preek Mailing List: Kerkopbouw en liturgie in (corona)tijden van afbraak en ballingschap

[Geert Dedecker (geertdedecker]

Dag iedereen,

waarschijnlijk zoals de meesten van jullie, zit ik de laatste uren/dagen/weken... weer met verbijstering en bij wijlen haast verlammende ongemakkelijkheid te luisteren en te kijken naar de grafieken en statistieken die dag na dag worden gepubliceerd, naar de al of niet deskundige meningen die worden geventileerd, de voorstellen van allerlei beleidsmakers en hun adviseurs, en de genomen beslissingen, de prognoses en vooruitzichten... in verband met de corona-pandemie die ons nu reeds voor de tweede keer zo laf overvalt, uitdaagt en overbluft.

En - vanuit een beetje beroepsmisvorming, maar ook vanuit een oprechte bezorgdheid en betrokkenheid - kijk ik de laatste dagen ook weer met een vergelijkbare ongemakkelijkheid naar de al of niet op tijd verschijnende draaiboeken en protocollen vanuit kerkelijke hoek, die ons met de beste bedoelingen moeten helpen bij de onhoudbare spreidstand om tegelijk afstand te houden én gemeenschap te vormen; het Woord dat we horen in de liturgie stilzwijgend of enkel binnensmonds te beamen, de lof van de Heer te zingen met gesmoorde stem en met mondmasker, het gezegende en gebroken Brood dat men in onze hand laat vallen eerbiedig doch veilig te ontvangen, dan wel om ons te beperken tot een 'geestelijke communie' - en vooral met de vriendelijke maar dringende vraag daarbij om elkaar zeker niet écht te ontmoeten, niet voor, niet na en al helemaal niet tijdens onze bijeenkomsten...

Ik heb er - net zoals jullie allen - 'zeer' van. Maar ja, het kan niet anders, zegt men...

Kan het niet anders?  Ik ging nog even speuren in mijn archief, op zoek naar een paar teksten en foto's die ik opgeslagen heb ten tijde van de zogenaamde 'jungle' van Calais. Die is ondertussen al lang 'opgekuist' (sic!) zoals dat heet... Maar we kunnen nog altijd iets leren van de manier waarop deze mensen op de vlucht van de nood een deugd maakten, om in haast onleefbare omstandigheden van afbraak en ballingschap toch hun geloof in gemeenschap te beleven en hun 'miserie', hun hoop en verlangen te delen én te vieren - ondanks alles.

Ik stuur jullie enkele van die teksten/foto's en getuigenissen door. En daarbij ook nog een verhaal over een onvergetelijk-mooie viering die ik ooit mocht meemaken bij de basisgemeenschappen in El Salvador - weliswaar in betere tijden, maar toch...  En verder als 'onderbouw' een stukje bijbelse spiritualiteit met gedachten van Tom Naastepad, over de plaats waar God 'Ik-zal-er-zijn' al of niet wil wonen...

Het zijn teksten en getuigenissen die mij helpen in deze moeilijke (kerkelijke) tijden, vooral om uit te zoeken hoe we straks - als 't God belieft, bij het 'nieuwe normaal' dat hopelijk ooit komt - duidelijker kunnen kiezen voor een pastoraal en een liturgie, een verkondiging, een geloofsbeleving en een kerkvorming die vertrekken vanuit het diaconale werkveld, met een profetisch waarmerk en een sterke authenticiteit.

Misschien heeft iemand hier iets aan...

Met hartelijke groet - 'We blijven - zeker in corona-tijden - meer dan ooit investeren in verbondenheid!'

geert dedecker

Attachment: Kerkopbouw in tijden van afbraak - Calais.docx
Description: Kerkopbouw in tijden van afbraak - Calais.docx

Attachment: Kerkje in de 'jungle' van Calais.docx
Description: Kerkje in de 'jungle' van Calais.docx

Attachment: Handenvol hoop uit Nueva Esperanza.doc
Description: Handenvol hoop uit Nueva Esperanza.doc

Attachment: God wil niet wonen in een tempel.docx
Description: God wil niet wonen in een tempel.docx