3 koningen, vooral getuigenis van een moslim tegen agrssie en terreur | <– Date –> <– Thread –> |
From: patrick.flo (patrick.flo![]() |
|
Date: Wed, 4 Jan 2017 04:12:11 -0800 (PST) |
3 koningen In het evangelie vandaag is naast het kind Jezus dat centraal staat, twee personages heel belangrijk om het verhaal goed te begrijpen. We hebben Herodus, de koning van de Joden. Hij die het kind uit de weg wil ruimen en daarom ook andere levens vernietigt. Hij kiest voor geweld terreur en macht. Maar we hebben ook de Wijzen. Zij zijn zijn tegenpool: niet op zoek naar macht, maar naar waarheid. Het zijn wijze mensen, mensen bekend met de wetenschap uit hun tijd, maar vooral mensen met een ruime geest, die open staan voor het andere, voor wat voor hen nog niet bekend is. Ze komen uit het Oosten, uit een totaal andere wereld en cultuur, maar ze staan open voor andere culturen. Ook voor onze Westerse, christelijke cultuur. Die tegenstelling tussen Herodus en de Wijzen uit het Oosten bestaat ook vandaag nog. Ik zou dat verhaal wat meer naar onze tijd wil brengen. Daarom wil ik u uitnodigen..(de video.. laten bekijken of anders wat volgt) Ik ben Mohamed El Bachiri, Marokkaanse Belg, moslim en Molenbekenaar. Door mijn naam, mijn godsdienst en de trieste reputatie van mijn gemeente, beschouwt een deel van de bevolking en van de wereld mij als een potentiële terrorist. En dat doet me veel pijn. Ik ben ook de man van Loubna Lafquiri, mijn grote liefde, mijn vriendin, de moeder van mijn kinderen, die op 22 maart 2016 bij de aanslagen in Brussel om het leven is gekomen. Vandaag is mijn verdriet onmetelijk en blijf ik alleen overeind dankzij en door de liefde. De liefde voor mijn vrouw, mijn kinderen, het leven en de mensheid. Die liefde heeft mij aangespoord om op een avond
in een kerk in Molenbeek, waar christenen, moslims en anderen in een geest van
broederlijkheid een maaltijd hadden gedeeld, op te roepen tot de jihad. Jawel,
ik heb de jongeren opgeroepen tot de jihad. Maar niet om het even welke jihad.
Dit is de jihad zonder haat, die last die het hart verzwaart. Het is de echtste,
de edelste, de mooiste strijd voor een moslim die zich tegen de terreur verzet.
Het is de jihad die mij aanspoort om naar de ander toe te gaan, de broeder die
van mij verschilt, om hem toe te lachen, hem te begrijpen en empathie te tonen.
Het is de jihad van de liefde, die de omhelzing zoekt om de vlammen van de wrok
te doven en die zijn waarheid niet oplegt, want zoals de Koran zegt: la
ikraha fi dine, ‘er is geen dwang in het geloof’. Ik heb de islam als pad gekozen, maar het is een pad dat ik volg omdat ik op de eerste plaats een mens ben met alle humanistische waarden die eruit voortvloeien: de heiligheid van het leven, de vrije wil, de broederlijke verhouding met alle anderen. Moslim zijn, dat betekent de diversiteit aanvaarden, ervan genieten en ze als een voorrecht beschouwen. Het is ook het vermogen om bepaalde teksten van de Koran in hun context te plaatsen, vooral de oorlogsverzen, door ze als historische verhalen uit de zevende eeuw te zien die nooit een voorwendsel mogen zijn om te schaden of te doden. Een echte moslim zijn , dat betekent belangstelling hebben voor onze gemeenschappelijke geschiedenis, die van de mensheid en van alle mensen die de wereld beter hebben gemaakt, in het oude Griekenland, Mesopotamië, Rome, China, het oosten en het westen. Het betekent dat je de hemel even vergeet en naar je naasten kijkt, dat je glimlacht en begrijpt. En zelfs als mijn naaste de tegenpool is van mijn ideeën, van mijn geloof, heeft hij nog altijd een stukje waarheid. er is een waarheid in een zaak maar ook in haar tegendeel In deze moeilijke en onzekere tijden roep ik op tot dialoog en delen. Laten we naar de goedheid van de mens kijken in plaats van naar de waanzin en de haat. Want die goedheid is de echte bron van inspiratie en van hoop voor onze kinderen, die deze wereld van ons zullen erven. Ik wil ook het belang van de cultuur benadrukken, want zij leidt naar openheid Wanneer ik aan Averroes denk, de islamitische filosoof die met zijn vele vertalingen van Griekse teksten het leeuwendeel van het Aristoteliaanse denken naar het Westen heeft gebracht – en die door Rafaël werd vereeuwigd in een fresco in het Vaticaan – voel ik een diepe emotie en weet ik dat wij moslims aan de grootheid van het Westen konden en kunnen bijdragen. En dat er geen ‘botsing van beschavingen’ is maar wel een prachtige ontmoeting. Ik wil besluiten: God zij lof om’ een zacht gefluister uit het hart, onhoorbaar maar veel echter dan de kreet van de terrorist. ‘ voor de liefde voor mijn land, mijn vlakke land, en voor het Marokkaanse koninkrijk. God zij geloofd voor de diversiteit van culturen, van godsdiensten, van mensen met wie je praat, met wie je deelt en van wie je uiteindelijk in een geest van broederlijkheid aanvaardt dat iedereen een eigen waarheid heeft. ’ wanneer ik jou – jood, atheïst of christen – glimlachend de hand reik. ’ voor wie begrijpt dat God liefde is en dat alleen die universele kracht, de liefde voor de naaste, de mens kan redden. de video is te vinden op https://www.tvgemist.be/de-afspraak dan naar ‘archief’ en dan ‘vergroten Ik heb stukken weggelaten. Waar hij schrijft ‘humanistische moslim’ heb ik er voor mijn parochie van gemaakt ‘echte moslim’ |
- (no other messages in thread)
Results generated by Tiger Technologies Web hosting using MHonArc.