PAASWENSEN
?Opstaan?, ?verrijzen?, ?de dood overwinnen? zijn woorden die we vaak gebruiken in de liturgie en zeker in deze paastijd. Pasen is het feest van de opstanding. ?Christus is verrezen, ja waarlijk verrezen? zingen we. Telkens weer gedenken we dit grote gebeuren van twintig eeuwen geleden. De opstanding van Christus is zulk een ingrijpend gebeuren dat het ons niet meer loslaat. Het is de kern van ons geloof. Wij belijden dat dank zij Jezus Christus het leven het altijd haalt op de dood. Over de dood heen, aan de overzijde van het leven, staat God die op ons wacht. Jezus Christus is ons daarin voorgegaan.
Dat wil dus zeggen dat God ons leven schenkt in overvloed. Dat te kunnen en te mogen geloven is een enorme bron van hoop. Wij zijn bestemd om te leven en niet om voor altijd dood te gaan. God is immers liefde en liefde brengt alleen leven voort.
En vermits wij leerlingen zijn van Jezus Christus moeten wij zijn levensstijl aannemen. Hij is gekomen om leven te geven, en wel in overvloed. Dan moeten ook wij aan alle mensen de kans geven recht-op te leven. We moeten de mensen van harte de hand reiken om hen er weer bovenop te helpen als ze ?het niet meer zien zitten?. Hen weer fierheid en levensmoed geven zodat ze een menswaardig leven kunnen lijden.
Hoe kunnen we dat doen? In het evangelie staat een opstandingsverhaal dat nooit met Pasen gelezen wordt. Er is een man, bezeten door kwade geesten. Hij roept en tiert, loopt van links naar rechts en slaat zichzelf met stenen. Hij vernietigt zichzelf en, zo staat er, hij leeft tussen de graven. Er is aan hem niets menselijks meer. Jezus roept hem en gaat naast hem zitten en praat met hem. Hij maakt van hem weer een mens en neemt hem weer op in de gemeenschap en schenkt hem terug aan zijn familie. Hij schenkt hem nieuw leven. De lamme doet hij weer recht-op staan, de blinde geeft Hij weer het volle licht en aan de zondaars schenkt Hij vergiffenis. Het evangelie staat vol van zulke verhalen. Elk opstandingsverhaal uit het evangelie is een preludium op, een voorafbeelding op het wondere gebeuren van Pasen. Op Paasdag geeft God aan Jezus zijn zoon weer de volheid van leven. Dat is de basis, het centrum van ons geloof. Zonder levende Jezus bij zijn Vader, nu, is ons geloof zinloos. Jezus is opgenomen in Gods eeuwigheid, in Gods oneindige, alles omvattende liefde waaraan wij kunnen deel hebben, nu al!
Door broederlijk te delen met armen en zwakkeren, veraf en dichtbij, werken wij aan de opstanding van deze mensen. Door onze medemensen steeds weer moed in te spreken werken wij aan meer menselijkheid. Door naast de mensen te gaan zitten en met hen te praten nemen we hen op in onze gemeenschap. Door vastberaden op te komen voor de rechten van de mens waar ook te wereld, in Bolivia, Palestina, Kongo of hier bij ons, werken we aan de opstanding van mensen. Zo helpen wij mensen recht-op te komen, Zo gaat de opstanding van Jezus Christus steeds verder. Zo is het altijd opnieuw Pasen tot eens onze dag komt - niemand weet wanneer, maar die dag komt - dat wij dit korte leven zullen ruilen met nieuw leven dat komt van God in overvloed. Dat wordt dan onze Pasen.
Ik wens jullie allemaal een vreugdevol, een gelukkig, een zalig Paasfeest toe |