pinksteren | <– Date –> <– Thread –> |
From: Antoine Rubbens (Antoine.Rubbens![]() |
|
Date: Sat, 11 May 2013 00:29:01 -0700 (PDT) |
. Angelo
Giuseppe Roncalli (1881-1963), de paus van het concilie overleed na de eerste
sessie op 3 juni 1963. Tijdens
deze pinksternoveen kunnen wij dit gebed van paus Joannes XXIII voor het
concilie herlezen en actualiseren. Vijftig jaar geleden baden wij op zijn
voorstel: Goddelijke Geest, door de Vader gezonden in Jezus'
naam, Geef dat dit Concilie veel vrucht zal hebben: Goede Geest die in ons woont, Wij bidden U ook voor degenen, Laat het
Pinksterwonder opnieuw werkelijkheid worden Stromen van levend water (Joh. 7, 37-39) Op
de vooravond van Pinksteren spreekt Jezus in de liturgie over levend water.
Hij duidt daarmee op de Geest. De Geest is een geschenk van Jezus, zijn
grootste. De Geest komt opdat wij Jezus niet zouden vergeten en van uit hem
leven. Hij komt nadat Jezus is heengegaan, want de Geest wijst naar de
gekruisigde en de verrezen Heer. Hij komt nadat Jezus langs zijn weg van
lijden en verrijzen door zijn Vader is verheerlijkt. Christen zijn, dit is
leven vanuit de inspiratie van Jezus, in en door zijn kracht. Door dit contact
ontspringt in ons een bron van leven, van frisheid. Jezus
gebruikt beelden om over zichzelf te spreken en over de Geest. Bij de waterput
van Jacob ontmoette hij een vrouw die water kwam putten. Jezus verwees naar
een diepere dorst en zei zelfs dat hij deze diepe dorst kan lessen: “Als
u wist wat God wil geven en wie het is die u om water vraagt, zou u hem erom
vragen en dan zou hij u levend water geven” (Joh. 4,10). Hij zegt
aan deze vrouw uit Samaria: “Wie het water drinkt dat ik hem geef, zal
nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden
waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft” (Joh. 4,14). Jezus
ontmoet mensen en wekt in hen de dorst naar God. Hij is verschillende keren in
Jeruzalem bij gelegenheid van een Joodse feest. Hij gaat naar het
Loofhuttenfeest. Dit is een dankfeest in de herfst. Duitsers vieren jaarlijks
het Erntedankfest. Op zulk feest danken wij Hem die wasdom heeft gegeven. Bij
de riten van het feest behoorde het jaarlijks gebruik dat de hogepriester water
ging scheppen uit de Siloë-vijver. Water brengt vruchtbaarheid in de stad. In
de tempel dachten pelgrims aan een visoen van Ezechiël die uit de tempel een
bron zag ontspringen met water dat vloeit naar alle windstreken. Bij
de feesten te Jeruzalem treedt Jezus daar op als spelbreker en tegenspeler.
Zijn gesprekken met de toehoorders zetten hen aan na te denken over wie hij is
en of ze hem aanvaarden. Als er over de tempel wordt gesproken, noemt Jezus
zichzelf de nieuwe tempel. Wanneer water naar de tempel wordt gehaald, spreekt
hij over het levend water, dat hij zal geven en dat hij zal doen stromen in het
hart van elkeen die in hem gelooft. Er bestaan twee mogelijke lezingen van
deze verzen, naargelang de interpunctie die men daarin aanbrengt. Ofwel
stroomt het water, d.w.z. de Geest overvloedig uit Jezus, ofwel stroomt hij
overvloedig uit de gelovige. In elk geval Jezus verbindt de gave van de Geest
met zijn verheerlijking, die nog moet komen (Joh. 19,30 en Joh. 20,22). Voor
de lezers van het Johannesevangelie is Jezus al verheerlijkt. Ze horen in de
woorden van Jezus tijdens zijn aardse leven de verheerlijkte en de verrezene Heer,
Jezus verbindt geest en water met elkaar. De christenen denken hierbij aan het
doopsel en aan wat Jezus zei in het gesprek met Nicodemus over een
wedergeboorte uit water en geest (Joh. 3,5). “Wie in Jezus gelooft,
zal de geest ontvangen als zijn eigenste bezit en die zal in hem bron van leven
worden” (H. Servotte, Johannes Literair, p. 63-64). Een
belofte van Jesaja gaat in vervulling: “Vol vreugde zullen jullie
warer putten uit de bron van de redding” (Jes. 12,3). Het
beeld, de metafoor in de rede van Jezus over het water duidt op de vernieuwing
van de mens door de Geest. Wie gelooft… Het is de enige daad die Jezus
van ons verwacht. Geloven in de verheerlijkte Jezus. Gelovige mannen en
vrouwen worden zo bron van levend water. Het
beeld van water en bron spreekt aan. Water is levensnoodzakelijk. In de
discussie over het klimaat wordt dit meer en meer onderstreept. Een bron staat
voor begin en oorsprong; ze wijst op iets nieuws, het begint meestal klein en
kan een brede stroom worden. Langs leidingen wordt het water dicht bij de
mensen gebracht, echter niet overal. Fonteinen verfraaien steden. Wie in Rome
komt, ziet alvast de Trevi-fontein en zoveel andere sierlijke fonteinen.
