preek Mailing List: preek bij de 7e zondag door het jaar A

[Dehondt, Miguel (Miguel.Dehondt]

Bij de vieringsuggesties van de Dominicanen stond bij de 7^e zondag door het jaar een bezinningstekst ‘naar Manu Verhulst’.

Die tekst liet me niet los en is de basis geworden voor mijn woordje.   Met dank dus aan Manu Verhulst en aan de samenstellers van de viering. Miguel

 

Preek bij de 7^e zondag door het jaar (a-cyclus)                                        22 februari 2014

Waarom schrikken wij ervoor terug ons door God te laten beminnen?

Waarom zelfs die gedachte afwijzen en al het lijden van de wereld aanwijzen

om te bewijzen dat Gods liefde een illusie is?

Waarom moet de wereld eerst volmaakt zijn

vooraleer wij durven te geloven dat God van ons houdt?

 

Waarom schrikken wij ervoor terug ons door God te laten beminnen?

Waarom willen wij afstand houden?

Waarom telkens uitpakken met het doembeeld van onze fouten

en onze behoefte aan vergeving?

Waarom niet simpel gelukkig zijn omdat God van ons houdt?

 

Als God ons wil beminnen in een wereld zoals die is,

als Hij van ons wil houden zoals wij zijn,

onvolmaakt, struikelend, maar steeds op weg.

 

Als liefde nu eens zijn manier is om het lijden van de wereld mee te dragen.

Als liefde zijn manier is om ons te genezen, om ons weer heel te maken.

Als liefde zijn taal is, zijn Woord...

Waarom zouden wij er dan voor terugschrikken om Hem te antwoorden

in dezelfde taal, met hetzelfde woord? Hij heeft het in ons hart gelegd.

 

Lieve mensen,

Aan de ene kant wilde ik jullie niet overdonderen met deze moeilijke tekst van Manu Verhulst. Aan de andere kant wil ik ze jullie ook niet onthouden omdat ze een heel eigen licht werpt op dit stukje Evangelie waar we, geef toe, het moeilijk mee hebben omdat het nogal hoog gegrepen lijkt en dus onmogelijk te realiseren. Wie kan zijn vijanden beminnen ? Het is al zo moeilijk om je vrienden te beminnen. Waarom vraagt Jezus zo’n moeilijke, bijna onbereikbare dingen ? Manu Verhulst legt, denk ik, de basis bloot van Jezus’ vraag. Hij gaat naar de kern van heel Jezus’ betoog: het feit namelijk dat God ons onvoorwaardelijk graag ziet. Ja, en dan kun je de vraag stellen waarom het zo moeilijk is om dat te aanvaarden en te geloven. Deze tekst is een onderdeel van de Bergrede, Jezus’ programmaverklaring. Nu wordt het mij duidelijk waarom Jezus zijn Bergrede begint met het zalig prijzen van bepaalde mensen. Inderdaad, het zijn alleen die mensen die volledig snappen wat het betekent door God graag gezien te zijn: “Waarom niet simpel gelukkig zijn omdat God van ons houdt ?” Intussen breken we inderdaad vaak onze tanden op onze eigen fouten en tekortkomingen, en gaan we gebukt onder een negatief zelfbeeld omdat we het gevoel hebben niet perfect te zijn. Wie eist dat van ons ? God ? Neen. Wij zijn vaak voor onszelf de strengste rechters.

Ik denk dat dit één van de mooiste maar ook één van de moeilijkste dingen is om te aanvaarden en te snappen: dat God oneindig barmhartig is; d.w.z. dat zijn liefde nooit ophoudt en in grootte en intensiteit eigenlijk niet te bevatten is. Toch doet Manu Verhulst een poging in de daarop volgende drie regels: Liefde als Gods manier om het lijden mee te dragen. Liefde als zijn manier om ons weer te genezen en te helen … Liefde als Gods taal en woord.

En dan die schitterende vondst om er een relationeel gebeuren van te maken, woord en wederwoord, op gelijkwaardig niveau, daarmee geloof uitdrukkend in het menselijk kunnen: “als dat zo is, laten we er dan niet voor terugschrikken om Hem te antwoorden in dezelfde taal,” met dezelfde woorden en gebaren … aldus de basis leggend voor de voorbeelden en uitdagingen die we vandaag lezen in het Evangelie namelijk het meer geven dan redelijk is en het doen van wat op het eerste gezicht onmogelijk is. Maakt dit de opdracht of de uitdaging gemakkelijker ? Neen. Maar nu we de achtergrond van zijn uitspraken kennen, kunnen we ze wellicht beter plaatsen en dus begrijpen. Ik ben nog altijd verrast welke kracht liefde is en van het mooie dat ze bij mensen kan teweegbrengen. Mogen we ons door God bemind weten en dat elkaar van harte toewensen.