bij het beeld van de Zaaier | <– Date –> <– Thread –> |
From: Mieke De Jonghe (mdejonghe![]() |
|
Date: Sat, 12 Jul 2014 03:05:29 -0700 (PDT) |
inleiding bij het vergevingsmoment
Als landbouwers, groente- en fruittelers omwille van het risico dat een oogst zou kúnnen mislukken, geen zaadjes meer zouden zaaien en geen scheutjes meer planten, hoe lang zou het dan duren voor we omkomen van de honger?! De vrees omdat inspanningen misschien niet zouden lonen verlamt ons te dikwijls om door te zetten of erger nog: verhindert ons de mooie tekenen te zien, de vruchten van niet aflatende inzet in vertrouwen. Ontferm u Heer, en geef ons een niet aflatend vertrouwen om gelovig aan uw Rijk op aarde te blijven bouwen.
bezinning na de communie
Zowel Jesaja als Paulus spreken overtuigende taal, de ene al poëtischer dan de andere, maar beide moedigen aan: niets van wat God begint zal zonder vrucht blijven.
Wij worden opgeroepen om zaaier te zijn en zonder maat te zaaien, maar opgelet: hieraan gaat een andere bijzondere fase vooraf: het is God die als eerste zaait, ons hart en ons leven zijn de grond waarin het zaad valt.
Wat God zal oogsten, moet in ons rijpen. Of het goede vruchten worden, hebben wij in de hand. Het is ongelooflijk hoe groot Gods vertrouwen in de mens is. Om stil bij te worden. _____________________________________________________
2013-2014 - A15 |
Attachment:
31=2014-07-16=A15.doc
Description: MS-Word document
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.