Zürich heeft veel fonteinen in de stad, van allerlei grootte. Een van haar
mooie fonteinen is er een met meerdere schalen. Het water vloeit over en vult
de schalen. De opstellers van pinksterliederen als de hymne Veni Creator
en de sequentie Veni Sancte Spiritus waren beïnvloed door het beeld van
de bron. De
Geest is de bron, waaruit het leven springt (Z.J. 409), “een bron van
hoop in alle dorst en duur” (Z.J. 410). Met dit levendwekkend water
brengt de Geest verkwikking en lafenis. Hij wast wat vuil is en onrein. Hi j
kan ons dor domein overstromen (Pinkstersequentie). De Geest is ons reeds
gegeven. Toch bidden we dag aan dag dat hij mag komen. Op Pinksteren blijft
de spanning tussen wat al is en wat er nog niet is. De Geest is gegeven en hij
moet nog komen om alles te doordringen. Samen met de bruid, Gods kerk, zegt de
Geest in het boek van de Openbaring: “Laat wie dorst heeft komen; laat
wie dat wil drinken van het water dat leven geeft” (Op. 22,17). Elke
paaszondag kwam de tweede lezing uit dit boek, waarin de Verrezene naar het
einde ervan verklaart: “Het is
voltrokken! Ik ben de alfa en de omega, het begin en het einde. Wie dorst
heeft, geef ik vrij te drinken uit de bron met water dat leven geeft” (Op. 21,6). De
Geest wekt en lest de dorst. Deus
sitit sitiri (Sint Augustinus). God
heeft dorst ernaar dat wij naar Hem dorsten (Gregorius van Nazianze). Wie bij
hem komt, ontdekt en bevaart nieuwe zeeën. En Dios se descubren nuevos
mares cuando mas se navega (Luis de Leon). Toch kan die zoektocht lang
duren en doorheen nacht en duisternis gaan. Uit die zoektocht is het mooie
gedicht gegroeid van Johannes van het Kruis over de bron: “Wij trekken
door de nacht om bij de bron te komen; alleen onze dorst wijst ons de weg en
zal ons licht geven.” De
noche iremos de noche, solo la sed nos alumbra. Met
vriendelijke groeten, Gecontroleerd op virussen en op inhoud door Sophos en MailMarshal Aandacht :
De informatie in dit bericht of in de
bijlagen ervan is enkel bedoeld voor de persoon of de entiteit tot wie het
bericht is gericht, en kan vertrouwelijke of persoonlijke zaken bevatten. Het
bekijken, doorzenden, verspreiden of ander gebruik van, of het actie ondernemen
vertrouwend of gebaseerd op deze informatie door andere personen of entiteiten
dan diegene voor wie ze bestemd was, is verboden. Als u dit bericht
verkeerdelijk hebt ontvangen, gelieve dan de afzender te contacteren en het
bericht van eender welk systeem te verwijderen, alsook eventuele kopies
ervan.
|
- Pinksteren, (continued)
- Pinksteren Miguel Dehondt, May 21 2010
- Pinksteren Jurgen Gaeremyn, July 8 2010
- Re: Pinksteren Romain Debbaut, May 21 2012
- Pinksteren Claire Boelens, May 21 2012
- pinksteren Antoine Rubbens, May 11 2013
- PINKSTEREN Boelens claire, June 3 2014
- PINKSTEREN Boelens claire, June 4 2014
- Pinksteren Boelens claire, May 17 2015
- Pinksteren Frans Gheysen, May 18 2015
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.