw zijn - godsspraak van de Heer, zo klinkt het er plechtig
bij.

 

Ook bij Jezus overweegt de trouw. Hij weet wat Hem te wachten staat, maar
toch wil Hij zijn Vader niet vragen Hem te redden uit dit uur, met andere
woorden: te verhinderen dat Hij door lijden en dood heen moet gaan. Hij wil
dit niet vragen omdat Hij wil trouw wil zijn aan zichzelf en aan zijn
zending. Hij vraagt ook ons dat we trouw zouden zijn, want alleen als we
trouw zijn, kunnen we goede vruchten voortbrengen. Zoals die graankorrel die
in de aarde valt, en zo veel vruchten voortbrengt. En  Jezus zegt ook: ?Wie
zijn leven bemint, verliest het; maar wie zijn leven in deze wereld haat,
zal het ten eeuwigen leven bewaren.? 

 

Moeten wij ons leven dan haten? Een merkwaardige uitspraak is dat, want
?haten? past toch niet in Jezus? boodschap? Haat is immers het tegengestelde
van liefde, en liefde is toch de kern van die boodschap? We mogen het woord
?haten? hier dus niet letterlijk opvatten. Jezus bedoelt: Wie geen afstand
kan doen van alleen maar zichzelf, wie alleen maar rond zichzelf kan
draaien, en alleen zijn eigen beste vriend wil zijn, die verliest zijn
leven, want hij heeft alleen nog zichzelf, en dat is een heel kleine, en een
heel liefdeloze wereld.

 

Zusters en broeders, laten we vooral niet denken dat het centrum van de
wereld door onze navel loopt, maar laten we openstaan voor het verbond dat
God ons biedt, en voor de trouw die Jezus ons voorleeft. Als we dat doen,
zullen we niet alleen trouw zijn aan onszelf, aan onze medemensen en aan
God, maar zullen we ook oog hebben voor onze medemensen in nood. De voorbije
weken hebben we ondervonden hoe belangrijk die trouw en die openheid zijn.
Ze maakten een golf van solidariteit, van meevoelen, van meetreuren en
meebidden mogelijk met mensen die zwaar werden getroffen. Ze maakten het
mogelijk de pijn te verwerken, en ze brachten ons als mens dichter bij
onszelf en bij onze medemensen, één als we waren in verdriet.

 

Laat dit ons voornemen zijn: dat we trouw willen zijn. Trouw in geloof en
trouw aan elkaar. En ook dat we oog en oor willen hebben voor mensen in
nood, dichtbij en veraf. Want allen zijn we kinderen van dezelfde Schepper,
die onze liefdevolle Vader en Moeder is. Amen.  


  _____  

Ik gebruik de gratis versie van SPAMfighter <http://www.spamfighter.com/lnl>

15 spam-mails zijn er tot op heden geblokkeerd.

Uw PC enorm traag? Klik
<http://www.spamfighter.com/SLOW-PCfighter/Lang_NL/?cid=signl> voor de
oplossing! 

Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.